Zoeken

Borstje rood

zingen van de tak de tak van de tak de tak op de hak   groot voor ons klein voor anderen twee staanders op de armen   hoofd in benen nemen een loopje een de tak op de hak   buiten voelen binnen borstje roder dan als gelijk aan   Lippen

Han Hartmoed
0 0

Tot

De datum is geprikt en de wereld stopt met draaien We nemen afscheid van elkaar en zeggen tot ziens ooit nog eens

Han Hartmoed
0 0

Gruisen de minne

Jij luistert, zij zingen De stemmen uit je hoofd Buiten en binnen Er wordt wat beloofd   Jij schreeuwt zij, zingen vals Over je eisen heen Ze gruisen de minne Van vlinders tot speen                

Han Hartmoed
0 0

nie nooi plezierheer

als de jager wil ssss-schieten -buiten seizoen-   op een rank hert met mooie Ogen Ogen. O-Ogen!   ssss-staat de boswachter klaar, be- regelt, boet   niet niet niet op dat dier niet niet niet!   een echte heer. zedenheer;; verpestheer;;;   o die wee niet heer? nie nooi plezierheer

Han Hartmoed
0 0

Toerist in Wonderland

Als Parijs mijn wonderland was dan… ging ik achter elke hoek op zoek naar een nieuw avontuur. En achter een van die vele hoeken, zou ik plots letterlijk een mysterieuze man tegen het lijf lopen. “Oh nee, sorry! Ik was zodanig aan het staren naar al deze prachtige gebouwen, straatkunst en inspirerende vitrines dat ik u helemaal niet gezien had!” De man zou me aankijken met zijn grote blauwe ogen en zonder ook maar één woord te zeggen langzamerhand opnieuw uit het straatbeeld verdwijnen. Alleen zijn leuke maar geheimzinnige glimlach zou blijven hangen.   Even kennismaken zit er dus niet in, maar ik zou wel een lange babbel hebben met de andere rare snuiters die ik gegarandeerd tegen zou komen. En net als Alice, zou ik hen vragen om me door de stad te gidsen – want wie op pad gaat met de locals slaagt erin om vakkundig de toeristenvallen te vermijden.   Ik zou de rare snuiters in kwestie trouwens met aandrang vragen om me de weg te wijzen naar de Boulevard Saint-Germain of de Boulevard Montparnasse. Om even te filosoferen met de Cheshire Cats van Parijs. Als ze niet geheimzinnig verdwijnen, tenminste.  

S. Gielis
3 0

Meer

In jouw hoofd zit een schat Waar ik in mijn dromen naar jaag Dan zit er goud in en blauw En smaragden zilvergroen Meer   Je hoofd is schaars Je blik draait om De tijd is kort De avonden zoet Meer   Als ik vlieg boven mijn bestaan En met armen gestrekt De lucht onder me weg zwaai En duik naar de schat die ik wil Meer   De ruimtetijd tussen ons verzwaart We rollen naar elkaar We kijken naar wat er niet gebeurt Tegen de wetten van een wereld in Meer  

Han Hartmoed
0 0

Ik zij

 Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik Ik zij zij ik ik zij zij ik ik zij zij ik

Han Hartmoed
0 0

Tsj!

Tot diep erin dat hart Tot daaraantoe ertussen tsj! tsj! Zit een franje verstand   Maar errond en erdoor Oh daar schreeuwt elke zenuw! Flitsend in koor! Tsj! Tsj!   Ik ben een emulsie Van impulsen op cultuur Sprekende bacterieneriënerieeën   En ze lusten de werkelijkheid En ze braken fantasie Tsj! Tsj!   Glorie verdorie tsj!   M’n orie doorborie tsj!   Erien sjt. Tjs- sjt. Eriën sjt. Tjs- sjt. Erieën sjt. Tjs- sjt. Tsj!    

Han Hartmoed
0 0

Navelruis

Riefel rafel diefel doe Wat je zegt dat maakt me moe Wat je doet is nog niet hoe Doe gewoon wat zonder clou   Riefel ruifel zuivel fuifel Wat ik denk en hoe ik doe Wat ik wil en hoe Doe gewoon wat   Zafel ziefel zofel schoe Samen uit en samen thuis Zoppie flop en schop en schip Dip en jip en rip rip rip rip rip  

Han Hartmoed
9 0

polsslag

hun gillen sloegen inals getijden op verlaten kusten   en men vraagt zich afof ze dan wel te horen warenals ze werkelijk zo monddoodde golfbrekers teisterdenhun handen beefdenbij onmeetbaar op de schaal van Richter   maar men vraagt zich afof dat wel te voelen isals het niet op de monitor verschijntwanneer ze zo rillen   hun monden zwegenin alle talen die ze hen nooit hadden geleerd   toch vraagt men zich afof ze dan wel echt muisstil warenen misschien dan net schreeuwdenin een taal die ze zelf niet kenden   hun ogenhun handenhun tranenhun gezichtenhun bebloede lijven   wil geen mens ontdekkenmaar toch worden zij gekoloniseerdaan de kar gespannenals werkpaarden vol verwaarloosde blikkenvoor het grotere goedzeggen mannen in pakken en verzorgd uitgedoste vrouwendie wat op hun moeders lijken(maar dat maakt niet uit want zij zijn geen moeders meer)en op hun vervreemde vaders(maar dat maakt niet uit want het zijn zij die vreemd zijn)   ik vraag mij afof dat het wel waard iskinderen laten sterven in het holst van de nachtom toch maar te kunnen zeggen   zie je welik had gelijk

Daan Janssens
0 1

nonsensconsensussussen

de straten lopen leeg achter de scherven van vergeelde ramen en dim licht waar de hulzen huizen tussen al dat mens is mens wordt genoemd wordt geschapen vernield vernederd verloren tussen hun stemmen waar scherven mens flarden heel zijn als goden gebarsten verwrongen in hun godenlijf godverdomd godvergeten want de straten lopen leeg en wij lopen leeg in straten kussen stoepstenen tandeloos en goddeloos banen wij ons badend in het bloed kruipend waar wij niet gaan voorbij de grenzen van onze eigen ogen argeloos en ogenloos is Argus verdwaald als wij dolen blind als wij spreken   want de straten lopen leeg en wij leven als mensen ademen mensenmassa maskeren ademnood als epische heldendaad gaan nodeloos ten onder aan onszelf aan eenieder wie ons prijst omdat iedereen het verdomme doet omdat het ons zo geleerd is en ge uw handen afhoudt van wat ge kent maar geen weet hebt hoe ge onbekend omarmt ongewisse waarheden leest en predikt aan een mensenkind   wij zijn allen profeten p   r     o       f         e           t             e               n opeengestapelde nietszeggende door hemel getergde godslasterende prevelende verheerlijkte verheerlijkende eerlijke leugenachtige zwendelende bedelende goedbedeelde en onverveelde onverschrokken uit elkaar en onze schoten getrokken adjectieven aan elkaar gesmeten stukken mens en geen mens die ons heelhoudt  

Daan Janssens
0 2

Aanhalen

  Hoe hard valt het ontwaken als de geliefde uit jouw droom is heengegaan. Hoe kort het elkaar vinden was, zo eeuwig zal het afscheid duren. Hoe makkelijk  je ook herleeft, wat je achterlaat  komt steeds hard aan.    naar Tyga:   The hardest part of dreaming about someone you love is waking up to see that person gone. You know it, if it takes seconds to say hello , it takes forever to say goodbye. Moving on is easy, but what you leave behind is what makes it hard. )                                                           *    *    * Hoe gelukkig is degene die iemand gekend heeft van wie het moeilijk viel afscheid te nemen.   naar A.A.Milne – Winnie-the-Pooh:   How lucky I am to have known someone who was so hard to say goodbye to                                                         *    *     *   Le souvenir d’un moment peut importer plus que le moment vécu. Le vrai sens d’une expérience est d’en fabriquer un souvenir, d’en méditer,  d’en réfléchir. Il ne faut qu’une poignée d’événements, quelques endroits, odeurs, couleurs, bruits et impressions, pour déterminer l’histoire d’une vie.    Remembrances may be more important than experiences.  The true sense of an experience is to turn it into a memory, to meditate and reflect about it. You only need a few encounters, some places, smells, colours, noises and impressions to nourish the rest of your life.   naar Robbert Welagen  uit “Verre Vrienden”  – p119:   Misschien is het terugdenken aan een tijd belangrijker dan het beleven van die tijd. Daarvoor hebben gebeurtenissen plaats gevonden : om ze te herinneren, te bespiegelen en erover te mijmeren.  Je hebt maar een paar gebeurtenissen nodig, een handjevol plaatsen, geuren, tinten, geluiden en indrukken, als brandstof voor de rest van je leven.                                                          *    *    *

Vic de Bourg
15 2

Gesprek

Wat? Ik zeg niets hoor Ik hoor je niet Ik zeg dat ik niks zeg Ik hoor niks Ik zeg ook niks Wat zeg je? Dat jij mij niet hoort Wat? Omdat ik niks zeg Dat heb ik niet gehoord Wat dan? Wat je net zei Maar ik zei niks Dat zeg ik net Wat dan? Dat ik het niet heb gehoord Wat dan? Wat jij niet hebt gezegd Hoezo? Ik wil het niet horen Wat wil jij niet horen Wat je net zei Maar ik zei toch niks Daarom net  

Vic de Bourg
25 1

Jade

Inleiding: Volwassen worden doe je door te groeien. Niet enkel met je lichaam, ook je geest moet mee. Maar hoe makkelijk is dat groeien wanneer liefde je totaal heeft verblind? Is het kiezen van je eigen weg dan nog een evidentie? Jade heeft alles op het moment dat ze Justin ontmoet. Ze kiest voor hem en het leven dat daarop volgt. Groeien is vanaf dat moment onmogelijk. Na een aantal verschrikkelijke gebeurtenissen, begint Jade te twijfelen aan de weg die ze is ingeslagen. Moet ze kiezen voor het bekende afgeknotte leven of moet ze in het onbekende groeien? ‘Jade’ is een hedendaagse bewerking van het alom bekende ‘Medea’-verhaal. Waar Medea in haar tijdsgeest weinig keuzes had, liggen voor Jade in onze moderne tijd alle opties open. Maar hoeveel opties hebt je wanneer niet enkel rede maar ook emotie meespeelt? Synopsis: Jade is een zondagskind. Als knappe dochter van wereldberoemde rockzanger Mick, ligt de wereld aan haar voeten. Ze bouwt een carrière uit als topmodel en is ongelooflijk succesvol. Op relationeel vlak is Jade een beetje een laatbloeier. Ze is al begin de 30 wanneer ze op het verjaardagsfeestje van Madonna de veel jongere Justin tegenkomt. Hij is een aantrekkelijk jeugdidool die net zijn zangcarière heeft gestart. Jade valt voor hem als een blok. Het duurt dan ook niet lang of ze vormen een veel besproken celebrity koppel. Na een jaartje gelukkig samen zijn, trouwen ze en volgt de geboorte van hun tweeling. Jade leeft op een roze wolk. Dan gebeurt er iets wat niemand had kunnen voorspellen: niet veel nadat ze getrouwd zijn, begint Justin langzaam maar zeker Jade’s leven de te domineren. Ze mag niets meer. Justin dwingt haar te stoppen als topmodel en haar sociaal leven legt hij drastisch aan banden. Financieel maakt hij zijn vrouw totaal afhankelijk van hem. Psychologisch boort hij haar helemaal de grond in en ook een mep hier en daar schuuwt hij niet. Jade laat zich doen, nog steeds verblind door liefde. Het gaat van kwaad naar erger. Justin laat Jade’s vader Mick tegen wil en dank opnemen in een luxe resort voor oudjes. Daarna zorgt hij ervoor dat de arme maar ietwat excentrieke man ontoerekeningsvatbaar wordt verklaard. Jade is als enig kind beheerder van zijn fortuin, maar aangezien ze met Justin in gemeenschap van goederen is getrouwd, is alles wat zij bezit ook van hem. Micks fans zorgen er echter voor de Jade en Justin niet van hun luxe leven in LA kunnen genieten. Al snel volgt er dus een verhuis. Het koppel trekt naar New York. Justin heeft daar zijn zinnen gezet op de post van CEO van een grote platenmaatschappij. Via een list zorgt hij ervoor dat de baas van die maatschappij, Jay-Q, van fraude wordt beschuldigd. Jay-Q wordt daarop door de raad van bestuur aan de kant geschoven, waarna Justin zichzelf al snel een weg naar de top van het bedrijf baant. Justins imperium is nu groot en veel bevallige dames werpen zich aan zijn voeten. Jade die al haar zelfvertrouwen is verloren, ziet het oogluikend aan. Ze vlucht in jet-set feestjes, drank en drugs. Op een dag komt Justin Tiger-Lily tegen. Zij is de veel jongeren vrouw van Jay-Q. Deze laatste is ondertussen door alle vernedering in een depressive gesukkeld. Jay-Q verwaarloost daardoor zijn bevallige vrouw. Tiger-Lily is een jong opkomend top model. Ze is fris, knap en ongelooflijk sexy. Dat ontgaat ook Justin niet. Al snel zet hij zijn zinnen op Tiger-Lily en zoals altijd krijgt hij wat hij wil. Jade komt er achter de affaire van Justin. Eerst verdringt ze het gegeven en blijft ze naïef geloven dat het wel goedkomt. Ze verliest zich in het afschuimen van feestjes en geraakt zichzelf steeds meer kwijt. Wanneer Justin op een bepaald moment de kinderen meeneemt op een weekendje naar Florida met zijn nieuwe vlam, is dat de spreekwoordelijke druppel voor Jade. Ze stelt Justin voor de keuze: zij en de kinderen of Tiger-Lily. Wanneer Justin voor Tiger-Lily kiest, slaan bij Jade de stoppen door. Ze stuurt haar twee kinderen naar een kostschool in Europa en zegt tegen Justin dat ze gestorven zijn in een verkeersongeluk. Jade staat nu op een keerpunt. Ze moet kiezen: alles proberen te vergeten en blijven doorfeesten of volwassen worden, de juiste beslissingen maken en haar leven weer opbouwen.    Scène01 regie/scenografie: Het stuk start op het moment dat Jade op een keerpunt staat: blijven feesten of volwassen worden. Deze monoloog is de openingsscène van het stuk. Ze wordt gespeeld door Jade’s geweten: engel en duivel. Ze zitten beiden op een soort schommel die helemaal links en rechts van het podium hangen. De ene is versierd met frisse bloemen en veren in lichte kleuren, de andere met pakjes sigaretten, flessen drank en zwart leer / plastic. Beide personages geven hun visie op de situatie aan Jade. De engel en de duivel zijn geslachtsloos, maar hebben wel uitgesproken kostuums aan. Jade zit ook op scène, pal in het midden op een stoel. Ze staart enkel voor zich uit en reageert niet.   Engel: (licht schommelend) Ik zie u daar nog zo staan. Mooie Jade. Het gebeurde op die zwoele zomeravond. Weet ge nog, het verjaardagsfeest van Madonna? Heaven must have been missing an angel. Ge paste er niet. (schuddend met hoofd) Een parel voor de zwijnen. Ge waard…(korte pauze)… anders. Waard ge daar maar nooit heen gegaan. Ik had u nog zo gezegd weg te blijven uit The Valley. Maar ge ging toch, the Hills naar beneden, like a Rolling Stone.   Ik ben u altijd en overal gevolgd. Ook die bewuste avond bij Madonna, toen ge Justin leerde kennen. Hij zong de sterren van de hemel. Ja ja, hij was ook een soort van ster, jong en knap. Misschien wel té jong en knap. Maar ja, liefde overwint alles zeggen ze, Ook een te groot leeftijdsverschil. Ik ben er nooit gerust in geweest. Die jongen was slecht nieuws. Een wolf in schaapsvacht. Hij wist wat hij wilde: he saw a red door and he wanted to paint it black   Duivel: (zegt alles nogal spottend) De tragedie begon bij die arme drommel, uw vader Mick. Die stopte Justin tegen wil en dank – hopsa- (maakt sprongetje van schommel en loopt richting Jade) in een luxe resort voor rockers op retour. Highway to hell, je weet wel. (lacht kort duivels) De oude excentrieke sok was er kapot van en vele van zijn fans met hem. Niet veel daarna volgde jullie eerste verhuis. Van LA naar The Big Apple. You made a brand new start of it, New York, New York. (grotesk gezegd) Echt Crazy in Love waarde gelle. Haha…(lacht hard, gaat naast haar staan en spreekt nu recht naar Jade) Ge waard zo naïef Jade, trouwen in gemeenschap van goederen. In deze tijd? Komaan zeg, hoe onnozel kunt ge zijn? En ja, al snel waren ook die twee kleine mormels van kinderen er. Toen kon ge al helemaal niet meer weg hé. (heel uitdagend, gaat ook dicht bij haar staan) Wat ging er eigenlijk door u heen toen ge die eerste mep kreeg? Vond ge dat ge ze verdiende? Of vond ge dat misschien plezant? Jade? Wond het u op? Genoot ge van de vernedering? Komaan Jade, geef het toe. (staat nu met zijn mond bijna naast het oor van Jade verheft zijn stem)Of vond ge het gewoon makkelijker om slachtoffer te zijn dan om voor uzelf op te komen? Zwakke geit. (zegt dit vol afschuw en rochelt erna op de grond vlak naast haar)   (Engel komt van zijn schommel en jaagt Duivel weg, deze laatste gaat terug naar zijn schommel) Engel: Het is niet uw fout lieve Jade. Het is niet uw fout. Ge waard gewoon verliefd. Goedgelovig, naïef misschien… Het was schoon hoe ge hem altijd zijt blijven steunen. Samen met hem zijn dromen achterna. Justin zag het groots daar in die nieuwe stad Hij zou zich opwerken van new kid on the block naar de new king of pop Dat heeft die goedzak van een Jay-Q geweten. Hij knipperde met zijn ogen en voor hij het wist runde Justin zijn bedrijf.   En gij Jade, gij onschuldig schaap. Ge liet u doen. Ge aanvaarde elke klap. Letterlijk en figuurlijk. Terwijl Justin zich verloor aan roem en vrouwen, verloor gij u in de nacht. (gaat naast Jade staan en neemt haar arm vast, Jade blijft voor zich uit staren) Jade, Mijn charmante, sprankelende, ambitieuze Jade. Wat is er toch met u gebeurd? Kijk in de spiegel, Uw ogen stralen niet meer. Waar zijn uw gedachten?(Blijft heel even staan in de hoop op reactie, laat arm los als deze niet komt en gaat weer op schommel zitten) Duivel: (zittend op schommel, zeer neerbuigend gespeeld) Ooit waard ge de ultieme top van de Californische jetset Nu zit ge daar under the bridge. Uit de zevende hemel naar beneden gevallen Pats. (spring tegelijk van schommel en gooit fles tegen de grond en gaat weer naast Jade staan)tegen de grond gesmakt.   Ge hebt het zelf gezocht. Ge moest hem per se hebben. En hij? Wat deed hij nadat gij alles voor hem had gelaten? Hij liet u vallen. Hij liet u vallen voor die jonge poes. Als een groot stuk vuil. Aan de kant geschoven als de eerste de beste oude jas. Begrijpelijk, ziet u daar nu zitten, als een soort opgezette mens. Geen greintje zelfrespect meer over.   Hij nam u alles af Jade. Alles. Uw geld, uw vrienden, uw leven. Wat ga ge nu doen? Waar gaat ge nu heen? En wat met die kleine mormels van u die ge ver weg op kostschool hebt gedumpt? Die kunnen daar toch niet voor eeuwig blijven? Word toch eens volwassen mens. Ge zijt al 34. Leer nu toch eens instaan voor uw eigen beslissingen. Ge moet kiezen Jade. (Engel komt langs de andere kant van Jade staan) Engel: Ge moet kiezen Jade. Pakt uw leven terug in handen. Ge kunt het. Ik weet het. Ge kunt het. Ge waard efkens verloren, heel efkens van uw pad af. Maar diep in u zit het nog, dat vuur, die passie die goesting in het leven. Kies toch voor de vrijheid. Kies voor één keer voor uzelf. Neem uw leven terug in handen, Jade.   Engel en Duivel gaan beiden op hun schommel zitten. Engel en duivel samen: Ge moet beslissen Jade, het moet nu echt. Het licht op de engel en de duivel gaat uit. Er is enkel nog licht op Jade. Jade ontdooit. Jade: (vertelt tegen het publiek) Ik zie mij daar nog zo staan. Het gebeurde op een zwoele zomeravond, Ik weet het nog. Het was op het verjaardagsfeestje van Madonna.   Licht dooft. Scène twee.

Ans DB
0 0

Online

Facebook. Twitter.  Instagram.   Meegluren in de wereld van andere mensen Lachende mensen. Vrolijke mensen. Mensen die geluk voor het rapen hebben. Mensen die het aan het maken zijn.   Perfecte mensen. perfecte glimlach, Perfecte cupmaat, perfect figuur, perfecte vrienden, perfecte punten, perfecte hobby's, perfecte vakanties, perfecte levens,  perfect, perfect, PERFECT!   Waarom kunnen jullie niet gewoon normaal zijn?   Waarom zijn jullie niet middelmatig? Waarom ben ik niet zoals jullie? Ik wil er ook bij horen!   cheese! klik! online.   Nu wachten Op likes.    1, 2, 3... Maar 3 likes? Snel, herladen!   4, 5... 5... Herladen!   Herladen. Nieuwe verhalen, nieuwe levens. Nieuwe perfecte momenten die ik. nooit. meemaak.   6, 7, 8, 10... Herladen! Meer likes! Alleen zo hoor ik erbij!   Herladen. Meer perfecte foto's. Hashtag facebook hashtag twitter hashtag instagram Hashtag no filter hashtag me hashtag chilleeeuh hashtag happy hashtag hashtag hashtag geen inspiratie meer voor meer hashtags    15,... 15, ... 15, ... Herladen! Meer foto's, meer filters, meer geluk dan ik ooit zal hebben... Nog altijd maar 15?! Ik word gek!   Waarom is niemand ooit ongelukkig, behalve ik? Ik ben niet populair. Niemand liket mij.   Vind mij leuk, komaan!  Ik ben depressief. Vind mij leuk! Ik haat mijn leven, godverdomme.   En zij begrijpen het ook niet!   Game over.

Rinke R.
17 2

Charlie en zo

onbeschreven voelt het blad vloeistof uit een zacht krassend voorwerp pennentrekken strelen vergaren roem bezoedelen wekken afschuw inkt ruikt naar geronnen bloed de goden staan versteld om wat in hun naam geschiedt je suis charlie, paris, bruxelles j’étais hiver, automne, printemps, j’étais été, j’ai été, l’histoire est condamnée de se répéter geschiedenis is gedoemd om zich te herhalen

Vic de Bourg
19 1

demoon

een man is oud verbolgen om zijn jaren die hij leefde de muren schilferen stof ademt uit zijn poriën leven was niet aan hem besteed het bracht ergernis met zich mee verzwegen liefdes verloren bekommernis vervlogen dagen vergeten om vergeten om vergeten om… besef wat het betekent een man te zijn die oud is   grimmig gekenmerkt met die eeuwenoude clichés vergeelde tanden kloppende zweren grauwe nagels aszilveren haren een bevende grip op een bijna onbegrijpelijke werkelijkheid   de kamer holt de dagen verder uit tot zij hulzen van uren zijn het zand hun beenderen bloot schaaft ze voeren een strijd reeds verloren nog voor ze werd beslecht de dagen hollen de man strompelt schijnbaar achter hen aan verschrompeld vergrijsd ongehoord en ongezien trots in al zijn stomgeslagen zintuigen zou ge niet zeggen dat hij oud is zijn ogen slaan eenieder weerbarstig neer alsof geen jaar van hem werkelijk een einde kende ze zijn als demonen die als het ware eeuwig zijn mythisch oneindig nooit werkelijk getoond wat compassie betekent met hun grimmige klauwen graven zij het zand in de dorre kamer tot een graf   een graf voor de jaren verbolgen om een man die oud is   de kamer huilt haar dorre tranen  

Daan Janssens
0 1

paradijslijk

Moloch huilt nog steeds als titaan zijn onderdanen tanend onder glimmend brons glanzend in vlammendans draagt men zich over aan Moloch zoals die ooit huilde in de straten in de harten in de stegen opgestegen uit rookpluimen bedwelmd en beschonken schenken zij al wat aflaten afhandig maakt   Moloch schreeuwt als voorheen ook voortaan dient hij te worden gediend in de schittering van al wat schijn vertoont hoe niet al wat glimt en wij verder klimmen klauteren verbeten en uit marmer gehouden xanadu in onze levenloze harten het speelt ons parten hoe wij dartelend draven raven nachten gijzelen onze tanden bloot staren   ze sleuren u over straten uw lijf en leed tot in uw ledematen gezonken als afvallige als afgevaardigde van alledaagse sleur van hot naar haar naar hem naar het naar hoe wij allen met onze tanden bloot bloedend op de stoepstenen staan met fakkels in de hand heksenjacht op de verzopen kalveren in gedempte dokken waar de machiavel met schapenvel zijn huid duur zuur opgebroken opengebroken tandeloos radeloos en de longen uit de lucht schreeuwt   we huilen om elkaar schreeuwen onze huiden vol tot we geveld van het eindeloos vervellen neervallen wonden likken met opgeheven hoofd de hemel kussen ongenaakbaar zijn wij de gebarsten goden de halfhelden met nachten in onze ogen dauw op onze geslepen tanden als de ochtend onze ogen doet sluiten wij als nachten vervagen dagenlang tergend dragen wij onze lijven tot de nacht weer in ons ontwaakt wij in lichterlaaie de straten verlichten   huilend om elkaar huiden vol geschreeuwd geveld van dit eindeloos vervagen neergeslagen gezouten wonden met gebogen hoofd sterven ongenaakbaar eindig zijn

Daan Janssens
0 0

hoe het is

het is hoe ge daar dan om vraagthoe ge daar dan zitmet uw ogenals degensdie kruisen met de mijneuw vuurrode lippendie langzaam mijn bevende handenvergruizenhoe ge dan met uw woorden spreektniet langer met uw lichaamhoe ge dan een ander mens zijt gewordeneen soort metamorfosewaarbij uw lichaam het onderspit delften ik bij het bergenenkel ruïnes terugvindvan alles wat ik mij nog herinner   hoe ge dit veldslagen en oorlogen noemtuw nagels als wapensin mijn huid planten zegt dat dat toch opwindend isdat ik dan maar zwijgmet mijn lichaam spreekwoorden achteloos achterwege laatterwijl uw lippenletters grijpenklanken weerklinkendvermorzelenhun lijken tussen ons in werpt    het is hoe ge daar dan om vraagtom liefdeom enig te zijn

Daan Janssens
0 0

getuur

de ramen kerven hun glinster in de wangen van een oude man echoën hun licht in de groeven van zijn geleefde grimas het licht wordt geleefd krijgt gewicht zonder zich te verloochenen aan levensverhalen het vertalen van onwaarheden in zichzelf   de man keert zich aanschouwt zichzelf in een schabouwelijk stelsel waar zijn knoken rammelen in het gebeente van mahonie tussen ivoor en de vervlogen kusten op harde plaat een vinyl kraakt achter zijn suizende lippen de kusten kleuren rood scharlaken schakeringen krioelen van het negatief naar de hoeken van de uitdijende kamer zijn ogen rusten op de lippen van eenzelfde kleur   hij snakt naar stilte

Daan Janssens
0 0
Laad meer ...