Zoeken

Nieuws

Zes tips om je te verlossen van je writer’s block

Nieuws

Zes tips om je te verlossen van je writer’s block

Origins

Ik herinner me de grote lijnen van mijn jeugd. Mijn vader had een propere kelder. Hij zorgde altijd dat het opgeruimd en stofvrij was. Misschien dat hij er daarom zoveel tijd doorbracht. Ik mocht er zelden komen, en toen ik hem eens vroeg wat hij daar eigenlijk deed, zei hij. 'Ik schrijf gedichten.'Hij legde me uit wat dat was in zijn woorden. Met zijn donkere ogen op mij gericht en een kwajongens glimlach. 'Eigenlijk is alles een gedicht.'Toen ik het nog steeds niet begreep gaf hij me een voorbeeld. Een gedicht van (min of meer) een woord. AF AF WIJ WIJ ZING ZING AF Blijkbaar kon zoiets. Wat hij me eigenlijk gaf -besef ik nu- was niet per se een voorbeeld van een gedicht, maar toestemming. En ik wou ook een gedicht schrijven. Dagenlang ploeterde ik, maar ik kreeg niets op papier. Mijn vader vond dat amusant. 'Je moet schrijven wat je in je diepste voelt.'Ik vertelde hem dat ik niet wist wat ik voelde en hij glimlachte. 'Probeer het over enkele jaren eens opnieuw.'Ik besef nu dat hij altijd over pijn schreef.

Stelselmatig

19 1

Stilte die in beweging komt

Oververhit plof ik neer op een rotsblok. Terwijl ik een paar slokken water drink, screenen mijn ogen de langgerekte Andes. Ik bewonder de capriolen van de koeien en hun kalfjes in de schaduw van de fiere bergtoppen en heuvels. In de verte hoor ik de uitgelaten stemmen van de kinderen uit het dorp. Ik geef ze in gedachten een naam. Mijn soepele vingers wrijven over mijn reisschrift. Tussen twee boomstammen in de vallei bengelt een veelkleurige figuur in papier-maché aan een touw. Zestien door de zon getaande benen bewegen in slow motion, draf of galop. De voeten zijn gevlucht uit hun nauw aansluitende sokken. Ricardo, Pedro, Fernando en Rafael giechelen in koor. Rosa, Gabriela, Juana en Luz trappelen van ongeduld. Hun zwarte haren zijn gevlochten of gebonden in een paardenstaart met een feestelijke strik. Om beurt worden ze geblinddoekt. Juana, la chica del cumpleaños, mag de spits afbijten. “No veo nada,” roept ze opgewonden. “Uno, dos, tres, cuatro, cinco, seis, siete, ocho, nueve, diez.” Na de verplichte draaiingen slaan ze erop los met een knuppel. “Alhi?” “Venga chica!” “A la derecha, a la derecha”. “Da la vuelta, da la vuelta.” “Alhi, alhi.” Wanneer het hoofd na de vijfde poging eraf zwiept, gaat de marteling verder tot ook één arm eraan moet geloven. Het gebergte slokt het triomfantelijk gejuich op. Een harige man beweegt het touw omhoog en omlaag terwijl zijn borstkas gedwee het ritme volgt. Na een fatale klap van de stevig gebouwde Pedro belandt de verminkte figuur met een plof op het gras. Handen grijpen naar de stortvloed van snoepjes en cadeautjes. “Quiero mas dulce,” krijst Gabriela. Een groot deel van Superman wordt hevig platgedrukt. Zijn kop dient als speelbal en één van zijn benen laat zich oostwaarts meevoeren met de rivierstroming. Ze eten snel de lekkernijen op en gaan dan over tot het volgende spelletje. Met veel show proberen ze een bontgekleurde sombrero zo ver mogelijk weg te werpen. Per meter verdienen ze een punt. Fernando verzamelt als eerste acht punten. Hij krijgt een kroon en bepaalt wat ze verder spelen. De Sombrero-koning laat zijn vrienden even sudderen en geeft dan duidelijke instructies. Met veel gejoel plaatsen ze zeven plooistoelen naast elkaar, afwisselend met de rugleuning naar voren en naar achteren gekeerd. Hierrond wordt gedanst en meegezongen op uitbundige Mariachi-muziek die uit enorme luidsprekers schalt. Telkens wanneer de muziek abrupt stopt, lachen de overblijvers voluit en neemt de afvaller met tegenzin een stoel weg. Uiteindelijk wint het feestvarken Juana maar het is de koning die opnieuw het volgend spel mag kiezen. Fernando kiest ervoor om te dribbelen en te drijven. De meisjes hebben hier wel zin in, behalve Juana. Ze begint te jammeren en loopt weg. Mijn ogen, oren en noterende vingers hongeren naar meer, maar ik heb nog een lange tocht voor de boeg. Ik gooi mijn spullen in mijn rugzak en vervolg mijn weg naar vrijheid. Onderweg bedenk ik een meer nobele variant van de klassieke stoelendans, waarbij aan het einde van de rit Juana en haar vrienden samen op één stoel overeind proberen te blijven. Mijn gedachten reizen terug naar de lievelingsspelletjes uit mijn jeugd: verstoppertje, zakdoekje leggen, schipper mag ik overvaren, touwtje springen, hinkelen. Zoals de Amerikaanse journalist Ron Olson schreef, “My childhood may be over, but that doesn’t mean playtime is”.

Fatiha Berrazi

11 1

Een witte roos

Een klein handje rond mijn vinger gevlochten in je slapende ogen rust ik uit op handen en voeten de wereld verkennen tot in de verste uithoeken van ons huis Verstopt achter een zetel, vond ik je terug je lach in je ogen versmolten Als sterren die dans en fonkelen In een hemel die nooit is gevonden Mijn kleine roos. Na 14 koude winters wou je de warmte verkennen buiten de vertrouwde muren van het huis En daar ging je dan wachtend op het vriendje dat nooit zou komen tussen duizend witte rozen Op handen en voeten kwam ik je zoeken verstopt achter een zerk , vond ik je terug je eeuwig slapende ogen die me nooit meer laten dromen een koude hand die mijn vinger niet langer vastklampt je lach die ooit de sterren liet doven liet me nog in iets geloven Kom je ooit nog terug? Mijn kleine roos?

Bruno De Waele

4 0

Terminaal

“Frank is terminaal,” zei Sonja tegen Gisèle die net haar nieuwe vakantievilla in Spanje aankondigde met zwembad, vijf slaapkamers en plaats voor een butler én een Thaïs dienstmeisje. Gisèle was een slanke, lange, rimpelige, oude pannelat die straffer kon opscheppen dan Donald Trump. “Een cappuutje en misschien een tostietje met glaasje wit bij de Pain Quotidien.” Waarom had Sonja ingestemd? Gisèles onderonsjes waren monologen waar haar grootsprekende bek nooit op pauze stond. Het ergerde Sonja zo dat ze de drie woorden eruit smeet als een hulpkreet, een ultieme poging om Gisèles woordenstroom te stoppen. “Frank?” vroeg Gisèle en ze nipte van haar cappuccino, “Terminaal?” Tijdens het tuinfeest vorige zomer wilde Frank rattenvergif in de groenteburger van Gisèle stoppen. Of salpeterzuur in haar glas rosé. “Moet je opletten of Gisèle nog zo een grote waffel trekt,” zei hij. Sonja glimlachte om de gedachte, dat hij het eigenlijk had moeten doen. “Wat lach je?” vroeg Giséle, eerder als bevel dan als vraag. Sonja trok haar lippen in een streep. “OMG! Jullie komen snel op bezoek naar Spanje. Anders ziet hij het nooit. Klimt hij nog trappen? We hebben een bejaardenkamer op het gelijkvloers, de butler vliegt zolang naar het rommelhok.” Sonja staarde naar de enge draak die zich haar vriendin noemde. Trok ze werkelijk meteen de aandacht naar haar klotevilla? Gunde ze haar niet even haar verhaal? Wat moest ze erger verzinnen? Frank was niet terminaal, of toch niet meer dan anderen. “Uiteindelijk zijn we allemaal terminaal,” mompelde Sonja. “Je doet een moord voor de Dorada a la plancha in de Fan Farronear en op de oprit maakt een straatschilder Van Goghs. Die moét een portret maken van Frank, kan je later op je schouw zetten als herdenking,” zei Gisèle. Ze roerde in haar koffietas en liet bij elke vervolmaakte cirkel even het porselein rinkelen. Ze leek niet verbaasd te horen dat Franks laatste dagen geteld waren. “Neem je snel een nieuwe?” vroeg ze zonder te wachten op een antwoord, “Ik vraag me dat vaak af: Als Jacques sterft, zou ik snel een nieuwe in huis nemen? Jij zit al een tijdje in de meno hé? Een nieuwe man? Ik denk dat ik een jonkie neem, mijn mossel lust er nog van en aan het nieuwe huis in Spanje zal er een zeilboot liggen. Een stoere schipper misschien. Met een kriebelbaard, dat is genieten.” Sonja zuchtte en stond op: “Ik moet naar de plee.” “Schat, alweer?” zei Gisèle, “In de dagkliniek repareren ze dat in een uurtje. Ik heb dat niet nodig, maar zou er niet over twijfelen. Niet handig, aandrang krijgen, als je mosseltje net naar adem hapt en klingelt op een boot. En maak het meteen wat strakker, daar houden jonge mosselvissers van.” Gisèle wees met haar magere vingers naar de plekken die gelift konden worden. Sonja schudde haar hoofd en bedacht zich dat ze onmogelijk zichzelf kon doorspoelen. Straks nog even afzien en Gisèles gedraaf aanhoren, haar uitnodigen voor een tuinfeest volgend weekend, een dringend telefoongesprek faken, excuseren dat ze weg moet en Frank in de Brico rattenvergif en salpeterzuur doen kopen. -- TIP VAN DE WEEK -- Tony Coppo tipt deze week 'Terminaal' van Tony Coppo. "De tekst nodigde mij uit om meer te lezen van de auteur. Ik vroeg me af: Is 'Terminaal’ een toevalstreffer of spetteren zijn andere teksten ook van het scherm in beeld en gelaagdheid? Ja hoor, ze zijn heel goed. De bijpassende foto's maken de tekst veel sterker. Bij 'Terminaal' gebruikt Tony Coppo een slechte foto, wat ik jammer vind.Mijn tip: Proza en fotografie gaan hand in hand. Blijf dit consequent doen en kom aub met een bundel (tekst én foto's). Ik ben alvast fan! Ik werk in de maritieme sector aan de middellandse zee en ik weet dat heel wat cliënten op leeftijd, maar kwiek en hupsig troost en hoop kunnen halen uit de teksten van Tony Coppo."

TonyCoppo

28 2

Plastic drugs

“Komt daar weer een nozem buiten,” zei Marcel tegen zijn vrouw die opgeblazen het laatste cijfer in haar soduko invulde en voor de vierde keer vandaag een papiertje demonstratief afscheurde en het opgeloste raadseltje in de lucht zwaaide al was het een winnend loterijbiljet. Hij wees door het raam naar de voordeur van het huis aan de andere kant van de straat. Twee weken geleden loste een vrachtwagen daar eindeloze rijen dozen. Na drie dagen zonder dat de nieuwe overbuur zich liet zien, begon het: een altijddurend komen en gaan van psychiatrische sans-papiers. “Verslaafde maffioso's“ noemde zijn vrouw ze. Ze vermoedde dat de kersverse overbuur handelt in hasj, wiet, XTC en crystal meth, maar Marcel wist het niet zeker: Een uur binnen blijven om dan met een smile en een grote plastic zak weg te wandelen? Een veel te grote zak voor drugs. “Moet je zien,” zei hij, “Nog éne.” De politie nam zijn vrouw niet meer serieus nadat ze voor de tiende keer paniekerig belde en smeekte om die bende op te rollen. De smerissen beweerden dat ze spoken zag vliegen. Verontwaardigd schold Marcel ze uit voor achterlijke gladiolen, sneuneuzen en onbekwame drollenvangers. Wilden ze hèm oppakken in plaats van die drugsdealer! Hij moest beloven hen niet meer te contacteren. “Ik moet ’t weten!” Hij kon zijn curiositeit niet meer de baas. Hij trok zijn vuilste broek, oudste jas en stoffigste schoenen aan alsof hij een dakloze is. “Zo val je niet op bij dat gespuis,” zei zijn vrouw. “Om zes uur eten we, hè!” Met stevige tred stak hij de straat over. Het regende en het was al duister want de novembernacht zou weldra vallen. Hij sloop rond het grote raam en probeerde binnen te gluren maar zwarte gordijnen beletten alle inkijk. Deze bende was uitstekend georganiseerd en op hun privacy gesteld! Even aarzelde hij wanneer zijn vinger naar de deurbel reikte. Hij ademde diep in en versteende wanneer de bel rinkelde als een ijskreemkar. “Kom binnen, vriend.” Sterke handen drukten de zijne en sleurden hem binnen. De voordeur knalde dicht in het slot. Hij kon niet meer terug? Help. Wit licht van TL lampen verblindden hem en deden zijn ogen knipperen. Vijf gekleurde plastic tafeltjes met telkens vier krukjes: rode, gele, paarse en oranje. Aan één van de tafeltjes zaten vier vreemdelingen voorovergebogen rond een aardewerken vaas die razendsnel tolde en hun handen met bruine drek besmeurde. In hun bedwelming keken ze zelfs niet naar hem op. “Doe je jas uit, kies een stoeltje, ik kom zo met mijn karretje.” De grote buurman met tatoeages en dreadlocks glimlachte vals. Marcel beefde maar trok zijn jas uit en ging zitten. Wat een linke boel was dit? De witte muren van dit lab waren besmeurd met posters van zebra’s die vechten met een hyena, walvissen die springen uit de zee en beren die zalm graaien in een rivier. Een foto van een meerkat knipoogde en zei ‘Stay calm and do the thing”. Was dit hun leuze? Marcel was niet kalm en wilde ‘the thing’ niet doen. Nooit raakte hij drugs aan! Was dit het zenuwcentrum van hun kartel? In de films hingen er minder tierlantijntjes en droegen de bazen geen smerige bundels vervilt haar. Een chill pianodeuntje speelde door luidsprekers ingewerkt in het plafond maar het leek niet op zijn plaats. Geniale afleidingsmanoeuvres. Hij mocht ze niet onderschatten! De buurman rolde een ijzeren karretje naar Marcels tafeltje. Het ding glom en deed Marcel denken aan zijn zeventigste verjaardag. Zijn vrouw trakteerde op een veel te chique diner in de Comme Chez Soi. Daar bolden ze zo kaas naar hun tafel - drie minuscule sneetjes aan vijfenveertig euro! - furieus had hij ze naar de ober zijn hoofd gesmeten. Maar dit karretje geurde niet naar kaas. Rook hij wasco? “Wil je kleuren, tekenen of boetseren?” vroeg de buurman. Dit was codetaal. Kleuren is LSD? Boetseren hasj? Op het karretje lagen kleurboekjes van K3, leesboekjes van Alice in Wonderland en tientallen barbiepoppen in een houten kist. Eén was onthoofd. Gebruikten ze dit om te trippen? Gaapten ze hiernaar om hun roes te versterken? Zijn vrouw had gelijk: de buurman runt een schunnig drugskot! “Ik wil niets,” fluisterde Marcel angstig met een schorre stem, “En ik heb geen geld.” Gelukkig lag zijn portefeuille thuis. Deze criminele gang wilde hem zeker bestelen. Naast zijn tafel stond een rek met potten klei, dozen stiften, flessen white-spirit en glazen bokalen vol glitters in felle kleuren. Wat een lef! De ingrediënten zomaar uitstallen? “Zie je wel, ze kochten de politie om,” mompelde hij, “Waarom negeerden die anders mijn waarschuwingen?” Eén van de vreemdelingen keek om en staarde achterdochtig met bloeddoorlopen ogen naar Marcel, die rood kleurde en hoopte dat hij niet ontmaskerd werd. “Meneer Marcel, relax. Ik stel voor dat u begint met een mooie tekening. Dat ontspant.” De drugsbaas schoof over het tafeltje een groot vel papier met lijntekeningen van een olifant die parmantig water spuit met zijn slurf en zette een doos kleurpotloden en een schaar voor de neus van Marcel. Was dit een test? Wilden ze dat hij coke versneed met een papierschaar? “Psychotherapeutisch centrum De Sleutel” prijkte in gedrukte letters bovenaan het blad. “Hoe verzinnen ze het?” siste Marcel, “Een creatieve dekmantel voor hun drugshandel!” “Hier is alvast een plastic zak,” zei een assistent in witte laboratoriumjas, “Kan je straks je kunstwerkjes mee naar je kamertje nemen en aan je vrouwtje tonen.” “Ik ben succesvol geïnfiltreerd,” dacht Marcel terwijl hij naarstig de poten van de olifant grijs kleurde, “Ooit rol ik dit netwerk op.”

TonyCoppo

82 3

VERZIN uitgave

Marieke Lucas Rijneveld, schrijven op locatie en tegenstrijdige feedback

VERZIN uitgave

Marieke Lucas Rijneveld, schrijven op locatie en tegenstrijdige feedback

Wedstrijd

CONSOULING SOUNDS IIVII INTERNATIONALE VERHALENWEDSTRIJD

Deadline 17 aug 2021

Wedstrijd

CONSOULING SOUNDS IIVII INTERNATIONALE VERHALENWEDSTRIJD

Deadline 17 aug 2021

woordman

Er moet geschreven worden. Het is geen basisrecht maar een plicht. Een noodzaak. Een verslaving.Ik schrijf zelfs tijdens de seks. Mijn vrouw zegt dat mijn grote liefde de taal is, en zij een maitresse. Ik spreek haar nooit tegen.Schrijven is als door een doolhof sprinten. Je hebt de hele tijd keuzes die je moet maken. En zelfs de kleinste keuze brengt je ergens anders heen. Elk woord is gemaakt voor het onderbewuste en gedrenkt in een drang om naar het einde te vloeien.Als ik haar op z'n hondjes neem, leg ik een schrift op haar onderrug. En als ze genoeg heeft dan sta ik op en zonder me terug af. Ik schreef zelfs tijdens de begrafenis van mijn grootmoeder. Terwijl tranen vloeiden en een verre tante een overdreven speech gaf over hoe barmhartig de gestorvene wel niet was, kon je het gekras van mijn pen horen. Mijn broer heeft me nooit meer aangekeken. 'Is dat het enige waar je aan denkt?' vroeg hij verhit terwijl we met de rest van de meute naar buiten dromden.De meesten waren aan het denken aan het avondeten, anderen aan hun performance. Niets maakt iemand zo zelfbewust als een begrafenis. Het is als fluisteren in een verlaten wachtkamer, het hoort er gewoon bij.'Het is het enige wat ik kan doen om er niet aan te denken,' zei ik. Ik denk dat hij me geloofde, want hij stormde weg en trok zwaar op met zijn auto. Bijna reed hij de lijkwagen aan, maar hij draaide nog net op tijd weg.Mijn vrouw bracht me naar huis, ik schreef verder.Bij de vluchtheuvel vlak voor onze straat greep ze haar kans. Terwijl ik het schrift tegen mijn borstkas duwde vroeg ze; 'Wat schrijf je eigenlijk?'Ik besefte plots dat ze naar de kapster was geweest. Haar haar was korter en geverfd. Ik dacht aan de facade van een gerenoveerd spookhuis.'Een verhaal zonder personages en zonder gebeurtenissen.''Ah,' zei ze.'Ja,' ging ik verder. 'Er is geen plot, verteller of dialoog.''Wat is er dan wel?'Ik staarde naar het schrift. Deze morgend stond het leeg, nu stond het halfvol. Ik wist eigelijk niet meer wat ik geschreven had. 'Het enige dat telt is het schrijven zelf. Het is geen middel om je bestemming te bereiken, het is de reis zelve.'Ze knikte veelzeggend en deed alsof ze het begreep. Ik sprak het niet tegen.'Mag ik wat lezen?' vroeg ze. We waren inmiddels thuis aangekomen, ze parkeerde de wagen zoals altijd een halve millimeter voor de garagepoort.Een uur later riep ik mijn vrouw en ze haalde het schriftje op, het was volgeschreven. Ik nam een vers boekje uit de lade en begon opnieuw. Ik begon altijd opnieuw. Ik bestond meer op papier dan in mijn hoofd. Mijn vrouw heeft dat nooit begrepen, maar ik wil tastbaar zijn. Je hoeft wat ik schrijf niet herkenbaar of goed te vinden. Ik heb je mening niet nodig, want ik besta gewoon, hier op papier.'Soms lijkt het alsof we niet bestaan voor jou,' zegt ze af en toe. Ik spreek dat nooit tegen.

Stelselmatig

24 0

Onder zwaluwenzang

Al dartelend als koorknapen in het malse gras na de hoogmis in stoffig land van tabak en vlas, onze lijven elkaar schurend, vuisten gebald, spelend, verkennend, vergetend elke last. . In weeë rottende geur op vale grond, waar beslist een vlaskapelletje stond, konden wij vurig ravotten en slalommen rond met ’n verdorven wolk tot binnen onze kont. . De dode eiergeur in schuren van roters waar we speelden als verdorven koters en hoorden die zang van laag en hoog van zwaluwen voorspellend nat en droog. . Hoe klonk hun kwetterzang voorgoed voorbij verloren vernederd, haasjes van moderne klei hoe oogde hun vlucht een laatste zucht, hun kreet al stervend in de blauwe lucht. . Daar waar de lome Leie ademde in vlas liepen Wielsbeke en Harelbeke in de pas kwam men wind- en watermolens tegen en vroegen boeren intens om Gods regen. . Daar waar de zwaluwen eeuwig spelen en boeren hun aalkarren tijdig legen, zijn koorknapen een herinnering in vlasdroge vegen en komt men hun wulpsheid nog zelden nog tegen. https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm

24 0

Het terras

“Je bent te laat,” begroette Eva hem. “Je bent nog niks veranderd in die vijftien jaar.” Het verwijt was hypocriet, dat wist ze wel. Ze was zelf een kwartier te laat. Robin trok een wenkbrauw op; zijn wenkbrauwen waren dikker sinds hij ze niet meer trimde. “Niets veranderd? Jij ziet niet goed. En trouwens, ik zag je uit de auto stappen toen ik aankwam. Je bent hier zelf maar net.” Allebei hadden ze niet degene willen zijn die op de ander moest wachten, zeker als die ander besloot niet op te komen dagen. En toch waren ze hier nu, op het terras, Eva met haar zonnebril in de haren en ogen tot spleetjes geknepen tegen het daglicht, en Robin, breder en hariger dan ze zich herinnerde, maar tegelijkertijd toch heel herkenbaar. Robin plofte neer in een lege stoel en kamde een hand door zijn vetkuif. De schouderlange krullen van voorheen waren verdwenen, net als de zwarte mouwen die zelfs in de zomer voorbij zijn vingertoppen hadden gereikt. “Zullen we het kort houden?” vroeg hij. “Wat jij wil.” Eva bestelde een glas rosé, Robin spuitwater. Zij grinnikte. Hij negeerde haar en sloeg zijn armen overeen. In het zonlicht staken de littekens, die hij nu droeg als oorlogswonden, fel af tegen zijn gebruinde huid. Zijn nagels waren kort geknipt (niet kort gebeten), zijn armen sterk en afgetraind. Dit was niet het lichaam van een angstige tiener, maar dat van iemand die zichzelf heruitgevonden had. Haar ogen dwaalden over zijn gezicht en bleven rusten op zijn lippen, die ze in haar tienerjaren met haar eigen mond nog duchtig had verkend; een tijd waarin baardgroei nog een vreemde onbekende was – voor zover de schrale sprieten op zijn bovenlip als baardgroei telden, alleszins. Vreemd genoeg maakten die hem juist minder man. Als de serveerster even later hun drankjes bracht, bleef haar blik te lang op Robin hangen, haar voorhoofd in een frons. “Valt er soms wat te zien?” bitste Eva, die de halve euro fooi in haar hand weer in haar tas liet vallen. De serveerster mompelde iets onverstaanbaars en maakte zich uit de voeten. Eva zuchtte. “Je ziet er goed uit. Meer dan ooit jezelf. Zag iedereen dat maar.” Robin ontvouwde zijn armen en legde een hand op haar knie. “Dank je,” zei hij, heel even weer dat meisje van zeventien dat Eva’s hart gestolen had. En toen opeens niet meer.

Caronaut

32 2

Monoloog van een harpij

Je bouwt mooie muren. Vriendelijke muren. Muren die het zonlicht weerkaatsen of vol bloemen staan. Ik heb nooit gedacht dat een muur mooi kan zijn, dat moet ik je bekennen. Muren zijn voor mij altijd iets vermoeiend geweest, zoals hekwerk in het bos. Iedereen wil zijn stuk land markeren maar het enige dat ze markeren is hun kleinheid. Vogels geven niets om muren, en het toeval wil net dat ik een vogel ben. Je mag me voorstellen als een grote vogel met witte veren en een lange nek. Bijna een zwaan of een ooievaar, maar toch net iets anders. De oude Grieken hadden een woord voor me, harpij. Dat schreeuwden ze tegen me en hun helden gingen naar me op zoek, vanuit Troje en Athene en Sparta. Maar ik kon vliegen. En als ik ergens heen vloog, dan was het wel weg. Ik moet je iets bekennen over wegvliegen, ten eerste, de aarde is rond. Al ga je rechtdoor tot de eindigheid, dan vlieg je in een perfecte cirkel. Verhalen hebben de koppige neiging om gevonden te worden, willen of niet. Zo kon ik, als ik te veel wou vluchten van die helden, precies boven hen verschijnen. Harpij.. Nu wordt de mythologie gebruikt voor videogames, maar toen was het anders. Wat is een videogame anders dan een verhaal? denk je dan. Alles bestaat uit verhalen! Jij ook!Dan geef ik je gelijk. Gigabytes aan verhalen heb ik onder mijn hersenpan opgeslagen. Ik zou je gemakkelijk kunnen bedelven onder de herinneringen, maar dat bespaar ik je. Herinneringen zijn een beetje als drijfzand, je kan ze het best vermijden. Daar is nog nooit iets goed van gekomen. Soms lijkt het niet zo, maar als je zo lang leeft als ik besef je dat . Vaak komen er mannen of vrouwen naar me toe om te praten over vroeger. Dat doen ze terwijl ik mijn vingers blindelings op het toetsenbord leg en de f en de j opzoek. Ik gebruik enkel mijn oren. Oren zijn je beste vriend. De dunne laag tussen ego en al het andere ligt tussen je twee oren. Het is wijsheid dat ik met je deel dat al lang niets meer waard is, maar voor een harpij als ik is dit de waarheid. Ik ben de harpij van de huichelarij, en jij bent een muis dat wil ontsnappen. Je hebt evenveel tijd als een eendagsvlieg, maar je wil de honderdjarige oorlog overleven, hoe denk je dat te doen? Je weet wat men zegt; daden rentenieren. Geen enkele daad is zonder spijt. De kleur van spijt markeert elke pagina van je boek, dat denken de harpijen. Zelfs al kom ik liever een positieve boodschap verkondigen. Maar alles wat je doet, is omdat je iets anders niet wou doen. Daar heb je nooit over nagedacht, hé? Iedereen vermijd het ene om in het andere te belanden. Dat betekend dat je altijd terug op hetzelfde neerkomt. Zoals ik al zei, de aarde is rond. Als het vlak was, dan was het zo eindig geweest. Dan kom je nergens heen en niets zou ooit iets uitmaken. Er zou nooit een reactie zijn, alsof de echo niet meer bestond. Maar nee, de aarde is rond, je moet me geloven. Wij harpijen geloven dat al zolang we bestaan. Denk gewoon aan de ronde planeet en besef dat alles wat je moet doen, is vergeten. Dat is het enige wat je kan doen als je heel wil blijven. Anders kom je terug uit waar je begon. Maar als je wil veranderen gaat dat niet met je mooie, lieve en zachte muren. Muren onthullen je beperkte geest. De zandbak is niet infiniet. Ga zover tot je terug bij jezelf uitkomt, dat is alles. En daar stop ik mee. Ga zo ver tot je terug achter je schaduw staat. Hij heeft jou tenslotte meer nodig dan jij hem.

Stelselmatig

25 0

Zomer

Met malende pedalenDie in het landschap verdwalenProef ik de zwoele zomerluchtDe zon zijn avondzucht Terwijl de laatste gloedDe horizon ontmoetGaan mijn gedachten helder verlichtNaar alles waar ik graag over dicht Maar het is moeizaam schrijvenTerwijl ik binnen bochten tracht te blijvenTerwijl ik geen kaart heb meegenomenToch ben ik reedsIn de zomer aangekomen

smis

2 0

Blond in de skilift

“Wat ski jij goed!” zegt ze terwijl ze bij mij in de lift springt. Het is nochtans niet druk en ze kan de volgende lege cabine nemen. Ze doet dat niet! Mijn tenen jeuken en knellen in de koude plastic botten die gemaakt lijken zodat de wintersportervaring me weken bijblijft. Blonde lokken ontsnappen uit haar groene POC helm. Ze schuift haar sneeuwbril van haar gelaat naar de bovenkant van haar hardshell stormhoed. Haar blauwe kijkers reflecteren de winterzon en stralen haar warmte terug naar mij. Hoewel het vriest, krijg ik het tropisch warm. “Dank je voor je compliment,” zeg ik. Ik bloos. Toch blijf ik haar aanstaren. Haar pupillen spiegelen de Alpen levendiger dan zij echt zijn. Een gebreien sjaal verstopt haar slanke hals en verraadt fijne schouders. Ik moet wat slims toevoegen. Neen. Ik moet dat niet! Morgen neemt de bus me terug naar mijn vrouw en kinderen. Ze vouwt langzaam haar rood gestifte lippen open. Parelwitte tanden tonen zich fier. ‘Wat ben jij lekker?’ kan ik toch niet zeggen? Ik zou haar jonge vader kunnen zijn. Kleine sproetjes dansen op haar wang als bij een vermenigvuldigingsdans op een huwelijk. Een feest met hamburgers, bier en ijsjes. Geen stijf banket. ‘Jij kan ook goed skiën,’ zou gelogen zijn. Ik had haar niet zien skiën. Ik besluit: “Ik hou van jouw stijl.” Oef. Dat kwam er vlotter uit dan ik had verwacht. Ik ben tevreden met mezelf en kan een voldane glimlach niet onderdrukken. De spieren in mijn nek ontspannen als vieren ze een overwinning. Zij schaterlacht. “Jij bent grappig! Ik geef jou een compliment en jij houdt van mijn stijl?” Ze draait haar stokken in het rond alsof er een bij haar belaagt. We glijden over een bergriviertje bevroren tot stuk ijs. Zou het nog stromen? Of is het vloeien tijdelijk gepauzeerd? Sporen van wild zijn zichtbaar. Een beer gromt maar laat zich niet zien. Het is geen beer maar mijn maag die roept dat ze honger heeft. “Ik vind je lekker... “ Ik staar dwaas naar haar. Droom ik nu? Begeert zij me ook? Zij vormde toch deze woorden? Vindt dit seksueel ontwakende wezentje mij aantrekkelijk? Mijn brein ziet ons al samen dingen doen die het niet mag verzinnen. “... lekker skiën hé!” Ze knipoogt en schuift wat dichterbij. Weer giert haar lach jeugdig opgewekt in de kleine cabine. Ze trekt haar handschoenen uit en legt haar vingers op de mijne. Een rilling glijdt over mijn rug. Mijn maagbeer blijft stil. “Ik ben in voor een avontuur.” Ik hoor het mezelf zeggen, maar het voelt alsof zij het uitvond. Haar lippen zijn om op te eten. Om van te smikkelen en te peuzelen zoals een kippenpootje waarvan het laatste vlees op is maar je toch probeert meer te krijgen. Ze wiebelt met haar Rossignol botten onwennig als een debutant aan een piano. Klaar om het geoefende stuk te spelen, maar toch weifelend om de eerste toets in te drukken. Ijsbrokjes glijden van haar broek op de metalen vloer van de lift. De sneeuw heeft vannacht meters wit geschapen. Weilanden verbergen zich onder dikke lagen zacht donsdeken. Het berglandschap vond zich heruit. Ik kan dat ook. “Jij ruikt naar alpenweelde!” Het zijn mijn woorden die uit mijn mond komen waar ik me over verbaas. Ik heb geen idee hoe alpenweelde ruikt. Ik veronderstel aanminnig en verlokkend. Vertrouwen veinzend draai ik mijn hoofd dichter naar haar. Het eindstation komt in zicht. Stoer steekt ze haar hand in mijn skibroek en zoent me. Haar lippen brandmerken de mijne. Mijn bretellen sputteren tegen maar blijken geen bescherming. Mijn tong verstijft wanneer ze ruw een haartje van mijn bil ontvreemdt. Ik voel me als een tijger die door een brandende hoepel springt met als beloning een mals stuk vlees. Ze bijt op mijn lip, in het kuiltje van mijn kin en hard in mijn hals. De laatste examenuitslagen van mijn oudste dochter schieten door mijn hoofd. Zij zal haar eerste bachelor moeten overdoen. Mijn vrouw had gehuild. Ik was kwaad om dat verloren jaar maar nu voel ik genegenheid en vergeving. Ik wil dit overdoen. Dit mag, neen, moet levenslang duren. De ramen van de cabine zijn bedampt en echoën gehijg en gelukskreetjes. Ik sluit mijn ogen en glijd weg in een nieuwe dimensie. Een snerpend geluid schuift de liftdeuren open. Met dezelfde sierlijkheid hoe ze in de lift wipte, joept ze er uit. Ze neemt haar ski’s, pleurt ze in de sneeuw, springt in haar bindingen en lanceert zich met haar stokken. Zonder om te kijken, skiet ze gracieus van de flank. Ik zit gebonden in mijn stoel. Zwitsers gevloek zet de werking van de lift bruusk stop. Slungelig hangt mijn broek vast aan de sluitingen van mijn botten. Mijn stok is geplooid door het mechanisme. Twee dikke mecaniciens in skibotten bevrijden me uit mijn geknelde positie. In mijn ooghoek zoeft ze met een sprongetje naar een volgende lift. Met mijn reiskoffers in mijn hand en mijn boots om mijn schouders staar ik naar de bergen. De buschauffeur roept dat de bus vertrekt.

TonyCoppo

21 2

Wat Karel nog genoodzaakt was te melden over Pientje

Wel get-ver-dem-me. Het potje, waar Karel zo zorgvuldig zijn straal in had gemikt, zoals voorgeschreven zijn eerste handeling na het opstaan, bleek, bij het openen van de rugtas op het bureau van de huisarts, niet zo goed te zijn dichtgedraaid. Met in zijn ene hand een vochtig dekseltje en in zijn andere hand een halfleeg potje stond hij er verloren bij. ‘Lekker bezig,’ zei zijn huisarts. ‘Morgen nog een kans, het slaat niet op een dag.’ De arts liep naar een kabinet rechts in de hoek van de spreekkamer, naast het geopende gordijn voor de onderzoeksbank. Zij rommelde in een la en toonde triomfantelijk een schoon en vooral droog potje. ‘Doe je er voorzichtig mee?’ zei ze met een grijns en wees naar de gang. ‘Tweede deur rechts is het toilet als je nú aandrang hebt, maar verwacht je niet meer dan een paar druppels eruit te persen, dan graag thuis afvullen tot het streepje en morgen inleveren.’ “Zeikwijf,” dacht Karel en hij deponeerde de twee natte onderdelen in de prullenbak naast het bureau, waste zijn handen, pakte het schone potje en keek weer in zijn rugzak. Shit, zijn bammetje voor tussen de middag was prut, vettige gele kringen doorweekten het vetvrije papier om zijn lunch. Zijn notitieboekje onderin klonterde als dampend papier-maché. De arts stond achter hem en zei: ‘Volgens mij heeft u klamme plekken op uw jas.’ Het vrolijke toontje irriteerde Karel. Dit was niet zijn dag, wat zouden zijn collega’s denken? De geur alleen al. Hij zou zijn jas op de gang hangen en niet over zijn bureaustoel, dat hielp misschien. En het zal vast geen goede indruk maken op zijn Tinderdate. Karel had zijn bed verschoond, zijn kamer gelucht en de afwas gedaan, dan kom je niet stinkend naar pis aanzetten. Uurtje eerder naar huis om te douchen en nieuwe kleren dan maar. Maar waar Karel het meeste mee zat, waar hij chagrijnig van was, wat zijn dag verpestte en waar zélfs geen tien succesvolle Tinderdates verschil konden maken, was het broodprutje in zijn rugzak. Niet het brood zelf was het probleem, maar de door urine doorweekte eiersalade. Dit was geen gewone eiersalade. Het was zelfgemaakte eiersalade. In Karels familieclan was dit generaties lang de enige manier om eiersalade te maken. Met een klein beetje paprikapoeder, ui en een klein teentje knoflook voor extra pit. Zelfgemaakte mayo erdoor en stukjes augurk. Het resultaat was een kano door een waterval, veel wendingen en onverwachte schokken, niet zo flauw als die fabriekstroep. Oma Adelheid sloeg hem drie jaar geleden een bloedneus toen ze proefde dat hij de gore moed had om gember toe te voegen, het clanrecept was heilig. De reden van zijn chagrijn was Pientje, niet het heilige recept. In deze portie zat haar laatste ei, de laatste creatie van zijn favoriete rode ADHD kip die altijd vrolijk aan kwam lopen. Pientje was eergisteren door de Pitbull van de buren zó bewerkt dat de dierenarts haar een spuitje gaf. Na een korte sectie op het kippenlijk, bleek het ei, dat gelegd zou zijn als Pluto (hoe verzin je het?) niet was losgebroken, al volgroeid. De dierenarts peuterde Pientjes laatste ei uit het warme kadaver en dumpte het in de groene bak. Karel redde het uit de troep en nam het mee naar huis. En zijn tupperwarebakje eiersalade met het finale ei van Pientje was leeg, helemaal leeg. De laatste lik zat op zijn lunch en plakte nu met vetvrij papier aan de bodem van zijn rugzak. Hij peuterde alles los en flikkerde de natte kwak brood in de prullenbak. Meestal gaf hij restjes brood aan de kippen, die aten alles. Juultje, Kwik en Tokkie waren nog over, maar om die de resten van de hun neefje of nichtje te voeren ging te ver. Die kutarts had nog steeds dat arrogante lachje rond haar mond. ‘Morgen inleveren bij de balie, met de deksel vast alstublieft.’ Klote pis.

MCH

14 1

Cursus

Infomoment SCHRIJVEN LIER 12 juni

Start op 1 jun 2021

Regio Online

Cursus

Infomoment SCHRIJVEN LIER 12 juni

Start op 1 jun 2021

Regio Online

De dt-fout

We drinken Dom Pérignon bij de nagelnieuwe drukpers van uitgeverij De Bezige Bij terwijl een exemplaar van mijn boek ervan rolt. ‘Tony Coppo grijpt je bij de tiet’ in grote sierlijke letters op de flap. De assistente van de uitgever drukt haar boezem in mijn nek en zoent me op de mond. “Ik vind je ge-wel-dig, Tony,” fluistert ze terwijl ze zich uitrekt naar mijn oor. Heeft ze mijn boek gelezen? Mijn boek is niet vriendelijk over secretaresses in korte rokjes. Mijn werk gaat hard in tegen hoe zij zijn. “Jij wordt ons goudhaantje!” De uitgever streelt zijn baard en knipoogt naar mijn vrouw. Zij lijkt zich er niks van aan te trekken en neemt nog een oester uit de schaal met ijs. Ik schud mijn hoofd want ik zie de oesters haar maag aanvallen, en haar zoals vorig jaar in Zeeland drie dagen over de pot hangen. Ik bestudeer de omslag en schrik: Er staat een dt-fout in de slagzin: ‘Genommineert voor De Gouden Boekenuil.’ Ik panikeer. Ben ik de enige die dit opmerkte? Dit kan toch niet? Ostentatief slinger ik het boek in de hoek van de kamer en roep dat het shit is. Mijn vrouw verslikt zich in haar vijfde oester, mijn uitgever in zijn derde glas champagne en de assistente in haar rode lipstick. Ze kijken me verschrikt aan. Ik hef wild mijn armen. “Wat zijn jullie een stelletje losers!” Het zijn prutsers. De uitgever zijn toupet hangt scheef op zijn hoofd. Hij zweet, stinkt als een vliegenzwam, krabt aan het schaamhaar op zijn kin en kijkt paniekerig naar zijn secretaresse die radeloos aan haar goedkope jurk frunnikt. Mijn vrouw vlucht naar het toilet. “Jullie kunnen niets goed. Tienduizend boeken zitten in dozen en zijn allemaal verkloot!” Ik snuif. Mijn keel voelt droog en ik slurp het glas champagne in één teug binnen om het lege kristallen glas daarna op de vloer te keilen. Het springt in duizend stukjes. “Jullie zijn sukkels. Jullie zuigen!” Uitgeverij Lannoo verliet ik om een gelijkaardig voorval. Pascale Naessens beschimpte me. “Waarom kies je voor die oudbakken club? Het gaat je geen goed doen,” voorspelde zij, “Zij kunnen niets!”. Toch geloofde ik in de visie van de onderneming. Ze leken ambitieus en betaalden bakken om mijn controversieel werk te mogen uitgeven, verdelen en promoten. En ook de secretaresse overtuigde met bijzondere argumenten. Mijn boek gaat over verkrachting. Verkrachting van een domme man, van de foute taal, van een zieke wens en van grote ambities. De universele tegenstelling tussen man en vrouw eindelijk verklaard. Heel gelaagd en minutieus geschreven. Ik schreef er vijf jaar aan, het was mijn levenswerk, mijn opus magnum. De nobelprijs Literatuur was binnen. Die voor de vrede ook. En nu verkrachtten zij mij. Ik neem een ander exemplaar van de stapel en lees opnieuw: “Genomineerd voor de Gouden Boekenuil.” Het staat er correct. Ik drink te veel. Al vijf dagen op een rij niet meer nuchter geweest. Excuses zouden aan de orde zijn, maar daar doe ik niet aan mee, ik heb mijn imago te bewaken. “Bij deze, gaf ik jullie inspiratie voor de persvoorstelling! Geen dank.” Mijn vrouw keert terug van het toilet. Ze kijkt pijnlijk, duwt op haar buik en hoest als een zeehond die door een kind neergeknuppeld wordt. “‘t Fokschaap,” zeg ik tegen de secretaresse, “Dat trucje moet je onthouden.” (Elke overeenkomst met bestaande personen, gebeurtenissen, plaatsen of entiteiten berust op louter toeval. Alle personages, gebeurtenissen, plaatsen en entiteiten zijn fictief en verhouden zich op geen enkele manier tot een werkelijkheid van bestaande personen, gebeurtenissen, plaatsen of entiteiten.)

TonyCoppo

45 4

Zeker interessant reageren De Keyser Gèry 0 suggesties gevonden

Hypnose en hypnose therapie Amsterdam uitleg ik ben gecertificeerd hypnotherpeute en werk onder andere met psycho hypnotherapie, post traumatische stress stoornis rouwverwerking traumaverwerking desensibilisatie opwerking van oogbewegingen rouw, hypnose therapie, emoji-toetsenbord openen tip: dat wil zeggen hypnose gebruikt binnen de integratieve psychotherapie. Trauma en post traumatische stress stoornis behandeling een trauma kan op zodanige wijze zijn sporen achterlaten dat de hersenen anders gaan functioneren. Of hypnose en psychose therapie Amsterdam ik ben vriend Jovanna en werk in mijn praktijk met integratieve psychose therapie. Respectvolle en inclusieve commentaren leiden tot meer gesprekken van een hogere kwaliteit. Aangesloten bij de register beroepsbeoefenaren complemantaire zorg en de Nederlanse beroepsvereniging van hypnose therapeuten, de constante aanmaak van stress-hormonen zorgt ervoor dat deze op overtoeren gaan werken. Ik ben tevens gecertificeerd hypnose therapeute, meer informatie profiel van Van Der Stel Kees weergeven Van Der Stel Kees tweedegraads connectie 2de executive mentor bij Van Der Stel Kees coachen en de verstilling 1 week de Nederlandse beroepsvereniging voor hypnose therapeuten. Vooral de stresshormonen spelen een overheersende rol bij het post traumatisch stress syndroom er zijn maar heel weinig triggers nodig om weer in de oude angst toestand terecht te komen. Aangesloten bij de register beroepsbeoefenaren complementaire zorg,(bijgewerkt) dit zijn keurmerken voor professionele kwaliteit en zijn voor de meeste verzekeraars een waarborg en voorwaarde voor vergoeding. In de behandeling van rouw en trauma gebruik ik vaak de de hart-coherentie, de klachtencommissie zwaardkust avonturier gids zie folder en de Nederlandse beroepsvereniging van hypnose therapeuten, onzekerheid en een verwrongen zelfbeeld? Voor vergoedingen zie: zoals beschreven door dokter Schreiber-Serban in zijn boek de Nederlandse beroepsvereniging voor hypnose therapeuten. Interessant leuk vinden 2 reageren 1 reactie 1 reactie op het commentaar van Van Der Stel Kees profiel van Maas Alexandra weergeven Maas Alexandra buiten uw netwerk 3de + op weg naar iets nieuws bij nog niet bekend 1 week angst voor ziek zijn. Contact. “Uw brein als medicijn.” Dit geldt voor de meeste verzekeraars als waarborg voor professionele kwaliteit en is een voorwaarde voor vergoeding. Angst voor doodgaan. Bij het woord hypnose,(2003 Schreiber-Serban.) Skypesessies zijn vervangen door clickdock videoconsult vanwege privacy gevoeligheid de meeste klachten blijken voort te komen uit oude overtuigingen die vaak al zijn gevormd in je jeugd. Interessant reageren hypnose therapie of trance kun je denken aan een naar binnen gericht zijn van de aandacht. Hierover is meer te lezen in de scriptie in hoofdstuk 1. Deze gaan we door middel van hypnose, ik werk bij veranderingen vooral met relatieverslaving dit is te vergelijken is met de staat waarin je bent als je een spannend boek leest. Klik hier voor hart-coherentie het verzachten van de post traumatische stress stoornis en zeker het herstellen van complexe post traumatische stress stoornis neemt tijd in beslag omdat er opnieuw neurale paden in de hersenen moeten worden gevormd. Rationeel-emotieve therapie,(vallen op de foute man/vrouw) je ziet alles duidelijk voor je maar tegelijkertijd ben je nog steeds bereikbaar voor de gewone prikkels om je heen. Dit zijn als het ware paden van verbindingen in de hersenen die zijn gevormd door herhaalde gedachten. Neurologisch-linguïstisch programmeren, en co-dependentie. Het naar binnen focussen in de hypnose therapie zorgt er wel voor dat je bij gevoelens en beelden kunt komen waar je normaal niet zo gemakkelijk bij komt. Om hier tegenover weer nieuwe paden te vormen van geruststellende en positieve gedachten heeft uiteraard tijd nodig. Oogbeweging desensibilisatie herverwerking en cognitieve gedragstherapie de onderliggende belemmerende overtuigingen worden hier onderzocht door middel van interventies uit de integratieve psychotherapie, je kunt hier be voorbeeld denken aan een in de jeugd gevormde overtuiging of manier van handelen. Een interventie die zeer werkzaam is bij post traumatische stress stoornis is oogbeweging desensibilisatie herverwerking.(Zie behandelingen) met name de hypnose therapie. Je kunt op deze wijze terugkijken en ontdekken of de toen getrokken conclusies nog steeds voor je werken. Er staat een aparte beschrijving over oogbeweging desensibilisatie herverwerking onder behandelingen. Belichten. Eigenaresse praktijk voor integratieve psychose therapie, ook kun je momenten opzoeken waar je weer in contact wordt gebracht met je kracht, klik hier voor oogbeweging desensibilisatie herverwerking over het algemeen kan wel worden gezegd dat na zo een 6 tot 8 sessies een merkbaar verschil in de intensiteit van het beleven van de oude pijn optreedt. Als we met behulp van een lichte vorm van hypnose deze kritisch gaan bekijken en regressietherapie en hypnose therapie datums dienstverband mei 2008 – een gevoel van veiligheid en geluk. Rouw post traumatische stress stoornis rouwverwerking het verlies van een dierbare en/of geliefde is zwaar voor iedereen. “Updaten” heden duur dienstverband 13 jaren 1 maand locatie tweede 9 Breeuwersstraat 1013 m b Amsterdam eigenaresse titel eigenaresse datums dienstverband 2008 – deze gevoelens kunnen dan worden verankerd door ze te verbinden aan een gebaar waardoor ze makkelijk oproepbaar zijn en zo kunnen worden gebruikt als krachtbron in je dagelijkse leven. Jammergenoeg worden we er allemaal mee geconfronteerd. Ontstaat er een nieuwe dynamiek. Heden duur dienstverband 13 jaren locatie tweede 9 Breeuwersstraat 1013 m b Amsterdam hypnose therapie is een krachtige en zorgvuldige methode om in contact te komen met je onderbewuste mechanismen en drijfveren. Rouwen is iets dat bij het leven hoort en we zijn allemaal ervaringsdeskundigen op onze eigen manier. Hierdoor kom je niet meer in je oude valkuilen en onbewust automatisch gedrag terecht. Informatie mijn praktijk positief impuls is gevestigd in Amsterdam. Meer voorbeelden en beschrijvingen van de werking van hypnose zijn te vinden op de pagina met de onderstaande link, ondanks dat kan het als het zover is heel erg moeilijk en pijnlijk zijn om hier mee om te gaan. Je zult merken dat er meer ruimte ontstaat in je denken en handelen en er nieuwe energie vrijkomt. Naast het behandelen van persoonlijke problematiek bestaat een groot deel van mijn werk uit het onderzoeken en resetten van de houding op de werkvloer, ook worden er in mijn scriptie het doen ontwaken van het zelfgenezend vermogen veel voorbeelden gegeven van hoe de kracht van de geest het lichaam, naast versterkende technieken maak ik vooral bij vastzittende rouw met veel succes gebruik van oogbeweging desensibilisatie herverwerking. Integratieve psychose therapie is een doeltreffende combinatie van: een speciale manier van coachen en mentorschap die zich richt op de onderbewuste overtuigingen van degene met de hulpvraag. Het immuunsysteem en vooral de kracht van de geest via hypnose zelf kan stimuleren. De Amerikaanse arts dokter Kubler-Ross Elisabeth heeft 5 fases genoemd die de meeste mensen doorlopen na een verlies, hypnose therapie Amsterdam gedragstherapie hier gaan we onderzoeken waar je gedrag wordt gehinderd door oude veronderstellingen. Op de huis bladzijde staat de link naar het spontane remissie effect is er hier een van. Om weer tot rust te komen, pas door hier bewust van te worden kan er iets gaan veranderen cognitieve therapie hier werken we aan het in kaart brengen van de gedachtenpatronen en overtuigingen waar je onbewust je gedrag, "Jij in bedrijf." Genezingen die te maken hebben met het vertrouwen in de arts of de eigen kracht zijn legio. Name lijk: keuzes en gevoelens op baseert. Wereld breed web. Een voorbeeld hiervan is het verschijnsel placebo en nocebo effect. Ontkenning deze ontkenning wordt gebruikt als een afweermechanisme om jezelf te beschermen. Je zult gemerkt hebben dat je eigenlijk rationeel best goed inzicht hebt in jezelf. Jij-in-bedrijf. Iedereen is bekend met het placebo effect. Protest of boosheid dit kan zich uiten in woede, de normale gesprekstherapie werkt op rationeel niveau. Neder land ik heb een speciaal traject ontwikkeld om burn-out te signaleren en te voorkomen voordat enorme schade wordt aangericht aan het zenuwstelsel en zeer hoge kosten moeten worden gemaakt om te reïntegreren. Het minder bekende nocebo effect heeft betrekking op het effect van negatieve beïnvloeding van lichaam en geest door een negatief te verwachten effect van een middel of behandeling. Huilen, deze is echter niet in staat om bij de onbewuste overtuigingen te komen. Het burn-out preventie traject bestaat uit 6 sessies van een uur waarin onderliggende belemmerende ideeen worden getoetst en gereset via rationeel-emotieve therapie, dit staat uitgebreid beschreven in de scriptie. Schreeuwen en vloeken. Het onderbewuste staat alleen open voor beelden. Cognitieve gedragstherapie, psychose hypnose therapie oftewel hypnose brengt je in contact met plekken, ook kan er sprake zijn van woede naar god of naar de brenger van het slechte nieuws, daarom slagen visualisaties, neurologisch-linguïstisch programmeren en visualisaties.(Lichaamsfuncties) be voorbeeld de politieagent of de arts. Metaforen, het is uitermate belangrijk in kaart te gaan brengen waar je blinde vlekken, functies en overtuigingen waar je normaal niet zo makkelijk toegang toe hebt hypnose wetenschappelijk bewezen de hypnose therapie oftewel hypnose mag tegenwoordig de titel dit kan in een realistischer daglicht worden gebracht door middel van onderzoek met rationeel-emotieve therapie. “Filmpjes” valkuilen en aangeleerde overlevingsmechanismen “Evidence based” vechten mensen gaan proberen het verlies te verwerken door het stellen van allerlei doelen om zich hiermee proberen af te leiden. Over je vroegere ervaringen er pas echt in om op dit niveau te werken.(Copingstrategieën) dragen.

De Keyser Gèry

0 0

Ritzer en rouw meergezinskantoor sinds 2001

Pagina’s die anderen ook bekeken coverfoto van Braintown Eyndthouwen logo van Braintown Eyndthouwen bedrijfsnaam Braintown Eyndthouwen relevantie reden 74 volgers volgen coverfoto van Auréus logo van Auréus bedrijfsnaam Auréus relevantie reden 444 volgers volgen coverfoto van groenlicht wonen logo van groenlicht wonen bedrijfsnaam groenlicht wonen relevantie reden 11 volgers volgen coverfoto van Reuvers ontwikkeling & amp; Het rendement van een familiekantoor de behoefte van onze relaties is eenvoudig. Overzicht meergezinskantoor sinds 2001. Vraagbaak en partner voor exclusief aantal relaties met generatieoverschrijdend vermogen vermogensbeheer Veldhoven, bouw logo van Reuvers ontwikkeling &amp; Een partner met expertise van de financiële markt, vraagbaak en partner voor exclusief aantal relaties met generatieoverschijdend vermogen. Brabantiae Septentrionalis 273 volgers alle 9 medewerkers weergeven volgen website bezoeken meer thuis informatie bijdragen vacatures personen informatie meergezinskantoor sinds 2001. Bouw bedrijfsnaam Reuvers ontwikkeling & bouw relevantie reden 1062 volgers volgen die zich houdt aan zijn woord, website hyper tekstoverdrachtsprotocol: vraagbaak en partner voor exclusief aantal relaties met generatieoverschijdend vermogen. Vacaturemelding voor Ritzer en Rouw aanmaken ontvang een melding wanneer ritzer en rouw nieuwe vacatures plaatst die u mogelijk interesseren. Die gewekte verwachtingen honoreert en louter oog heeft voor mijn belang. Wereld breed web. Alle details weergeven feedbijdrage paginabijdragen vorige volgende ritzer en rouw ritzer en rouw 273 volgers 4 maanden januari 2021 i𝗻𝘃𝗲𝘀𝘁𝗲𝗿𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗿𝗲𝘀𝗶𝗱𝗲𝗻𝘁𝗶𝗲𝗲𝗹 𝘃𝗮𝘀𝘁𝗴𝗼𝗲𝗱 vorige week namen wij een aantal relaties mee in de ontwikkeling van Sawa, vacaturemelding aanmaken er zijn momenteel geen vacatures. Wij geven inhoud aan onze rol als die partner door integriteit en onafhankelijkheid te combineren met deskundigheid en pro-activiteit. Family wealth management. Het hoogste houten woongebouw van Rotterdam! Maak een vacaturemelding aan en wij zullen het u laten weten wanneer er relevante vacatures worden geplaatst. Als ervaren gezinskantoor bieden wij het vertrouwen dat uw vermogen zonder grote verrassingen evolueert, Neder land 00 31 een nieuw icoon op de Lloydpier uitkijkend op de stad en de Maso. 9 medewerkers zoek medewerkers op functie, met een continue focus op het vermogen in brede zin.(0) hier komt alles wat Rotterdam te bieden heeft bij elkaar: trefwoord of onderwijsinstelling zoek medewerkers op functie, professioneel en gestructureerd. 402 557442 telefoon 00 31 historisch en hip, trefwoord of onderwijsinstelling vorige volgende waar ze wonen toevoegen 9 Nederland 7 Eyndthouwen en omgeving, altijd in uw belang.(0) cultureel en sportief. Nederland 2 Tilburg en omgeving, voor nu en voor later. 402 557442 telefoonnummer is bedrijfstak vermogensbeheer bedrijfsgrootte11-50 medewerkers 9 op gekoppeld bevat leden met huidige werkgever ritzer en rouw, uitgaan, Nederland waar ze hebben gestudeerd toevoegen 2 Fontys hogescholen 2 vrije universiteit Amsterdam 1 universiteit Traiectum Mosae 1 Nyenrode zaak universiteit 1 Fontys hogeschool Eyndthouwen 1 hoffelijk financieel 1 Pius X college wat ze doen 5 ondernemerschap 4 financiën 1 verkoop 1 bedrijfsontwikkeling meer weergeven personen die u misschien kent profielfoto van Jules Looijmans Jules derdegraads connectie 3de asset manager op ritzer en rouw bericht verzenden profielfoto van Henk Lammers Henk derdegraads connectie 3de 00 31 van vermogen naar waarde. Inclusief parttime functies. Werken en wonen.(0) pagina’s die anderen ook bekeken Braintown Eyndthouwen vastgoed 74 volgers volgen Auréus vermogensbeheer 446 volgers volgen groenlicht wonen vastgoed 11 volgers volgen hoe onze waarden in uw situatie van toevoegde waarde kunnen zijn lichten wij u graag persoonlijk toe. Hoofdkantoor Veldhoven, talrijke voorzieningen liggen in de buurt met de Europamque mast en het park om de hoek. 06–39404536 partner gezinskantoor ritzer en rouw. I𝗻𝘃𝗲𝘀𝘁𝗲𝗿𝗶𝗻𝗴 g𝗲𝗿𝗲𝗰𝗵𝘁𝘀𝗴𝗲𝗯𝗼𝘂𝘄 𝗘y𝗻𝗱t𝗵𝗼uw𝗲𝗻 namens een aantal relaties trad ritzer en rouw begin dit jaar op als partner in de verwerving van het monumentale gebouw van de rechtbank aan het Stadhuisplein in Eyndthouwen door visuele basis groep. Brabantiae Septentrionalis type particuliere onderneming opgericht 2001 specialismenassetmanagement, een erg bijzonder gebouw op een bijzondere locatie. Bericht verzenden profielfoto van Kees Heijne Kees derdegraads connectie 3de asset manager @ ritzer en rouw bericht verzenden profielfoto van Lex ritzer Lex derdegraads connectie 3de partner op ritzer en rouw bericht verzenden profielfoto van Ginny Niesen Ginny derdegraads connectie 3de accountmanager bij ritzer en rouw bericht verzenden profielfoto van Emiel rouw Emiel derdegraads connectie 3de partner op ritzer en rouw bericht verzenden profielfoto van Hans Van Dijk Hans derdegraads connectie 3de ritzer + rouw bericht verzenden profielfoto van Artur Kox Artur derdegraads connectie 3de 00 31 private beleggingen, landgoed planning, een mooie,(0) waaronder vastgoed, financieel planning en gezinskantoor locaties duurzame investering voor deze relaties! 06 - 36 05 21 97 partner op gezinskantoor ritzer en rouw bericht verzenden profielfoto van gaulois-Jozef Tabbers gaulois-Jozef derdegraads connectie 3de partner op ritzer en rouw bericht verzenden private equity en particuliere schuld,(1) focus vastgoed aardige ontwikkelaars besloten vennootschap era contour besloten vennootschap Fakton capital… Logo van ritzer en rouw ritzer en rouw 274 volgers alles afbeeldingen documenten video’s advertenties sorteren op: vormen al langer een onmisbaar onderdeel van onze dienstverlening. Hoofdkantoor kantoor ritzer + rouw Veldhoven 162 a Dorpstraat, meer weergeven geen alternatieve tekst opgegeven voor deze afbeelding activeer de link voor een grotere afbeelding. Populair eten gevenbijdrage ritzer en rouw ritzer en rouw 274 volgers 4 maanden januari 2021 r𝗶𝘁𝘇𝗲𝗿 𝗲𝗻 r𝗼𝘂𝘄 𝗲𝗻 𝗔𝘂𝗿é𝘂𝘀 g𝗿oe𝗽 𝘀𝗹𝗮𝗮𝗻 𝗱𝗲 𝗵𝗮𝗻𝗱𝗲𝗻 𝗶𝗻𝗲𝗲𝗻! Dit project is een mooi voorbeeld van een ondernemende maatwerk oplossing, Veldhoven, als empathy 23 interessant commentaar delen versturen ritzer en rouw ritzer en rouw 273 volgers 4 maanden januari 2021 r𝗶𝘁𝘇𝗲𝗿 𝗲𝗻 r𝗼𝘂𝘄 𝗲𝗻 𝗔𝘂𝗿é𝘂𝘀 g𝗿oe𝗽 𝘀𝗹𝗮𝗮𝗻 𝗱𝗲 𝗵𝗮𝗻𝗱𝗲𝗻 𝗶𝗻𝗲𝗲𝗻! Wij zijn verheugd dat we ons per maandag 1 februari 2021 aansluiten bij Auréus groep. Waarbij we regionale beleggers en investeerders bij elkaar hebben gebracht. 5504 h m Brabantiae Septentrionalis, wij zijn verheugd dat we ons per maandag 1 februari 2021 aansluiten bij Auréus groep. Om de kracht van de solide en onafhankelijke combinatie te benadrukken, familie vermogensbeheer private markten gezinskantoor Neder land routebeschrijving routebeschrijving naar 162 a Dorpstraat, om de kracht van de solide en onafhankelijke combinatie te benadrukken, gaan we vanaf die datum verder als h𝗼𝗴𝗲𝗿 𝗿𝗲𝗻𝗱𝗲𝗺𝗲𝗻𝘁 𝗯𝗶𝗷 𝗯𝗲𝗽𝗲𝗿𝗸𝘁𝗲 𝗹𝗶𝗾𝘂𝗶𝗱𝗶𝘁𝗲𝗶𝘁 private beleggingen maken al lange tijd deel uit van onze dienstverlening. Veldhoven, gaan we vanaf die datum verder als “Auréus familie.” Door het bijsluiten van kwaliteit, 5504 h m Brabantiae Septentrionalis, “Auréus familie.” Meer weergeven als lof 67 12 commentaren interessant commentaar delen versturen eten gevenbijdrage blijf de concurrentie voor bekijk premium-inzichten over meer dan 450.000 bedrijven upgraden eten gevenbijdrage ritzer en rouw ritzer en rouw 274 volgers 10 maanden juli 2020 ritzer en rouw ritzer en rouw 274 volgers 10 maanden bewerkt juli 2020 h𝗼𝗴𝗲𝗿 𝗿𝗲𝗻𝗱𝗲𝗺𝗲𝗻𝘁 𝗯𝗶𝗷 𝗯𝗲𝗽𝗲𝗿𝗸𝘁𝗲 𝗹𝗶𝗾𝘂𝗶𝗱𝗶𝘁𝗲𝗶𝘁 private beleggingen maken al lange tijd deel uit van onze dienstverlening. Illiquiditeit en thematiek kan namelijk het rendement worden vergroot en neemt de diversiteit van een portefeuille toe. Neder land kaart van 162 a Dorpstraat,… meer weergeven ritzer + rouw en Auréus groep slaan de handen ineen! Door het bijsluiten van kwaliteit, naast private equity en vastgoed geeft ook particuliere schuld interessante investeringskansen, Veldhoven, ritzer + rouw en Auréus groep slaan de handen ineen! Illiquiditeit en thematiek kan namelijk het rendement worden vergroot en neemt de diversiteit van een portefeuille toe. Juist nu! 5504 h m Brabantiae Septentrionalis, 1 pagina als lof 67 12 commentaren interessant commentaar delen versturen ritzer en rouw ritzer en rouw 273 volgers 7 maanden oktober 2020 i𝗻𝘃𝗲𝘀𝘁𝗲𝗿𝗶𝗻𝗴 vrouw 𝗘yndthouwen namens een aantal relaties treedt ritzer en rouw dit najaar op als partner van asset-manager Braintown Eyndthouwen bij de realisatie van vrouw. Naast private equity en vastgoed geeft ook particuliere schuld interessante investeringskansen, financieringen die niet door banken worden verstrekt, Neder land als één van de meest bijzondere gebouwen op Strijp-straat, juist nu! Maar door private en institutionele beleggers. 𝗜𝗻𝘃𝗲𝘀𝘁𝗲𝗿𝗶𝗻𝗴 vrouw 𝗘yndthouwen namens een aantal relaties treedt ritzer en rouw dit najaar op als partner van asset-manager Braintown Eyndthouwen bij de realisatie van vrouw. Gelegen naast het klokgebouw en qua architectuur teruggrijpend naar de oude Philipsfabrieken, financieringen die niet door banken worden verstrekt, voor investeerders die zoeken naar een hoger rendement bij financieringen met een hoger risicoprofiel. Als één van de meest bijzondere gebouwen op Strijp-straat, biedt vrouw een zeer uitgebreid programma. Maar door private en institutionele beleggers. De afgelopen periode namen wij daarom voor een aantal van onze relaties onder andere de volgende posities in: gelegen naast het klokgebouw en qua architectuur teruggrijpend naar de oude Philipsfabrieken, waarmee ongekende kansen en alle ruimte wordt gecreëerd om te ontmoeten, voor investeerders die zoeken naar een hoger rendement bij financieringen met een hoger risicoprofiel. Pride capital partners biedt vrouw een zeer uitgebreid programma. Wonen en werken. De afgelopen periode namen wij daarom voor een aantal van onze relaties onder andere de volgende posities in:(mezzanine leningen) waarmee ongekende kansen en alle ruimte wordt gecreëerd om te ontmoeten, meer informatie op wereld breed web. Pride capital partners pimco corporate opportunities fund III wonen en werken. Vrouw-Eyndthouwen.(Mezzanine leningen)(alternatief krediet) meer informatie op wereld breed web. Neder land hyper tekstoverdrachtprotocol veilig:pimco corporate opportunities fund III familie vermogensbeheer private markten particulier investeringsbureau gezienskantoor vrouw-Eyndthouwen. Gekoppeld.

De Keyser Gèry

0 0

Pokerhart

“Tuurlijk! Zij is mijn godin.”De mannen proesten het uit. Toch meende ik het. Ik keek misschien te serieus, maar waarom vroegen mijn beste vrienden of ik van Anke hield? “Ze heeft lekkere benen,” snoeft Piet, de zelfverklaarde vrouwenkenner, maar toch steeds single en drinkt van zijn pint. Hij lonkt vaak naar mijn Anke. Anke heeft de langste benen van de wereld. En twee voeten met vijf tenen. Als ze haar hakken draagt, danst haar poep. “En dikke tieten,” vult Jos aan. Hij steekt een nieuwe sigaret op. Zijn vrouw is een oud wijf, hoewel ze niet ouder is dan wij. Haar nagels zijn oranje van de paprikachips en haar tanden bruin van de liters Cola. Hij deelt de kaarten opnieuw. De stapels chips zijn hoog geworden, torens van duizenden per persoon. “Een godin misschien, maar een heilige?” knipoogt Jos naar Piet. Naast Piet staat een meter lege flesjes Jupiler. Hij krabt aan zijn neus en stoot een flesje om, dat op de vloer knalt maar wonderwel niet stuk springt. Hij hangt dronken in zijn stoel, zoals altijd. Ik bekijk mijn kaarten. Twee azen. Wow. Ik zet driehonderd in. “Anke en ik zijn het perfecte koppel. Ik zweer het je. Ik wil haar nooit kwijt.” Iedereen volgt en drie open kaarten worden op de tafel gelegd. Drie lage klaveren. Piet schuift rommelig vijfhonderd naar het midden, in twee niet zo vloeiende bewegingen. “Durf je te wedden?” Jos kijkt me in de ogen als een wolf die zijn prooi heeft geroken. Drie lage kaarten liggen open op tafel en ik zit met pocket aces. De pot is duizend. Wat denkt Jos wel? Zijn blauwe spencer hangt rond zijn hals over een wit hemdje als een posterboy uit Knokke. Ik verhoog. “Raise naar tweeduizend”, roep ik zelfverzekerd. Anke is de laatste tijd wel meer afwezig en haar telefoon trilt vaak. Waarom laten die berichtjes haar zo blozen? Ik durf er niet naar te vragen. Iedereen volgt. Hartenaas is de vierde kaart. “Ik ga all-in!” Jos schuift smalend vijfduizend chips over tafel. Zijn handen beven. Drie azen heb ik nu. Three of a kind. Anke weet niet dat ik speel. En zeker niet voor zoveel geld. Zij wil graag ver op reis. Als ik dit win, vliegen we samen naar de Seychellen. “Bandiet! Ik fold,” lispelt Piet. Ik word kwaad. Jos heeft het zeker niet. Ik heb geen vijfduizend, maar ruik de eerste klasse. Nu stoppen betekent dat ik verlies. “Ik call. Alles. Ik zet Anke erbij in. Ik wil al jouw geld.” Ik snuif en mijn hand trilt. Wat heb ik net gedaan? Ik kan niet verliezen, toch? Toch? “Okee,” zegt Jos verlekkerd, “Als ik win mag ik haar neuken. En ik zet jou op een stoel naast het bed, dan kan je leren hoe een echte vent zijn paard berijdt!” Hij lacht als een duivel en streelt zijn broek. Piet kijkt me angstig aan. Hij weet niet dat ik drie azen heb. Maar Jos kan een flush hebben. Het duizelt. Mijn hoofd tolt en ik grijp naar de tafel om niet te vallen. De muziek staat stil. De rookwolk die Piet uitblaast lijkt gloeiend gas uit een vulkaan in uitbarsting. Ik moet plassen. Ik wil wegvluchten. Is er een undo-knop? Ik wil Anke niet verliezen. Dit vergeeft ze me nooit. Al ons spaargeld en die dwaze belofte. Ik bezit haar niet. Ik kan haar niet dwingen. Ze jaagt mij haar huis uit. Haar vader ontslaat me ogenblikkelijk. Haar moeder zal mijn moeder bellen. Wat haat ik die smeerlap van een Jos. Zijn hautain gedoe deed me haar inzetten. En Piet is een lafaard. Hij beschermt me nooit. Mijn koelkast leeg drinken, dat kan hij goed. Wat een klote vrienden heb ik. De dronken vingers van Piet peuteren met moeite de laatste kaart van de stapel. Na drie pogingen krijgt hij ze omgedraaid. Klaveren aas. Ik heb vier azen! Ik ben onoverwinnelijk. Jos toont fier zijn flush met de klaveren heer. “Ik ga ze achterwaarts naaien, kameraad. Je zal haar voor het eerst horen schreeuwen van genot!” Jos viert zijn overwinning door met zijn vuisten door de lucht te zwaaien. Ik laat hem drie seconden genieten, om dan mokerhard zijn pokerhart te verwoesten. “Four of a kind, baby!” Morgen boek ik onze reis naar de Seychellen en zoek ik nieuwe vrienden.

TonyCoppo

27 2

Laad meer ...