Brief aan mijn kind.
Lieve Gassan,
mijn zoon, ik ben trots op je.Vier kleine woorden die ik te weinig uitspreek, hoewel ik ze elk moment van de dag voel. Je bent een geweldig, verantwoord, beheerst, gevoelig, intelligent, welbespraakt kind. Je kan en bent al zo veel en toch ben je nog niet op de toppen van je kunnen. Straks ben je een man. Een voorbeeld van velen van je geslacht. Een man uit één stuk, een man Gods. In je korte leventje heb je al wat moeten doorstaan. De scheiding van je ouders, hun vetes die we steeds onderling uitvochten, maar hoe konden we toch zo stom zijn, jou toch ook raakten want een kind kan niet gevraagd worden om te kiezen tussen zijn hart of longen, die we beiden voor je zijn. De druk van het onderwijs, de harde concurrentie bij KV Mechelen, je vrienden, hobby's en kinderlijk en o zo (h)eerlijk inzicht. Dit allemaal beheersen, onder de knie krijgen. Je leert, lieveling. Je leert van al deze indrukken en ze zullen je maken tot wie je uiteindelijk zal worden. Ik zong en sprong toen ik wist dat ik in verwachting was. Je was welkom, gepland en nog steeds ben je het belangrijkste in ons leven. Als vrouw in een mannenwereld heb ik het niet altijd makkelijk gehad. Van migrantenouders afkomstig, uit een arbeidersmilieu heb ik mijn plan getrokken, hard gezwoegd en veel lessen geleerd. Elke dag leert je een nieuwe les. Ik ben tienduizend maal gevallen en me iedere keer weer op mijn knieën getrokken, recht gehesen en het stof van mijn kleren geklopt. Mijn rug gerecht en weer een nieuwe stap gezet. Want lieveling, zelf hebben we het leven niet gekozen. Het leven koos ons. En ieder individu is hier om een bepaalde reden. Ieder van ons heeft een talent in zich om de wereld te vervolledigen.
Vraag je nooit af wat iemand voor je gedaan heeft maar stel je de vraag wat JIJ voor een ander kunt doen. En je kan het en zal het kunnen! Een wijze man heeft ooit gezegd dat ieder obstakel in het leven, slechts een keitje is op je pad. Bekijk het vanuit de juiste hoek en je zal inzien hoe je het moet zien te verwijderen. Want vergeet niet; alle problemen, van de mens, hebben een oplossing. De kunst is om je tanden erin te bijten. Wees steeds dankbaar voor al wat je heb, elk nadeel heeft ook zijn voordeel. Wees trots op jezelf, hou je principes hoog en laat niemand je eraan doen twijfelen. Een man zonder principes is als een dolle hond met een bloedspoor in zijn neus. Twijfelaars en sufferds willen neerhalen door je hun weg op te trekken. Hou van je medemens, leveling. Want net als jij hebben ze hun mooie kanten, hun pracht die het duistere moet toedekken en weet dat zelfs zij, die zo anders zijn en in elk opzicht van je verschillen, net hetzelfde zijn als jij. En als ze op je neerkijken en hoogmoedig doen en arrogant, weet dan dat dat hun probleem is. Volhard, geef niet op en hoe diep je ook zit of moeilijk ook iets lijkt, hou in je achterhoofd; NIETS is voor EEUWIG. Het is enkel dat moment, het nu dat dan telt. En wat je achterlaat; laat dat je mooiste prestatie zijn en probeer het te evenaren. Elke dag opnieuw!
