Een nieuwe lichting stadsdichters
Op donderdag 26 januari 2023, Gedichtendag, gaven Antwerpenaren opnieuw de pen aan stadsdichters. Een symbolische daad die wij als organisatie een warm hart toedragen.
Ook de brede culturele sector, het stedelijke middenveld en creatieve ondernemers steunen de doorstart van het Antwerpse stadsdichterschap, opgenomen door Lotte Dodion, Ruth Lasters, Proza-K en Lies Van Gasse. Zij gaan o.a. om beurt elke maand een actualiteitsgedicht schrijven. Ruth Lasters bijt de spits af. Je leest haar woorden hieronder.
Ook in andere steden werden nieuwe stadsdichters aangesteld. Zo neemt Sanne Leenders de pen op in Turnhout, schrijft Marc Coulier in Torhout, gaat Jean-Paul Byloo in Geel aan de slag stelt Dendermonde met Lies Vinck een eerste jeugdstadsdichter aan en is Anna Deketelaere Junior Stadsdichter in Roeselare.
Yessie door Ruth Lasters
Ach, mijn stad, kon ik je nu maar schrijven op de strepen van een tijger
want op een blanco blad – laat staan op lijntjespapier –
past toch geen enkel sinjorenhart, voorzien op
Scheldespringtij.
Vroeger noteerde ik alles wat ik niet gezegd kreeg
in gedachten op de grillige lijnen van tijger Yessie,
die ik wel eens bezocht op vrijdag na het neponweer bij de krokodillen,
waar valse regen ook het Algemeen Alsof aanvult. Alsof het niet erg is
of toch niet minstens rood ontstoken spijtig
dat samen met het verdwijnen van de laatste tijger uit de zoo,
de onstuimige dialoog lijkt afgenomen, net als ons vermogen
om de wijsvinger van het verwijt
te krommen tot een extra oor om luisterbereid
de tafel te ontbloten en de nerven te zien van een boom
die via bodemschimmeldraden
verbinding zocht met alle bomen.
Dat laatste zou ik willen schrijven op de pels van een tijger,
met zijn eigen klauwen die ik even in verbeelding
van hem lenen zou als hij zich krabde, nu eens geeuwend, dan weer nijdig.
Jawel, ook ik heb meermaals horen zeggen dat moderne poëzie
niet zo veelvuldig meer mag rijmen. Maar het was altijd wel
een lijntjespapierschrijver die dat zei, iemand die de zure kers
geplukt had van de taart van groot gelijk.
Iemand die de waslijn nog niet zag achter het eigen oog.
Die pees waaraan – vastgespeld met telkens ongeveer dezelfde
hardnekkige dromen – de regenboogvliezen van heel de soort
hangen te drogen.
Ruth Lasters licht toe: “De structuur van het gedicht ‘Yessie’ kwam tot stand na een bezoek aan de zoo, waar ik tot mijn verbazing geen enkele tijger had gezien. Wel had ik er een erg fijn gesprek met een bezoekster die vertelde dat ze er sinds het verlies van haar echtgenoot vaak komt wandelen om haar gedachten te verzetten. Zo’n spontaan gesprek met een volslagen onbekende vind ik altijd hartverwarmend. Misschien ben ik daar wel stiekem aan verslaafd, aan zulke onverwachte, sprankelende conversaties. Dat verlangen naar contact met al mijn stadsgenoten– ook met andersdenkenden – heb ik proberen vatten in dit gedicht.”
Alle info over Stadsdichter Antwerpen vind je op www.stadsdichter.be
Stadsdichter Antwerpen is een initiatief van Rataplan, Behoud De Begeerte, Villanella (De Studio), Creatief Schrijven, VONK & Zonen, De Roma en Avansa.
Foto © Koen Broos
