Zoeken

Brievenpost van Dinges | Aan de makers van Blind Getrouwd

Beste programmamakers We kijken heden ten dage naar de tiende editie van 'Blind Getrouwd'. Dat is behoorlijk lang voor een tv-programma. Maar nog niet lang genoeg voor een plaats in de top 10 van de langst lopende tv-programma's in Vlaanderen. In die lijst staan zeepprogramma's zoals Thuis en Familie, maar ook Duitse krimi’s à la Tatort en Derrick. Waar is de tijd naartoe, dat we hier nog naar Duitse series keken. "Hände hoch!", riepen we dan op de speelplaats. Maar we wijken behoorlijk af. Ik schrijf u deze brief omdat ik u wil vragen om te stoppen met 'Blind Getrouwd'. Ik geef toe, dat is geen klein verzoek. Maar ik vertel u graag waarom mijn verzoek gefundeerd is. Daarvoor moet ik u meenemen naar vrijdag 12 juni 1992. Toen heb ik, een week voor onze trouw, met de vrienden in café De Kiezel mijn vrijgezellenfeest gevierd.  Het feest liep behoorlijk uit de hand. Het bier vloeide rijkelijk en ik weet niet of jullie dat zich nog herinneren, maar in die tijd had je buiten aan de zijgevel van het café een urinoir. Ik dacht dat het een goed idee was om een luchtje te gaan scheppen en tegelijk een kleine boodschap te doen, maar ik kreeg me daar een klop van de voorhamer. Ik begon te draaien als een pindop en liep pardoes tegen het verkeersbord van eenrichtingsverkeer. Mijn rechteroog zat meteen dicht en niet veel later kreeg ik op beide ogen een infectie.  Een week later was er geen verbetering in zicht en moest ik noodgedwongen met twee lapjes voor mijn ogen trouwen. Het was me daar een schouwspel, dat kan u zich wel voorstellen.  Tijdens de huwelijksdans heb ik meer op de tenen van mijn vrouw gestaan dan op de dansvloer. Bij het snijden van de huwelijkstaart heb ik bijna de linkerhand van mijn meter tante Louisa afgesneden omdat ik er gruwelijk naast zat. En er zijn nog van die dinges. Zo heb ik mijn bruid de hele dag niet zien lachen.  Bij de start van elke jaargang van 'Blind Getrouwd' is er altijd wel iemand die tegen mijn vrouw zegt: "Dat heb jij ook voorgehad hè. Désiré is ook blind getrouwd met jou. Met die lapkes voor zijn ogen”. U zal begrijpen dat het niet meer plezant is.  En als ze bij mijn vrouw op het werk over 'Blind Getrouwd' praten, moet ze er altijd aan terugdenken. Het programma wordt dan nog eens twee keer per week uitgezonden. Het houdt gewoon niet op.  Daarom mijn vraag om met het programma te stoppen. Het vet lijkt me toch van de trouwsoep te zijn. Als uitsmijter geef ik u graag nog een quote van mijn buurman Gust mee. “Och, ze lopen toch allemaal in hun ongeluk Désiré”, zegt hij telkens. Als zijn vrouw Mariette in de buurt is, zegt hij het natuurlijk op fluistertoon.  Mijn echtgenote en ik zullen u zeer dankbaar zijn mocht u ons verzoek willen inwilligen. We zijn bijgevolg niet blind voor de inspanningen van uwentwege, door mee na te denken over nieuwe programmaformules. Wat denkt u bijvoorbeeld van een programma over gelukkig gescheiden koppels. Dat klinkt zot, ik weet het, maar wacht er niet te lang mee, of ze zijn u voor.  Ondertussen verblijf ik  met de meeste hoogachting  Désiré Dinges

Désiré Dinges
7 0

Brievenpost van Dinges | Aan dhr. Siegfried Theofiel Hortense Bracke

Geachte heer Bracke Misschien trap ik hiermee bij u een open deur in, maar als er iets leeft bij de mensen is het wel hun pensioen. Ook over politici heeft de bevolking altijd een mening. Maar de poppen zijn pas echt aan het dansen als het over de pensioenen van politici gaat. U hebt er iets van gemerkt. De publieke opinie was de laatste tijd niet vriendelijk aan uw adres, waarbij u zelfs voor ‘dief’ werd uitgescholden. Het werd zowaar nog erger toen u gelijk kreeg van de rechtbank. U blijkt wel degelijk recht te hebben op een maandelijkse uittredingsvergoeding van 1500 euro netto bovenop uw pensioen, zo werd beslist. Ook in café De Kiezel was u enkele dagen het onderwerp van gesprek. U brak hiermee het record uit 1990, toen koning Boudewijn tijdens de mini-koningskwestie dankzij een truc van premier Dehaene en Wilfried Martens een dag geen koning was. Inderdaad, meer dan dertig jaar geleden. Er werd toen drie dagen continu over gesproken. Uw pensioengeval was goed voor vier dagen non-stop cafépraat.   Vooral mijn buurman Gust voerde hierin de forcing. Hij kwam op onze vaste caféavond met een opvallend rood aangelopen gezicht én met een dik boekwerk onder de arm de Kiezel binnengestapt.   "Gust, wat heb je nu bij?", vroeg mijn andere buurman Ömer meteen. We zijn wel wat gewend van Gust, maar zo hadden we hem nooit gezien. "De grondwet van België nondedju", zei hij redelijk luid. "In De Slegte lag nog een goedkoop exemplaar. Luister goed, hier staat het, in artikel  10: "Er is in de staat geen onderscheid van standen. De Belgen zijn gelijk voor de wet." "Awel, als we dan toch gelijk voor de wet zijn, dan hebben wij ALLEMAAL recht op een uittredingsvergoeding. EN NIET ALLEEN BRACKE. OF NIET MANNEN?" Er brak sponstaan een luid applaus los.  Er werd besloten om met alle klanten een uittredingsvergoeding aan te vragen bij de Rijksdienst voor Pensioenen. Dat is nu enkele dagen geleden, maar voorlopig heb ik nog niets zien staan op My Pension.  De beslissing van de rechtbank waarin u gelijk kreeg over het ontvangen van die uittredingsvergoeding wordt nog aangevochten door het parlement, maar los daarvan wil ik het nog over iets anders hebben. Bij het opzoeken van de juiste schrijfwijze van uw naam, zag ik dat uw tweede naam 'Theofiel' is. Nu ken ik persoonlijk niet veel 'Theofielen', op uitzondering van dat onbetrouwbaar sujet uit Suske en Wiske: Theofiel Boemerang. Ik weet niet of u tijdens dode momenten in de kamer wel eens een stripverhaal in de hand nam, maar u heeft wat weg van die Theofiel Boemerang. Zo hebben jullie hetzelfde type snor en dezelfde blik in de ogen. En er zijn nog van die dinges. Maar er is ook een vaste uitspraak van Theofiel Boemerang die me aan u deed denken. Zijn slagzin was 'Kleine percentjes, rijke ventjes’. Zeg nu zelf. Wist u trouwens dat Theofiel 'vriend van God' betekent? Dat is vanzelfsprekend iets dat we u niet kunnen aanwrijven, want u bent een notoir vrijzinnige, maar misschien is al dat geld u toch naar het hoofd gestegen. Wees toch maar voorzichtig, want voor hetzelfde geld komt het als een boemerang terug in uw gezicht. Ondertussen verblijf ik Met de meeste hoogachting   Désiré Dinges PS: de rechtbank kende de door u gevraagde 50.000 euro morele schadevergoeding niet toe. Mijn buurman Gust formuleerde het als volgt: “Het is soms ver zoeken, maar af en toe is er nog een beetje gerechtigheid op deze aardkloot.”

Désiré Dinges
15 0