Zoeken

Ik ben een deugniet

Met de toernavies van mijn vader steek ik uw banden plat. Met mijn moeders dissolvant vergiftig ik uw koffie. In uw brievenbus stop ik een zakje vol hondenkak tussen uw rekeningen en mijn hond laat ik in uw kuiten bijten tot hij er genoeg van gegeten heeft om heel de week verder te kunnen. Bij belletje-trek blijf ik staan en breek uw neus, daarna loop ik weg. Bij tikkertje gebruik ik een taser, bij verstoppertje sluit ik u op en steek uw huis in brand. Bij trefbal gebruik ik een bowlingbal en op 1 april bel ik je om te zeggen dat je moeder dood is. Ik forceer het slot van uw voordeur en vertel elke ex-gedetineerde met kleptomanie in de omtrek dat je de Lotto hebt gewonnen en al je cashgeld in je badkamer verstopt hebt. Ik stop naalden in je haarborstel en verwissel je intieme zeep met geconcentreerd salpeterzuur. De deur van je slaapkamer zet ik op een kiertje en wanneer je moe bent na een lange werkdag en wil gaan slapen, valt er een emmer kokend pek op je hoofd. Ik stop een rol aluminiumfolie in je microgolf en offer een geit aan Satan in je living. Ik laat houtwormen je dak opvreten. Ik plaats in jouw naam de advertentie “Wellustige vrouw op zoek naar nachtelijk gezelschap” en ben heel benieuwd naar de reactie van je arme slungel die zich vast en zeker erotisch onbekwaam zal wanen. Ik ben een deugniet en jij deugt niet, wat wij samen hebben is speciaal.

Herhaling voldoet niet

Ik ben geen ‘dingske’ Ik ben geen ‘meiske’ Ik ben geen ’dinge’ Ik ben geen ‘da meiske daar’ Ik ben geen ‘meistje’ Ik ben geen ‘juffrouwke’ Ik heb een naam, en dat jij die niet kent, kan snel opgelost worden. Met niet zo vriendelijke groet, Delphine

Half tien

Jij armtierig stuk uitgedroogd oranje gebakken vlees. Jij met de blik van een verdwaasde havik die net veertien ontsnapte laboratoriumratten verorberd heeft. Je infiltreert mijn ergste dromen, je stemgeluid scheurt de stilte aan flarden. Ik wil jou aan flarden scheuren, ik wil je verrukte rotkop ontdoen van alle gebakken lucht die zich erin verschanst heeft. Ik wil je laten vierendelen door vier opgefokte shetlandpony’s die net sterk genoeg zijn maar niet zo sterk als grote paarden zodat het langer duurt en extra pijnlijk wordt. Mijn spaargeld geef ik uit aan een gigantische kniptang, hiermee knip ik je scheve poten eraf. Heel traag. Met veel geduld. Ik herinner me de verhalen over Vladimir The Impaler en wil je spietsen met een levensgrote brochettestok. Die ram ik door je achterwerk naar boven en zo hang ik je te bakken over een laag vuurtje. Heel traag. In eigen sap. Met veel geduld. Alle goede dingen in het leven vragen veel geduld. Als je je vorte stinkbek vol Typextanden opentrekt, dan droom ik ervan om je in je blootje door de marinade te rollen en te voederen aan een bende uitgehongerde hyena’s, die klinken trouwens net zoals jij. Ik ruk je atlasgewricht eruit en kijk toe wanneer de zwaartekracht langzaam je hoofd van je lijf trekt zodat het als een met pudding opgevulde kom op de grond kletst. Heel traag. Met veel geduld. Alle goede dingen in het leven vragen veel geduld. Jij hebt geen geduld. Jij schreeuwt en schreeuwt en schreeuwt en schreeuwt en schreeuwt en je hebt geen geduld. Ik blaas je vol helium, plak je gezicht dicht met tape en stop je voeten in een betonklomp, dan gooi ik je in een beerput en vraag ik me af of je zal zakken of drijven. Ik heb geduld, ik zal aandachtig kijken. Alle goede dingen in het leven vragen veel geduld.

Grijs is lelijk

Grijs, de kleur van een doorsnee Vlaamse dag. Grijze mensen, grijze stoep, grijze straat. Grijs. Geen teken van leven, de kleur van stervende, bloedeloze huid. De kleur van eeuwig doordraaiende fabrieken aan het randje van de stad, van routine, van vervuilde rook en van kijken naar de klok. De kleur van beton. Beton dat ik wil besmeuren met het bloed van grijze mensen op een grijze dag om toch maar iets van kleur te kunnen zien. Grijs is gewoonte, grijs kan droog zijn, maar is meestal nat of op z’n minst vochtig. Grijs is de massa in m’n hoofd maar ik denk liever dat die turkoois is. Niemand kan mij het tegendeel bewijzen, want niemand durft een bijl te kopen in de Brico om er mijn schedelpan mee open te hakken. Dus is mijn grijze massa turkoois. Grijs is de kleur van duiven maar duiven hebben soms ook glanzend paars in hun nek. Duiven zijn de echte rebellen, zij weerstaan het besmettelijke grijs. Zij zijn weerbarstig en dus verdienen zij de kruimels van mijn broodje smos.

Gefrustreerde Haiku 11

Mijn broek is te klein Kapitalisme is stom Een broek kost veel geld

Gefrustreerde Haiku 10

Kijk die bejaarde Zij klaagt weer over smartphones Zij gaat bijna dood

Gefrustreerde Haiku 9

Het is koud vandaag Ik moet mijn huis verlaten Het wordt nog kouder

Gefrustreerde Haiku 8

Kwaliteit is traag Kwantiteit kan sneller zijn Maar is dat wel goed

Gefrustreerde Haiku 7

Ik wil nu slapen Maar het lukt me helaas niet Ik droom van nachtrust

Gefrustreerde Haiku 6

De tijd gaat te snel En nu gaat de tijd te traag Tijd is nooit op tijd

Gefrustreerde Haiku 5

Hij zit te staren Zijn ogen kleden me uit Ik vil hem levend

Gefrustreerde Haiku 4

Een duif aan mijn raam Ze wekt mij uit mijn nachtrust Ik wil ze pluimen

Gefrustreerde Haiku 3

Ik reis met de trein Die komt helaas nooit op tijd Toch betaal ik veel

Gefrustreerde Haiku 2

Ze steelt mijn kousen Ik doe peper in haar soep Daar wordt ze boos van

Gefrustreerde Haiku 1

Vervloekt rot lawaai Ik stop kurk in mijn oren Nu hoor ik je niet

Engelengezang

Ze zingen dat ze een granaat zouden vangen voor mij, helaas heb ik geen bij om te gooien. Als ik denk aan alle dingen die ik in hun keelgat zou kunnen rammen, dan lijkt een gespijkerde knots toch wel de leukste. Een gespijkerde knots. Ik neem mijn gespijkerde knots en begin EXTREEM HARD OP HUN HOOFDEN TE SLAAN ZODAT HUN SCHEDELS BREKEN EN BARSTEN EN OPENSPATTEN EN HUN ONBENUTTE HERSENEN DE GEZICHTEN VAN ALLE OMSTAANDE TRAMPASSAGIERS BESMEUREN EN HUN LICHAMEN EEN VOOR EEN OP DE GROND VALLEN OM NOG EEN VIJFTAL MINUTEN TEVERGEEFS TE LIGGEN STUIPTREKKEN ALSOF ZE NOG IETS ZOUDEN KUNNEN BEWERKSTELLIGEN TEGENOVER MIJ EN MIJN GESPIJKERDE MOORDKNOTS. IK DRAAG TOEVALLIG OOK VEILIGHEIDSCHOENEN DUS IK STAMP HUN RIBBENKASTEN PLAT ALSOF IK OVER EEN ZAK CHIPS ZOU LOPEN EN ALLES KNARST EN KRAAKT EN IK LACH MANIAKAAL TERWIJL IK BIJNA STRUIKEL OVER EEN RONDSLINGERENDE SLOKDARM. IN MIJN RUGZAK HEB IK NOG 6 LITER BENZINE BIJ DIE IK RIJKELIJK OVER DE STINKENDE BREI VAN LIJF EN GEBROKEN BOT GIET OM DAARNA DE AANSTEKER VAN EEN DOODSBANGE KETTINGROKENDE TIENER TE LENEN EN VERVOLGENS DE HELE BOEL IN DE FIK TE STEKEN. IK SNUIF DE DAMP VAN JULLIE VERKOOLDE LIJVEN.

Een zekere fobie

Lelijk plastieken serpent, met de flexibiliteit van een overrijpe banaan. Medische tweelingbroer van een wespensteek, vervuiling in mijn rivier. Ongenode gast, konijn in het verkeerde hol. Inbreker in mijn lijf. Reddende engel. Als jij een nek had, dan nam ik die beet met de krachtige greep van een vier meter lange boa constrictor. Als jij breekbaar was, dan nam ik een knots. Als jij een mond had, dan propte ik die vol exotische pijlgifkikkers. Als jij ogen had, dan pinde ik je oogleden vast met punaises en perste pikante rode ajuinen leeg op je netvlies. Je bent waardevol. Je bent van levensbelang. En toch wens ik je een luchtembolie toe, jij langwerpig stuk miserie.

Duivelsgebroed

Van het ei tot de lucht, ik zal u haten. Ik zal u vervloeken met elke cel in mijn lichaam. Ik bekijk u als mijn mindere want ik ben beter. Beter dan u. U bent onderontwikkeld. Uw debiele kraaloogjes dood als een steen. U steelt, u schijt, u vlucht. U krijst en u vervuilt de lucht. Uw aanwezigheid jaagt mij op stang. Stik in de calamares die niet van u zijn en u ook nooit rechtmatig zullen toebehoren. Uw mottig gevederte kan u niet redden. Ik haat u, ik haat u, ik haat u. Moge de duivel u aan het spit rijgen. Vuil rotbeest.

Doppelgänger

Ik weet u wonen. Ik ken uw bankgegevens. Ik weet welke crèche uw kinderen bezoeken. Ik weet welk ondergoed u koopt. Ik weet welke brokken uw huisdier krijgt. Ik weet waar je werkt. Ik communiceer met uw baas. Ik weet waar je je volgende vakantie geboekt hebt. Ik weet dat je naar de sauna gaat. Ik ken uw waterstanden. Ik krijg uw facturen, uw documenten, uw gegevens, uw leven. Het interesseert mij allemaal geen bal. Dus, liefste naamgenote, leer alstublieft uw e-mail adres eens juist schrijven.

Deegbal

Mijn rammelende maag smacht, dus ik gehoorzaam. Mijn voeten dragen mijn uitgeputte lijf naar het take-away restaurant waar ik verzadiging zoek. Het goddelijks dat pasta heet, verrijkt met wat een hemelse saus zou moeten zijn. Maar mijn traankanaal schiet in overdrive wanneer ik de eerste, al betaalde, hap verorber. Overgekookt deeg, zacht als Play-Doh. Zacht als de bovenarmen van iemand die te veel pasta eet. En waar is de saus als ik die het meest nodig heb?