Navellul
Wanneer de Waterman ook deze nacht bezopen naar de Vissen duikt. Als Tweelingen weer gretig masturberen.
Oh sterrenhemellief, mijn lies zij lacht zich weer een breuk door al die beelden aan het firmament.
Intussen word ik helemaal bestolen door het lot. Ik voelde niets, maar ben nu ook twee nieren kwijt.
Het was een jongen uit Nairobi die ze mij ontnam, misschien voor leefbaarheid, hetzij als voedsel voor zijn geit in wolvenvacht.
Dat gastje was al lang op tocht. Ik denk een uur of acht omdat zijn liefde ginds op Pluto wacht.
Alstublieft, meneer de schrijfdocent, de gevraagde limerick met plaatsnaam en grappige, verrassende pointe op het einde.
'Het aantal regels, lettergrepen, de klemtonen en het rijmschema, alles is verkeerd!'
Ik ben niet sterk in algebra, meneer de schrijfdocent. Bovendien houd ik niet van SM en dwangbuizen.
'En de pointe is ook niet verrassend!'
Toch wel, meneer de schrijfdocent, want Pluto is het hondje van zijn liefde.
'Neen, niet grappig noch verrassend het einde.'
Nu wel, kijk maar, meneer de schrijfdocent, hoe er weer een piemel uit Uw navel groeit.
uit de reeks 'Dialogen met monsters en dia's'
