De favoriete gedichten van onze collega's
In 2022 viert de Poëzieweek haar tiende verjaardag. Vanaf donderdag 27 januari kan je deelnemen aan een heel aantal activiteiten in Vlaanderen en Nederland waar poëzie telkens centraal staat. Ook bij Creatief Schrijven lopen heel wat literatuurminnende zielen rond (hoe kan het ook anders?). Om Gedichtendag te vieren, delen we graag onze favoriete gedichten met jou.
Wens
Denk aan de hoge hoed.
Denk aan het witte konijn.
Soms is iets er al wel, moet het eerst elders zijn.
Oefen geduld. (Zoals een goochelaar zijn truc.)
Het circus komt. En vandaag al het geluk.
- Bart Moeyaert
Mijn lievelingsgedicht is van Ingrid Jonker, een Zuid-Afrikaanse dichteres die ik leerde kennen toen ik een jaar in Kaapstad woonde. Dit is een vertaling van Gerrit Komrij.
Ik herhaal je
Ik herhaal je
zonder begin of einde
herhaal ik jouw lichaam
De dag kent een smalle schaduw
en de nacht gele kruisen
het landschap is onaanzienlijk
en het mensdom een rij kaarsen
terwijl ik jou herhaal
met mijn borsten
die de holtes van jouw handen imiteren
- Ingrid Jonker, vertaling door Gerrit Komrij
Somewhere in the space between hello and goodbye,
Between the foam of the sea and the stars in the sky,
Between the sun as it sets and the sun yet to rise,
Between the moon in the night and its pull of the tide,
Between my first ever cry and last breath as I die,
I got lost in the space between, me and I.
- S.Hussain
Vertaling
Ergens in de ruimte tussen hallo en vaarwel,
Tussen het schuim van de zee en de sterren in de lucht,
Tussen de zon die ondergaat en de zon die opkomt,
Tussen de maan in de nacht en haar controle over het tij,
Tussen mijn eerste schreeuw en laatste ademhaling wanneer ik sterf,
Verdwaal ik in de ruimte tussen, mezelf en ik.
Een gedicht van de Zuid-Afrikaanse dichteres Ronelda S. Kamfer uit haar bundel “Chinatown” (een stevige aanrader!).
bamboo
ek dra my demons
soos goue bamboo earrings
in 'n Missy Elliott video
et sit en drink gin en tonic
saam met Ammut en sy
wys my wie wie is
ek gee my demons troetelname
en treat hulle goed
soos 'n ma met 'n blind spot
Vertaling
bamboe
ik draag mijn demonen
als gouden bamboe oorbellen
in een Missy Elliot-clip
ik zit gin-tonic te drinken
met Ammut en ze
laat me zien wie wie is
ik geef mijn demonen troetelnamen
en behandel ze goed
zoals een moeder met een blinde vlek
- vertaling door Alfred Schaffer
Werk
Gelukkig zullen we
de stenen keien kiezels
die je tot hiertoe hebt verlegd
vandaag niet tellen
en laat ons hopen
dat ook niemand vraagt
al dat gewicht te tillen.
Het lijkt mij aangenaam
als we vandaag gewoon eens
naar de wereld kijken,
hoe jij die hebt veranderd.
- Bart Moeyaert, uit "Helium"
Poëzie lezen is niet altijd aan mij besteed, maar naar poëzie luisteren wel. Op het online platform van het Nederlandse Human vind je een hele reeks Spoken Word Sessies. Een van mijn favorieten is ‘Voor een ander’ van Derek Otte.
Ik koos voor een minder bekend gedicht van de Antwerpse Alice Nahon. Ik hou van haar eenvoud en weemoed. Haar poëzie stond dicht bij het volk. Ik heb voor haar gekozen omdat ik wil dat zij zeker niet vergeten wordt en bekend wordt bij de aankomende generaties.
Zoo zong de bloem in de vaas
Ik ben een bloem van 't veld
Wie droeg mij mee ter strede
Waar 'k nooit of nooit meer bidden zal
Lijk ginder in het rustige dal
Mijn simpele bloemgebeden.
Ik sta hier in dees mooie vaas
Zoo triestig te verwelken.
Gij hebt mijn herte zeer gedaan.
Ach mensen, zult gij nooit verstaan
De taal van bloemenkelken.
Ik ben een bloem van 't veld
Voor mij geen tuin, geen snoeien.
Geen krachtige vaas die mij omknelt
Maar laat mij ginds, in 't vrije veld
Bij d'andere bloemen bloeien.
En ben ik uitgebloeid
Ach, laat mij dààr verslensen
En luister naar mijn laatste zang
Ik ben zo bang, ik ben zo bang
Te sterven bij de mensen.
- Alice Nahon, uit "Maart-April"
Eén van mijn favoriete gedichten van de klassieke Sappho, voor mij toch wel één van de belangrijkste dichteressen in de klassieke geschiedenis.
He seems to me equal to gods that man
whoever he is who opposite you
sits and listens close
to your sweet speaking
and lovely laughing—oh it
puts the heart in my chest on wings
for when I look at you, even a moment, no speaking
is left in me
no: tongue breaks and thin
fire is racing under skin
and in eyes no sight and drumming
fills ears
and cold sweat holds me and shaking
grips me all, greener than grass
I am and dead—or almost
I seem to me.
- Sappho
Vertaling
Die man lijkt mij gelijk aan de goden
te zijn die tegeonver jou zit
en dichtbij naar je zoete stem
luistert
en naar je lieflijke lach en dat heeft, ik beken het,
mijn hart in mijn borst verbuisterd,
want nu ik naar je kijk, kan ik niet meer spreken,
maar mijn tong is stil, en een fijn
vuur is meteen onder mijn huid gekropen
en in mijn ogen was geen gezicht, mij
oren gonsden
koud zweet liep over mijn lijf en een siddering
greep mij, groener dan gras
ben ik en ik schijn bijna dood te zijn.
We leven in uitdagende tijden, waarin de enige zekerheid verandering is. Een mens zou daarom al eens snakken naar een gewone zorgeloze fijne zomerdag, zoals Charms die zo treffend beschrijft.
Een dag
En daar zwemt een vis in de koele rivier,
En daar staat een huisje, een heel eind van hier,
En daar dreigt een hondje een koe met geblaf,
En daar bij die berg rijdt Petrov op een draf,
En daar op het huis staat een vlag in de top,
En daar op het veld komt het koren al op,
En zilver van 't stof zijn de blaadjes rondom,
En overal gonst het van vliegengebrom,
En daar worden meisjes in 't zonnetje bruin,
En overal bijengezoem in de tuin,
En daar is een gans die de vijver in glijdt,
En zo gaat de dag weer voorbij als altijd.
- Daniil Charms
Wil je zelf aan de slag? Lees dan zeker deze tien tips voor poëzieschrijven!
We wensen je een hele fijne poëzieweek toe!
