Zoeken - Creatief Schrijven

Brief aan de poëzie

Je zit in alle kleuren In donker vind ik je soms in zwartgrijsin de diepe put zijn galmende woorden het bewijs In helder turquoise en fris oranje-geelvoedzaam lekker, de sintroen en grannaanzo licht met zovéél zie ik woorden staan In kalm groen van zoveel tintenruist woordenwind in ’t wild in ’t zachthoeveel uren heb ik in nachtblauwop jou, Poëzie gewacht Aan rood zal ik me niet wagenof toch? Straks of morgen of laterKan je dat woordengewicht dragen? Vele kleuren zijn er nog waarvan één me verblijdtPoëzie, wat is de kleur voor tijd? AMK nota: dit is geschreven op uitnodiging van https://hetgelukvandeschrijver.wordpress.com/2024/04/19/eenvoudige-poezietechnieken-13/

Anemos

16 1

Cursus

Workshop 'Ontdek je schrijftalent'

Start op 5 mei 2024

Regio Antwerpen

Cursus

Workshop 'Ontdek je schrijftalent'

Start op 5 mei 2024

Regio Antwerpen

Protest

op de busstoel waar ik ga zitten graffiti; Free Gaza

Margaretha Juta

13 0

Letters trekken aan haar mouw

Blanco velletje magert uit haar vel hongert om letters Lettergekwijl zwemt in troebele inkt Rukwinden, storm en regendruppels houden haar niet tegen: Woensdagschrijfster light haakt frisgewassen letters tot manifest laat haar toch een kat een kat noemen Schrijfgezelschap-dichteres door haar kopje thee nog lichter breit kraaknette verzen tot satire wast tegelijk haar zieltje schoon Blanco velletje in vuur en vlam

Fatiha Berrazi

7 1

De beuk erin

Anyway. Ignace is niet goed bij zijn hoofd. Straks heeft hij mij van elk geloof in rede weer beroofd. De champetter zal niet langskomen. Zo denk ik dan. Wanneer de wetten op gezonde fantasie weer danig worden overtreden. Het geeft niet. Alle bomen weten immers dat ik danig van ze houdt. Liefde. Voor natuur. De vrije geest is nergens nog te vinden want de wereld staat in achteruit. Straks. Dan wordt het strafbaar. Ech. Ignace. Hij waarschuwt allen. Pure normenloze geuzendrift. Druiven met al te veel pit. Straks mag dat allemaal niet meer. Mogen wij. Hier. Deze avond. In Frituur De Bosbrand. Deze avond. Nutteloos en simpelweg. Gedreven ijveren. Het over de serieuze zaken hebben. Het betreft. Overschot. Oeverloos geluk. De bezigheden van een bij. Ignace. Echt. Hij is niet goed bij zijn hoofd. Hij zegt in naam van alle bomen. Laat ons nu eens zuiver leven. Zever niet. Over geknuffell ban een stam. Want. De beuken staan op sterven. Allemaal. En wie ze nu. Veel te laat. Omarmt. Die is. Een pure necrofiel. uit de reeks 'Ignace Somers'

Bernd Vanderbilt

0 0

Uitzicht

Daar zit de blinde man Hij kijkt naar mijn wereld Een wereld die nog moet komen Een wereld gevuld met liefde, verlangen en nimmer gedroomde dromen Ik sluit de ogen van de blinde man En laat hem los Hij weet dat ik het kan

Elle Hart

16 2

Cursus

Schrijvend Verbinden - schrijfdag 6

Start op 4 mei 2024

Regio Limburg

Cursus

Schrijvend Verbinden - schrijfdag 6

Start op 4 mei 2024

Regio Limburg

Het had zo mooi kunnen zijn - DE BESLISSING

na de kolkende vloedgolf van verdriet de eindeloze maalstroom van gedachten het gevoel dat alles is gezegd dan – eindelijk - de conclusie GA.WEG.

Melanieke

9 1

Het had zo mooi kunnen zijn - HET BESEF

in boosheid draait het om en om in mijn gedachten nestelt het zich in de kleinste achterhoekjes van mijn brein verdooft het mijn lichaam spieren pezen botten tot uiteindelijk het besef het is te laat

Melanieke

9 1

Het had zo mooi kunnen zijn - DE BOM

ik kan niets meer bedenken alles is gezegd woorden gewoon strengen aaneengeregen letters zonder gevoel

Melanieke

6 1

Het had zo mooi kunnen zijn - DE WANHOOP

ik zie je mond bewegen - vis op het droge ik hoor de woorden niet de toon je stem dringt koppig door naar verdriet in eindeloze tranenzeeën ik probeer nog want jij bent jij om jou ben ik mij ben ik bij jou wie ik ben wil ik - nog steeds – bij je zijn

Melanieke

8 1

Verwaarlozing

De sanseveria staat bruin te worden in de pot op de vensterbank. Zijn lange tongige bladeren hangen treurend een gebrek aan water. Genegeerd langdurig in de steek gelaten schreeuwt hij om aandacht in kleur. Sanseveria’s sterven niet.

Melanieke

6 1

Weemoed

Er is niets ergs. je treurt droefheid zonder reden je staart somber zonder te zien de wereld grijs ga je naar buiten afleiding een poging tot Het lukt niet.

Melanieke

4 1

Keltisch groen

Zijn amandelbruine ogen Met een streepje Keltisch groen Waren meer dan voldoende Voor een natte, warme zoen Maar zijn baard Vol ongedierte En stof van lang geleden Konden niemand overtuigen Zich voor hem uit te kleden

Eugene

5 0

Antwerpen

in de Jezusstraat een bewakingscamera - God ziet niet alles

Margaretha Juta

8 1

Selderzout

bij vloed zal ebbenhout niet aanspoelen ik wil wel wachten, lieve schat op ladders van klimop ga ik niet klauteren omdat ik weet en voel waar je jij woont als een waakvlam in die vuurtoren schat, daar kan het, wil ik zo veel zien zeehond op een bedje kraal ginds in de verte zoutkorrels die helderheid verlangen samen simpelweg wat op rabarber zitten knagen misschien op een selderstronk godendrank verdragen zonder dat een mond of hand iets vraagt zomaar alles krijgen net zoals die vloedlijn strepen trekken in je vel alles blind bewonderen doelloos in je armen liggen niet ver van je hart vlak bij een duinenrij onder die wolkenbrei mag elke kleur zonsondergang bezwijken dan de einder gretig openscheuren uit de reeks 'Majnun, het gebrabbel van een gek'

Bernd Vanderbilt

5 0

Klein geluk

Ik kijk ernaar uitSamen zijnde met jouDe paar uurtjes,wij hebbendeMaakt mijner hart compleetJouw blik,Mooie, Zedelijke ogen,Mijn aanzienHet wachtende om je zachtjes te rakenSubtielelkaars hand strelenZachtjes tegen je aanschurkenLangzaamvan elkaar genietenDromend van meerDoch houden van't dagelijkseWijGevoelLiefdeAlomTijd,Dat hebben we

Ghostorchid

6 1

Strijd

WoordenGalmendeRollendevan onzer lippenSeconden zijnde minutenWie zijn zijOns bekijkendeWie zijn zijOngeletterdenOnsWoordenLettersTijd lerendeWij gaan verderWoordenLettersHet maakt ons sterk

Ghostorchid

6 0

loss

I'm walkingdown the streets of emptinessThe street lights shine on the deserted pavementsMy stepsThe only soundexept fot those few drops of rainMy mind is offWhyWhy am I feeling like thisLost in many stepsDown the road of lonelinessI'm lostIn my mindIn my heartYou ..It hurtsThere were signsI didn't seeLost in thoughtsThe streets are blanc, DarkForgotten I wonderHow does it feel..His hands touching you're skinYou're lipsThe sweetnessNo longer mine

Ghostorchid

3 0

oma

Het was tijdje gaf het aanMeerdere malen' Het is genoeg geweestIk ben klaar..'Wij aanvaarden jouw woordenDoch zijnde geen troostWe hielden stand, naast jouZoals jij bij ons deedZoals je ons opvingwanneer het nodig was met jouw warmtejouw knuffelsDank je OmaDank je om ervoor ons te zijnOnvoorwaardelijk zoals je bent..WasSlaap zacht!

Ghostorchid

1 0