Zoeken

Niet bijzonder talentvol

Waarom ze hier vanavond is, beweert ze niet te weten. Toch zal ze doen alsof ze luistert, zolang hij doet alsof hij wat te vertellen heeft. Onstuimige onrust laat zijn poriën poëzie zweten in een overschatte opstoot van creativiteit.   ‘Recidive,’ zegt hij. ‘Dat woord zocht ik!’ ‘Als in herhalen?’ vraagt ze. ‘Ja, hervallen. Spoel daar eens naar terug – of nee, wacht, dan begint het opnieuw zeker.’ ‘Zoals Het leven uit een dag.’ ‘Ja, of zoals de eindeloos herhalende pijn van… die Griek...’ ‘Sisyphus?’ ‘Nee die andere verdomme, bij wie het water aan de lippen staat.’ ‘Water of wijn?’ ‘Nee echt geen wijn, allesbehalve.’ ‘Oh.’ ‘Maar wel lekker, de rode.’ ‘Ja, perfect om in te verdrinken.’ ‘Bezinken of verdrinken, wat is het verschil? Doe nog maar wijn, mijn hart heeft geen bodem.’ ‘De fles helaas wel,’ zegt ze en schenkt bij.   De rookpoëet steekt nog een sigaret op, blaast meer gestoorde woorden, donker gedronken. Geen ‘kersenrood’ maar ‘knieholtes’.   Ze zucht in stilte: Wat zijn lichamen waarvan de geest niet verstrengeld raakt? Gesteenten van vlees en bloed. Soms raken we elkaar aan, maar volstaat dat? Of is het toeval? Is zijn recidive dan zo geniaal? Gekust door brutale schoonheid, maar net als Tantalus: gekweld door vergezochte woorden en middelmatig talent.   Toch blijft ze nog even hangen in de chaos van ondoordacht gedrag. Al kan je mensen niet helpen:  je kan heus wel houden van hen.

SkateVandal
37 3

Aan de Paus

De paus bezoekt ons land. Bij die gedachte is er slechts één term  die me blijvend op de lippen brandt: Schuldig verzuim. Schuldig verzuim. Het is úw schuld, dat u de schuld van de daders bij de slachtoffers heeft gelaten. U heeft nagelaten, in eigen rangen schoon schip te maken. U verzuimt uw verantwoordelijkheid om niet een beetje, maar net met passie en met liefde voor het leven het voor àlle Leven op te nemen Het ligt in uw macht om bergen van normen en waarden te beïnvloeden. Maar u kijkt wereldvreemd toe,  als een incapabele herder; zie hoe uw zogenaamde schaapjes bloeden.  Verstikt door morele regels waar Jezus Hemzelf  gegarandeerd tegen zou rebelleren. Hij zou uw Vaticaan grondig  binnenste buiten keren. Maar goed ik ben geen Jezus fanaat het is deze tijd waar het mij om gaat.  De vrouwen die niet vrij mogen beschikken over hun lichamen  en door schuld en religie gedwongen worden om ongewenst te dragen en te baren. De mensen die niet vrij mogen vrijen, hun liefde niet open mogen beleven en als ze niet voldoen aan uw vereiste vorm  al evenmin een functie in uw Kerk mogen bekleden. Uw Kerk is er één van uitsluiting en onderdrukking, inconsequent en totaal in strijd met de oorspronkelijke bedoeling. Want ja het woord van uw God is mij bekend, het is me in mijn jonge hersentjes wekelijks ingeprent. En ik kan enkel zeggen: de essentie is een bron van waarheid en wijsheid,  dat valt niet te weerleggen, alleen zijn we zoals gewoonlijk  de weg volledig kwijt. Misleid door de machtsgreep van seksueel gefrustreerde oude mannen met een obsessie  om andermans leven in te plannen. Het slechtste idee ooit was om het lichaam te verzaken. Onderdrukken van seksualiteit is goed om mentale kortsluiting te veroorzaken, met alle gevolgen van dien, de pedofiele schade is niet te overzien.  Dus dump dat celibaat en eveneens de adoratie van de Maagd.  Val op uw knieën voor Shakti, voor Kali, voor de godin in elke Vrouw en beken de schuld van de Kerk, aan de onderdrukking, de muilkorving van onze eigen natuur. Het is hoog tijd voor berouw. Ja, maak de brandstapel klaar, de Erfzonde moet eraan, verbrand, verkoold, met huid en haar. Wij zijn gelijk geboren, er is niets mooier dan elkaar te bekoren, ons schaamteloos te verliezen in lichamelijke liefde. Die boom van goed en kwaad is een verzinsel, waarmee uw instituut aan de macht is gekomen, echter we waren al in het paradijs en jullie hebben het ons ontnomen. Maar het verhaal is gedaan, Naakt is het nieuwe gekleed; Kijk ik ben al met meerdere heidense mannen in de bosjes beland en zoals u ziet ben ik nog steeds niet door het hellevuur verbrand. Het wordt tijd dat u beseft: God is Natuur, Creatie, Evolutie, uw stenen tafels zijn al lang vergaan door erosie. Uw instituut heeft de grootste zonde tegen het Leven begaan: de Creatie vergiftigd met schuld en geschaam, ons beperkt in ons recht om vrij te bestaan, en dat allemaal in de Naam van. In de naam van de Moeder, de Dochter en de Planeet, in de naam van elke man, vrouw, kind, mens, die door uw instituut schade leed: U dient te gaan, u bent niet waardig te spreken in onze naam.  

Beatrijs Deneckere
22 0