Zoeken

Love and hope - Are felt, not seen

“Some say we find it in the darkest of nights With no candle or light  To brighten up our life Some say it’s in the normal of the day, the wonder Other say it’s in the fear for the thunder We’ll still survive All I know is that I just don’t know What made especially the ‘ow’ in ‘wow’ Some days it’s there Other day it’s gone, and it feels like forever Like it’s forever lost Like I’m a ghost Gone with the smallest wave of wind Like one of a kind  Up in the sky Feet steady on the ground And my head, as always, dreamy in the clouds I suggest my other half, my twin flame, burned out And that’s really a big doubt Surprise me with what you know And with the smallest kind of effort I will laugh But it’s not a real laugh, or honest ‘Dude, like most flowers bloom in august?’ I do not care for you, or you, or you I’ll only be my honest, stupidest, evilest and truest self with him But how many times I’ll burn myself I even speak in rhymes to the books on my shelf I do not learn To the ends of the earth I’ll take him And sing the deadliest most beautifulest hymn  I destroy myself and sadly him too And the sky colours pink blue As both a blessing and message, sharp as knives to those we will become in our next lives All I have learnt is that I’m the sensitive one I laugh, I cry, I live, I overthink, I overrun I had always a connection with the spiritual kind of shit And therefore I’m full of pit I’m the conscious one And that’s so hard, and wrong While he’s drowning in a lake of darkness, unconscious Knockouted on that head, gracious  Some say it’s in the silliness of uncontrolled laughter Other says it’s in the power of only a few hours Or wonder for one another All I know is that hope and love are in our own damned hearts In every hated and loved soul parts And therefor I love him, ‘because he makes me feel How to crash and how to heal Every damn thing, hate, hope, everything in between Because love and hope are the things that are felt not seen And that makes our brains a mess,  And if our hearts win this battle, god bless For those which are forever lost in this perpetual struggle of power In a good environment of love and hope blooms even the darkest flower All I know is that I still feel the difference between love and hate And till the end I will spread and create The light, not the dark, that I am and that I feel And that’s the only way to fully heal.”   Geschreven op 18 juni 2020 "A raw mess"  

Zonsondergangdromen
27 0

Arno Hintjens is oud nu maar zijn lever heeft het klaarblijkelijk overleefd want hij word alleen maar ouder nu

Langs de linkerkant de linkse rattenLangs de rechterkant de rechtse rakkers& de Limburg ligt pal in het middenEendracht maakt machtl'union fait la forcevoor vorst voor vrijheid & voor rechtendoor             het gepolariseerde volk eist gehoor!rood geel zwartde triptiek van tragedierood geel zwartde kleuren van ons harthand in hand oog in oogalle kleuren van de regenboogden overkant schijt best omhoogtijd voor een ommekeerwant we keren keer om keerelkaars woorden omwe planten vlaggenroepen het van de dakenieder huis zijn eigen kerk& niemand is écht altijd blijpessimist realistiedere knappe kop& ze denken luidophoe het zit met de overkantgeen gedacht vanmaar ons gedachtwat dacht ge daar van ?La vie en rose , la vie en naar de kloteje ne regrette rien & dit eindigt weer bij Edith Piafwe smijten onze weltschermz                    in elkaars facade & de politiek houdt steevast aan zijn facaderechts is the right way to go& links laat niemand links liggenchristendemocraat & Vlaamsde cunts dicks & vagina's . De CD&V .het heuse midden ligt volledig stil& de aarde keert langzaamaan om zijn baanextreem groen ligt te brallen van de zijkant :MY DEAR PEOPLE SAVE THE EARTH EAT YOUR OWN TURDwant duurzamer kan je namelijk niet leven!verwittig de filosofen& zeg ze , jongens leg de boeken neer!het boeit het volk allemaal geen halve reet meermummificeer de demagogen & liefst zo snel mogelijkwant het is allemaal al ingewikkeld genoeg zo mannekesliefzeg de drieste poëten voor de pennen nat te likken& zich ermee voor het uiteinde van de ravijn in een rij te schikkenzeg de intellectuelen voor het beter te weten zoals altijdmaar voor wikipediawijsheid heeft niemand geen tijdgemuisvingerd op het eilandde straten worden te kleinde fabrieken kunnen niet volgenAntwerpen is een parking& menig schooier berooft elkaarer zijn te veel mensenmaar geen mens dat daar aan denktEtienne Vermeersch = doodde beste man verliet het leven al lang& niemand gaf een halve zier om de man zijn zwanenzanger zijn veel te veel mensen& geen mens is teveel anno 2023iedereen mag zijnniets hoeft nog normaal te zijn& mijn god , mon dieuxwat is het hier toch niet fijnLangs de linkerkant de linkse rattenLangs de rechterkant de rechtse rakkers& het trage & bedachtzame Limburg ligt pal in het middenArno Hintjens id oud numaar zijn lever heeft het klaarblijkelijk overleefdwant hij word alleen maar ouder nuhij danste & tierdein de straten van Oostende& kankerde zichvan Marbelle tot in Bruxelles ma Belle                               Bruxelles ma Belle hellholewaar Tommeke Tommeke Tommeke toch Van Griekenop de laatste zwarte zondag spontaan de Sirtaki begon te dansengevolgd door een veel te grote SouvlakiMythoske daarbij , de bruine mannen langszij& dessert Donald Trumpsnoeihard bij de foef grijpenmet langs de zijlijnde heuse heen & weer hoppende huppeltrut van het Vlaams BelangDries aka trekvlek Van Langhenhoveschild & begint er opnieuw mee vriendbekakte zeikstraalPutain Putain zong Hintjensgenoeg leed voor de wereldteveel leed voor de wereldtijd om te besteden in de wereldtijd om te kneden in de wereldtijd voor een ommekeerwant keren elkanders woordenkeer om keer omlinks kijkt linksrechts kijkt rechtsmaar ze kijken beide weg& allen slaven van het kapotalismelinks kijkt linksrechts kijkt rechtsmaar ze kijken beide wegonze vergulden middenweg

Schrikkentist
33 0

Hier heeft hij gespeeld

Witte muren, rode daken Vissershuisje* bij de zee De wind danst vrolijk met de bomen De tijd verdwijnt, doet niet meer mee   Een kind speelt rustig in het huisje Maar wat gebeurt er in zijn hoofd? Een hele wereld gaat er open En is veel mooier dan beloofd   Want hier heeft hij gespeeld Hier was alles mogelijk Hier won een kind van grote mensen Hier waren grenzen overbodig Hier heeft hij gespeeld   Hier heeft hij gespeeld Hier kunnen kinderen alles aan Vliegen plots naar verre landen Waar ze iedereen verstaan Trekken door het oerwoud Door woestijnen, door het ijs En als de schat dan is gevonden Volgt er weer een nieuwe reis Zoveel boeven te verschalken Altijd met een slimme list En problemen op te lossen Als iemand zich weer heeft vergist   Avonturen en verhalen Alles wat je je verbeeldt Hier is alles mogelijk Hier heeft hij gespeeld   Witte muren, rode daken Vissershuisje bij de zee Het kind wordt groot, is nu volwassen Maar ach, de tijd doet niet meer mee   Want hij blijft verhalen maken Fantaseren als een kind Dat de grens tussen verbeelding En echt niet nodig vindt Dat de wereld nog kan zien Zoals die zou moeten zijn Dat zelf de weg kan kiezen En altijd jong zal zijn   Avonturen en verhalen Alles wat je je verbeeldt Hier is alles mogelijk Hier heeft hij gespeeld   Jaren later zit ik hier Vissershuisje bij de zee Toont mij het kind dat ik ooit was Maar ach, de tijd doet niet meer mee   Want ik kan nog altijd spelen Fantaseren als een kind Dat de grens tussen verbeelding En echt niet nodig vindt Dat de wereld nog kan zien Zoals die zou moeten zijn Dat zelf de weg kan kiezen En altijd jong zal zijn   Avonturen en verhalen Alles wat je je verbeeldt Hier is alles mogelijk Hier heeft hij gespeeld   Hier is alles mogelijk Hier heeft hij gespeeld           *Tulpenlaan 46 in Koksijde, tegenwoordig het Jommekeshuisje

Annemie Corens
46 1

Ted Talk

Wordt geen vechtersbaas dat is niet nodigEen scherpe tong maakt gebalde vuisten overbodigToch is't belangrijk dat je kan slaanEr zullen altijd van die idioten in je weg staan Zoek de waarheid in je hartLeer jezelf kennenEen goedpraatmonoloog Dat kan snel wennen Voor je het weet ben je de weg kwijtEr zijn duizend synoniemen voor spijtGeluk is niet iets dat verslijtOude mannen praten zo als ze zich zienDenken: ik krijg alleen wat ik verdien Da's niet helemaal waarHet is wat je denkt te verdienenDaarom zie je klootzakken die het zó vindenNiet het soort dat elk nieuwjaar voornemens heeftBesffende dat het nooit lang heeft gekleeftIedereen heeft uiteindelijk altijd in het nu geleefd Een gewoonte maken duurt 40 dagenHou gewoon een koers aan en leer jezelf te gedragenOeps, ik bedoel verdragenEn stop met klagenEet gematigt: je bent geen koe met zeven magen Spreek jezelf aan alsof je respect verdientEn je zal zien: je maakt een ja van een misschienRelativeer en zoek de humorEen slechte cel is niet perse een tumorEen lach trekt mensen aan, bovendien Hou je niet bezig met slim of domJe weet niet wat het inhoudWees niet bezig met meningen Voordat de mening zich met jou bezighoud Leer te genieten van de twijfelsElke optie is een oneindigheid aan veelheidEen veelheid aan oneindigheidOnzeker zijn is de enige zekerheidJe jeugd is je leertijdDurf te kiezen voor jezelf en je zit al op de helftAch is ook een synoniem voor spijt Soms heb je stilte nodig, dat zijn de momenten dat je lawaai opzoektWel, herken die vloekSoms is niets doen het moeilijksteZoals in een ruzie alles uitschreewen wat in je komtHet gevoel gelijk te hebben is domheid goed vermomd Het leven is een landschap van gramschap en verdragenJe hebt een droom nodig om het duister te verjagenHou je hoofd omhoog en kijk naar de sterrenEen wolk kan het zicht maar tijdelijk versperren Je wordt zo traag volwassen, je gelooft dat je 't al bentHet is dat hersens zo snel wentJe wordt wijzer maar hoeft niemand aan te duidenHet spook onder je bed zijn je eigen ademgeluiden Het verleden sijpelt door de kieren en verzuurt het hedenLeer wandelen zonder bagage mee te nemenJe bent niet je gedachten laat ze linksJe bent niet interessant, laat je links Ego is een synoniem voor spijt, net zoals ervaringIk wou je wat dingen meegevenNiet alles rijmt in dit levenZie hier mijn openbaring

Stelselmatig
10 0

Kronkelwegen

Lopend door de duinen in de mist Mist die met een beetje zon Nieuwe kleuren maakt Kijkend naar die kleuren om me heen Ben ik zoals gewoonlijk De weg weer kwijtgeraakt   Dus ik dwaal, ik dwaal ik verdwaal Ik weet niet waar ik ben Of waarheen ik moet gaan Dus ik dwaal, ik dwaal, ik verdwaal   Lopend door de duinen in de mist Dwalen mijn gedachten af Naar wat ik nooit bereik Ik kom zo dikwijls niet waar ik wou zijn Omdat ik altijd met gemak De rechte weg ontwijk   Ik volg liever kronkelwegen En loop me daar in vast Zoekend naar een weg die niet bestaat En zo ben ik overal Maar ga ik nergens heen En maak mezelf wijs dat dat volstaat   Dus ik dwaal, ik dwaal, ik verdwaal Want de wereld is te mooi Om gewoon rechtdoor te gaan Dus ik dwaal, ik dwaal, ik verdwaal   Waarom laat je je niet leiden? Waarom altijd alleen? Waarom volg je de gids niet Ga je samen ergens heen? Je zou gewoon kunnen vertrouwen Op iemand die de wegen kent Maar jij weigert om te volgen En zo blijf je waar je bent   Lopend door de duinen in de mist Was ik weer vergeten Hoeveel mensen er bestaan Die me zouden kunnen leiden Maar ik Ik kan niet volgen Ik kan alleen mijn eigen tempo aan   Maar de wegen die ik zoek Zijn door anderen gemaakt Zoals de taal en de muziek En alles wat mij raakt Hoe meer ik kan verdwalen Ver weg van iedereen Hoe meer ik ook besef Ik ben eigenlijk nooit alleen Zoveel mensen in mijn hart Waar ik mij aan heb gehecht Dus laat mij maar verdwalen Ik kom altijd weer terecht   Dus ik dwaal, ik dwaal, ik verdwaal…           annemiecorens@hotmail.com        

Annemie Corens
26 1

NIKS IS NOG ALS VROEGER

het is niet meer als vroegernee, niks is nog hetzelfdehet is nog nauwelijks te herkennen iedereen is de pedalen kwijten dat is toch wel even wennen vroeger leek me zoveel betermaar op een dag leek alles andersik voel mij opgesloten tussen plexi-glazen wandenje raakt me niet meer aan en ik begroet je zonder handen (Gaia antwoordt …)ik ben niet meer als vroegerik ben niet meer dezelfdeik ben nog nauwelijks te herkennenik ben zoveel schoonheid kwijtdat is voor mij ook even wennen vroeger was ik zoveel mooier maar gaandeweg werd alles andersik voel me niet meer happy en ik kraak in al m’n voegenik kan het amper aan, ik bloed uit vele wonden ik slenter futloos door te lange dagen, ik ben onredelijk, ongeduldigik stel steeds weer dezelfde vragen waar liep het mis, wie is er schuldig vragen wij teveel als wij verlangen naar een streling of een zachte zoenom in de pub (nog eens) te blijven hangen en naar een doodgewone fuif, net als toen ik wil lachen, spelen, zingenik wil knuffelen, ik wil een dansje doenweer genieten van de doodgewoonste dingen en ook onnozel geven …. van katoenmaar ik verjaag m’n donkerste gedachtenik schilder op m’n mond een lachen zo zal ik geduldig wachten op normale dagen wanneer alles mag (Gaia antwoordt …)ik was gul, maar jij was veel te gulzigzeg maar egoïstisch in ’t kwadraaten nu vraag jij : wie is er schuldigis dat niet een beetje laat ik kan je toch niet eeuwig blijven vragen om te luisteren naar wat ik vroegwaarom blijf jij je zo misdragen waarom heb jij nog altijd niet genoeg wanneer je alles verder blijft verminken voor je beurs- en groei-idolatriezal je luxe-bootje heel snel zinken de natuur sluit nooit een compromismaar ik verjaag m’n donkerste gedachtenik geef je graag een laatste kansmisschien gebeurt het onverwachte en ontspring je nog de dans …

Paul Vagant
14 0