Droom groots en verrassend
Ik waan me schrijver.
Een echte auteur.
Eentje met alles erop en eraan, jawel.
Als iemand me nu vraagt naar mijn job, antwoord ik vol trots: 'Ik ben schrijver maar ik vul rekken omdat schrijven niets opbrengt.' Gevolgd door een knipoog. 'De rekeningen moeten betaald worden.'
Niet dat ze het begrijpen.
Maar ik leg hun blik vast in mijn volgend verhaal, zeker weten. De lichte verbazing, de frons en de twijfel over mijn geestelijke gezondheid komen er zeker in, dus ik knik hun dankbaar toe voor dit moment.
Je bent een 'echt schrijver' als je een verhaal schrijft.
Met een begin.
Een stevig midden.
En een einde waarin al de rest netjes klikt.
Did it.
En al wie anders beweert: zoek het maar op :)
Droom groots.
Ik wilde schrijver worden.
Droom grootst, vol fantasie en neem het niet al te ernstig want tot gisteren was ik slechts mezelf, wat op een doorsnee dag ook al volstaat.
Maar dan...
Uit onverwachte hoek.
De vraag der vragen.
'Zeg Kat, werk jij dat verhaal nog af of niet? Ik wil het wel weten...'
En dat is het.Dat moment.
Dat moment waarop ik bijna zat te janken maar de verbijstering won.
En dat maakt mij, sinds gisteren, tot een schrijver. Eentje gevuld met ongeloof, dat wel. En eentje die nu een verhaal moet afwerken...
Wat een plezier!
Vele groetjes,
Kat.
