#NovemberVers2024 Novemberstilte II
November komt als een oude vriendstil verschijnend aan de deurzonder haast, in een grijze mantelmet ogen die sprekenvan een weten dat verder reikt dan woorden.
Met een uitnodigend gebaardooft de ruis van gisteren.Een hand rust op mijn schouder, zacht maar vastberaden,herinnert er me aandat niet alle woorden hoeven te worden besproken.
Het ongepolijste, het onvolmaakte wordt getoondals verborgen schattenkrassen, barsten die tastbaar zijnsporen van een reis die bijna vergeten was.Een fluistering klinkt"juist in de stille schitteringontstaat het echte licht."
In die aanwezigheid voelt eenzaamheid andersniet als leegte maar als ruimteeen veilige plek om dieper te gravenwaar de eigen schaduw opduikt.
November glimlacht en zwijgt opnieuwzijn zwijgzaamheid vol woordenzoals het kraken van bladeren onder de voeteneen kalmte die ademt, die luistert.
“Vind rust in de vragen,” lijkt de lucht te zeggeneen belofte die zonder woorden blijft.En zo, samen in het donkerontstaat een diepe vertrouwdheid met het onbekende.
Mephis (aka) Evelyn Mérida
