Zoeken - Creatief Schrijven

vlag

aan een Hollands huis een Oekraïense vlag strijd vanaf de bank

Margaretha Juta

8 1

Zonnige dag

de woonboten hebben twee verdiepingen waterreflectie

Margaretha Juta

13 1

Woelig water

De losgeslagen moraal Van zijn verhaal Beukte tegen de romp Van zijn schip Zonder reden en Zonder te weten Viel hij in het water En al wat hij roepen Kon was : "Ik zie jullie later ! "

Eugene

12 1

Voorbij aan ons

en tot de ochtend zullen wij slapenpas als het licht wordt zal het ons dagenhet ging voorbij aan onswij wiegden in het zachte dons en na de donder zullen wij horende stilte vraagt om nieuwe woordenhet ging voorbij aan onswij sliepen in het zachte dons (nog onuitgegeven lied)

Marc Terreur

29 2

Fata morgana

Ik ben van vele markten thuis, maar geen die meer tot de verbeelding spreekt. Hoe je steeds opnieuw verrijst als een fata morgana. Waar vannacht nog pleinvrees heerste, blaast bij het kriekenvan de dag een schreeuwerige karavaan verzamelen. Van groenten Bruyninckx en Charlies Vlees kun je straks hooguit de bomen horen mompelen wat ze hebben uitgekraamd.

Ingemar Spelmans

15 0

Tip

PRULLENBAK JE

Ik vervloek je. Verafschuw je. Verdoem je. Veracht je. Verdrijf je. Tot niets meer valt te verschijnen. Verbied je mijn hoofd ooit terug binnen te komen. Verbleek je tot je vaag wordt en verdwijnt. Verfrommel je. Als het stukje kladpapier met overbodige letters dat je bent. Ik druk, pers, duw je tot je zo klein bent. Passend in de palm van mijn hand. Gooi je met een mooie boog in de uithoek. Verplaats je naar het mapje in mijn hoofd waar je snel uit zal verdwijnen. Ik prullenbak je. Delete. Weg. Klaar. Ik vergeet je… … tot ik je niet meer vergeet. Voor ik het zelf besef vis ik je er uit. Strijk je plooien plat. Vouw je zorgvuldig op. Steek je voorzichtig terug in de borstzak van mijn hart.

LiBre (Wabliefjes)

105 3

Modern times

politie patrouille in Narita airport; een robot zoeft langs

Margaretha Juta

6 0

Zijn en tijd

Eindelijk een zwaluw in de lucht Dra maar nu nog niet De winter mort De capitulatie volgt volgt maar nu nog niet Alles op zijn tijd Maar ook Martin had gelijk alles heeft zijn tijd zijn eigen tijd Alles verdwijnt Alles is van tijd gemaakt De zin van zijn is tijd.

Yvo

9 0

4186

Het kon ook zonder morren de wind die door de hoge bomen speelde was deelbaar de takken robuust genoeg in de versnelling de drank het witte schuim van verveling als werd vooraf gezocht naar de wolf in het kegelspel. De avond verbond. Er kon teruggekeerd. Het kon ook zonder morren het vers kwam niet op de eerste bladzijde de zinnen wilden vergoten het bloed van een erg zoete veeg plakte aan de tanden van hen die verachtten als werd vooraf gezocht naar de luis in de stam. De bundel verslond. Er kon teruggekeerd. Het kon ook zonder morren twee bladzijden regen en vier druppels op het kegelbord het schuim op de versnelde monden de planken robuust genoeg de wolvenbeet in de deelbare vloeken als werd vooraf gezocht naar de stoppels in de witte haard. De luis bestond. Er kon teruggekeerd.

de jutte acrobate

6 0

ZOETE BROODJES

Ik tel de mensen in de rijof ik bij haar zal uitkomengebied vriendelijk aan een heerdat hij toch voor mij was Wat mag het zijn, smeekt zemaar het mag niet zijndus doe ik maar acht pistoletsen een pruimengebakje Wat ben je mooi, wil ik zeggenwat zijn je lippen glanzend als glazuurje ogen donker als volmaakte krentenen je stemgeluid als zoete broodjes Ik word stil van haar zachte handendie broodjes in zakken stoppenIk wil de vinger zijn waarvan zeeen kruimel haar tong oplikt Dat zal het zijn? zucht ze nuHaar tegenzin maakt me gekDat zal het helaas weer zijnDat zal het zijn en blijven

Lennart Vanstaen

17 5

Woordenaar

Ik ben een seriële WoordenaarSlacht zinnen, verdachtLaat geen sporen naGeloof het maar. Manifest aan het schrijven,Een ode aan m’n eigent'Dodentol blijft stijgen. Horendol, kwijlen. Pen als zwaardWoorden aanrijgenIk bedaar. Keer terug naar de offersReeds gemaakt in’t verledenWoorden sacrifiëren metWat rasse schreden. Heel even vergeet ikAl mijn zonden Een volle catacombeSlagveld zonder wonden. Bewonder,Weer wat ik heb gedaanTrots zijn is iets lelijkWoordenaar, heerlijk.

Lijpe Lou

4 0

Odysseus van Odessa

Ik durf niet meer te luisteren. Duister zijn de krachten die beweren Helderheid te kunnen scheppen. Ik vertrouw dat nooit. Verstrooid word ik het liefst. Door een dans van vele spreeuwen. Eeuwenoude onschuld der natuur. Alles mag daar blijven. Onbeantwoord. Hoog in de wolken en echt. Ik durf niet meer te luisteren. Ik vermoed dat elke dag de ether wordt gekweld. Alles gebeurt ginds in die lucht. Ongetemd. Verduisterd worden regenbogen enkel door wat sneeuw of witte nevel. Doe maar. Denk ik dan. Knevel hem. Nu hij daar nog ongenageld ligt in ondergoed van Le Petit Bateau. De kribbe is van vuil plastiek en Noah weet van niets. Wie zal ons dan redden. Onzekere zielen vrezen vooral. Terwijl Odysseus. Droog en roerloos in Odessa slaapt. Morgen niet van wal zal steken. Enkel ginds. Daar in de haven waar de stilte heerst. Ook Onschuld en echt. Ik zal niet luisteren. Op Radio Maria. Klootzakken. Opnieuw reclame. Koop onze condooms. Voor die piemels met kinderdromen. Mooi geperforeerd, verraadt een stem. Met wierooksmaak kan ook en weerom wordt getetterd. Over al dat leven en zijn Doel. Dit zijn de Openingsuren. Dit de Absolute Waarheid. Aan iedereen. De doven en de schuldigen. Het biechtkotje is voor nog onbepaalde duur gesloten want een zot, hij stak het in de fik. uit de nieuwe reeks 'Duivelsverzen'

Bernd Vanderbilt

7 1

Zo van die mensen

Mensen die te pas en te onpas willen aperitieven, omdat de zon langer dan vijf minuten na elkaar schijnt bijvoorbeeld. Mensen die dat luid aankondigen en zomaar een stuk park of straat claimen. Mensen die je vervolgens verplichten om mee te doen in naam van de eeuwigdurende gezelligheid. Die lauwe cava hijsen met een verbeten blik om hun mond. “Lauwe cava is best lekker”, “we zijn een beetje gek”, “zie ons nu, cava om tien uur”. Die mensen moet ik niet. Ik lust geen cava en drink nooit voor de gezelligheid. Mensen die nu state of the art lopen te lopen in voorbereiding op de ‘Antwerp ten miles’. Mensen die professionalisme uitstralen, weten waar ze mee bezig zijn. Mensen die zestien km lopen een prestatie vinden en dan de rest van het jaar geen kloten meer doen, die onder de Kennedytunnel doorlopen ‘genieten’ vinden. Die mensen moet ik niet. Ik loop niet om te genietenlaat staan voor de fun. Het is lopen of de leegte.

Thomas De Mulder

11 1

Een stukje van een gelukje

Alles wat heel isgaat toch ooit stuk zo brak ik op een daghet geluk iedereen kreeg een heel klein stukjeen zo vond ik uit:het klein gelukje en als je dát nog eens in tweeën breekt, dan heb je gewoon een kleiner stukje

Ayla

16 5

Groot zijn

Elke dag duw ik de wolken op hun plaats en zorg dat ze in geen gevalnaar beneden kunnen vallen terwijl ik met mijn handen met vliegtuigjes speel verschuif ik de zon met de toppen van mijn tenen en met mijn andere voetverschuif ik de maan ondertussen blaas ik de wolken verderde bijen uit koersen de bomen om soms moet ik nog regenenof de zon wat harder zettenwegduiken voor rakettenkometen soms mis ik hetom klein te zijn

Ayla

7 2

Cursus

Schrijfworkshop 'Hier kom ik thuis'

Start op 21 apr 2024

Regio Antwerpen

Cursus

Schrijfworkshop 'Hier kom ik thuis'

Start op 21 apr 2024

Regio Antwerpen

Boom

Wanneer ik terugkeer, ben ik een boom.Standvast zonder meer, verankerd in de grond. Uit asse zal ontstaan, leven wortelt schroom. Traag als een lont, de wereld gade slaan. Wanneer ik nooit meer spreken moet, geen nood meer aan poen. Geen pen die doodbloed, geen zintuig meer van doen. De zon op mijn kruin, de regen die mij voedt. T’voelt aan als een fortuin, een boom die leeft wel goed.

Lijpe Lou

9 2

Toegangsprijs €24.99

Robin Hood en Jan Hoet zaten samen op een bankje. Nog een geluk dat Christophe Vekeman ontbrak. Hij zou verdorie mot gekregen hebben. Ware het niet van Robin. Van Jan, dan van de Duivel of mijzelf. Hij is begot een tollenaar. 24.99 EUR voor zijn hoop papier 'Tot God'. Zolang het brandbaar is. Zolang ik maar verlangen kan naar echte zonsopgang, verlichting en bevrijding. Helaas is Christophe niet zot want als Jan iets weet, dan is het dit. Er moet een zeer beminde vijs los zitten, wil je iets begrijpen kunnen en de kunst van vrijweg leven echt durven genieten. Duiding, man, van bovenaf. Blaadjes op je roze huid. Die kunnen je zelfs meer vertellen. Mannen zonder ballen zitten in een biechtkotje onnozelweg te masturberen. Stel je voor. Een bokaal vol augurken en een Grote Overheerser die de scepter zwaait. Ik zeg het U. De kleintjes smaken beter en het Grote is zo overrijp als Moedertje Maria. Nauwgezet en opgelet. Wie de kunst van dat geloven eenmaal onder de knie denkt te hebben. Wel voor hen is dit. De Ware Boodschap van het nietige. houdt het daar. Onder die knie. Bij voorkeur nog veel lager. Als eelt op een hiel die sterk verlangt geschraapt te worden en dat Heilige Schaap is samen met de Vrome door de achterdeur ontsnapt. Vastgebonden op een stoel hebben wij zijn schedelkap eraf gezaagd. Ja die van Christus Vekeman. Het stonk er naar geloof daar binnenin, zei Robin. Jantje knikte, spoog wat op die nare Geest. Beleefd geweest. Dat zijn wij niet. Het kunstwerk is toen haastig aan die Zot ontsnapt Het leeft nu in de wildste bossen. uit de nieuwe reeks 'Duivelsverzen'

Bernd Vanderbilt

1 1

Cursus

Slam poetry & spoken word

Start op 20 apr 2024

Regio Antwerpen

Cursus

Slam poetry & spoken word

Start op 20 apr 2024

Regio Antwerpen

Tjoolders

Gatver. Hij had beter de stiel van zijn vader geleerd. In plaats van rond te tjolen, meelopers te ronselen. En gatver. Altijd weer dat luid lawaai uit zoveel torens. Al het lood zakt in de schoenen als dat brons weergalmt. Zelfs op zondag. Erge dagen en ik ben het bijna zeker. Op zijn hondjes. Zo is hij verwekt. Meneer de Missionaris met Uw Edel Boek. Ik ben op zoek naar Waarheid. Heb mijn aflaat al geschonken aan een eenzaat zonder ziel. Gatver. Glorie aan de Duivel. Timmerman, mijn vriend wat hebt gij afgezien in die historie. Eeuwenlang een marionet in kerststallen. Eigen zoon het manke pad nooit afgekregen. Dat Grote Gelijk. Onbescheiden Prietpraat. Lelijk is de overmaat. Overal die hoofden weer doorboord met steeds datzelfde beeld. Eelt groeit op de geest wanneer men zelf niet deftig schraapt. Apentaal klinkt mij nog beter in de oren. Gatver en ja. Zo is het goed. Gewoon omdat ik het u zeg. Ik heb mezelf verlost van alle dogma's, at een hot dog met een meid die beestig naaien kon. Want mijn honger naar het echte bloedde danig en mijn vel lag open. Lekker. Branden wou de bodem. Horny kwam ze mij toen redden. Hemelloos. Ik voelde mij zo fijn verloren en we lagen naast de ratten. Bij riolen. Zo verrukkelijk en pittig. Rijpend de grond. uit de nieuwe reeks 'Duivelsverzen'

Bernd Vanderbilt

6 0