Zoeken

klimaat

Mogen we nog opkomen voor de dingen die ons raken?   Mogen wij als jeugd zeggen waar we het niet mee eens zijn? Is het misschien nog mogelijk dat er ook naar ons wordt geluisterd?   Kennelijk niet ...   Als wij als jeugd opkomen voor het klimaat staan er altijd wel mensen klaar om ons te zeggen dat dit niet kan.   Want kijk naar al de festivaltentjes die op de weide blijven staan. En alle lege bekertjes die na een dag verspreid liggen over heel de wei. Ze komen op voor de bossen , Maar weten niet eens het verschil tussen een den en een spar. Ze zouden beter op school een vak leren. Want ze weten toch niet waar de "volwassenen" het over hebben.   Misschien niet nee,   Maar wij zijn wel de mensen die na jullie op deze planeet moeten leven Er is geen         planeet B voor het geval het met deze mis loopt.   En jullie de "volwassenen" hebben onze toekomst nu in jullie handen.   Jullie beslissen welk papier er ondertekend wordt en welk niet. Misschien moeten we maar eens gaan kijken naar wat er op dat papier staat, Want wat is een handtekening waard en wat niet?   Verdient de opwarming van de aarde niet honderden handtekeningen? Verdien wij als jeugd niet dat er ook naar ons geluisterd wordt?   Want zeg eens eerlijk … welk land verdient een tsunami, welk land verdiend een aardbeving, welk lang verdiend een hittegolf, welke ijskappen verdienen het om te smelten en welke aarde verdient het om op dit tempo op te warmen.   En ik snap dat iedereen nu wel zijn of haar zeggetje wil doen over wat hij of zij nu wel of niet vindt van de klimaat mars. Maar kunnen we niet beter gewoon accepteeren wat er aan het gebeuren is in plaats van er met zijn alle voor of tegen te zijn.   Kunnen we niet beter gewoon accepteer dat er een oplossing moet komen?   Kunnen we er niet beter MET ZEN ALLE iets aan doen?   Ik vind van wel, en om er met zen alle iets aan te kunnen doen moet je beginnen bij jezelf !    

Mirte
0 1

avondmaal

De liefde van de man  gaat door de maag Daarna schijt hij ze uit en spuwt hij z'n gal   het liefst nog  over schone leien   ik kan toch ook niet meer doen dan de geprakte aardappel  nog maar eens opwarmen en blazen wanneer het te heet wordt   wij houden van elkaar vind je niet?

rhea
0 0

Je krant

Kant en klaar                     sla ik je                                 openwroet me door je woordendie niet meer raken waar ze zoekennaar mij, naar jou?Oprecht verlies jetussen al het fake nieuws, jaover lekken, gekken, digitale “memes”netten als valkuilendie niets meer willen                                dan je centen. Ik stop met geven om letters                             die wegsmeltenonder het gekreun en gezeverde aarde de moeder die wilbeschermen - verdwijnt de koepel rond deze oudeplaneet breekt en zucht zijn laatste adem de mens vergeet zichzelf          te redden.De jeugd die schreeuwtdoor stedelijke straten“Stop met praten! Doe iets, nu!” men lacht: “Het komt wel in de gazet”op de stapel achter bij de rest                                                  recycle tot het stoptde druk de pers de mensslaapweljij kleine gek.   Uit steun voor de klimaatspijbelaarsyouth for climate 2019

Bart Vermeer
13 0

Goudleer

Ze vreet haar aureool op Spoelt goudvissen door het riool Van het goudleer losgescheurd Dit is nog nooit gebeurd Ongezien De portretten kijken op   Verering aan de vrachtwagens Gilt ze Bulldozer mij desnoods de bodem in Al kom ik er aan de andere kant van de wereld weer uit Spuit me vol psalmen Spasmen van bloedlyriek De gloed van gezangen de geur van kaarsvet   Verering aan de vissen Ze smijt parels voor de zwijnen Wringt kalkoenhalzen om Nagelt een rendierhoofd vast aan de muur Klauwt naar vleesgeworden woorden Uit verre oorden blijf Groeit slagtanden over haar hele lijf   Verering aan de vernietiging Keilt bloemvazen door de kamer Hoopt er uw Of uw Of uw Hoofd mee te raken en hard ook Uw schedel te kraken Blakend van besef berouw misschien Dit is ongezien   Verering aan de verscheuring De verbrokkeling De zee is niets dan brokkensoep De goudvissen in het riool Ze sluit vuisten om korrelige herinneringen Dingen die zandlopersgewijs tussen vingerkieren door ontsnappen   Ze kotst haar aureool uit Sluit zich weer op achter de bloemen op het goudleer Niet aanraken, breekbaar De meeste dingen zijn het redden voorbij ook zij Is ongezien Ongebeurd      

Marieke Ornelis
30 0

hel/der

Gebroken venster, maar het geeft licht. En de scherven raap ik hier,   want voor mij zijn  ze nog steeds een gezicht.Ik ga de scherpte van hun randen snijden,  zodat ze zacht zijn, en ik hier rustig met hen zit.

Erte
0 0

--

Over zien   Anomalieën, allemaal kolder, ook toen we droegen,toen we snoven, toen we opbraken. Zuchten over heuvels, hoe hard we ook joegen. Ik zag alleen gespijker plankennooit echt een plan.   Mijn wapenkleed onderaan de trap gelaten. Op mijn sokken door het slijk. Waar ik ben afgeblazen   Alles stemt tegen het ge- lijk zinderend uitgesponnen. goud verwrongen; weggetrokkenAl blinkt het wel   tussen ons

Erte
21 0

anxiety

You want others to understand but you're afraid to explain. Always an excuse to not joyn the game. You seem to have nothing to say but then find your words on your way. Your way home. you enjoyed their company you just wished you had shown. Hands are shaking so you leave your glass at the table. When you have to order you realize your voice isnt stable. Bookpresentations are the worst you dont want to go and especially not first. The teacher asks you are you prepared actually you are but also to scared you say i'm not so they can't put you on the spot. When the phone rings you just want to disepear. You always have to repeat yourself because you're everything but loud and clear. And nobody knows but you've walked miles with headphones on without music playing. You just want them to pay attention for the words you're not saying. And you feel like a fool but instead you're fooling anyone else. They think you don't care. But it's the only thing you do. It's just always there.

Bee Sprengers
4 0

heart in the sand

One day it's calm next day I'm in the middle off the storm. I feel the waves pushing me in your direction. But his drawn heart in the sand got your attention. 'Don't stand to close to the water.' My friend sounds like my mother, because she loves me so why should i even bother. The wind keeps whispering your name. Should've known before i came, that if I told you I love you, you wouldnt do the same. I am standing here alone watching the sunset but I got no regrets, geuss what you want is just not always what you get. I've watched you being happy and holding hands. Maybe you were right maybe we are better off as friends.

Bee Sprengers
3 0

Gay love is a sin

I am so confused by religious people they claim to be all about love but say gay love is a sin. Creating problems while they think they are 'healling'. They dont know what we are about so they try to fill us with doubt and the fear off comming out. 'Gay love is a sin'. Let me tell you a situation that i'm in. There is a girl who i really love, and everytime you hate on me i can see god with his hands in his hair looking from above. You think you're all about peace and you think you'll prove it by going on your knees, and you pray but then have no regrets about the bad things you say. I am lucky with my family and friends but i know there are still to many with no reached out hands, begging you to accept them but all they hear is I cants, stop believing in what's not true because god loves me and you.

Bee Sprengers
4 0

Dear Fear

Dear fear, we need to talk. You keep showing up at the most savest places, like last week at the store, i mean really? And then you chose to show up right before i was going to ask the lady where the chicken was. Geuss i'll just eat my rice with rice today. And what in the world were you thinking last night, i was going to ask her out and then you show up uninvited like you always do and it's one thing to show up but then you are telling me all these reasons why she would say no... geuss we'll never know right? Ow and thanks for that 40 minute walk this morning.. great idea to show up right before i had to go off the bus. Dear fear, I would say goodbye but i just saw you watching me around the cornor, ready to spend the night with me.

Bee Sprengers
0 0

Postcoïtaal

Te korte dagen en het sintelt in mijn winterhoofd bij zoveel gloednieuws. Mijn voeten koud op tegels waarvan ik het patroon meteen vergeet. Hier sneuvelen glazen en idealen die te dicht slapen bij het vuur. En we weten niet of het duurt.   Het duurt nooit langer dan de tijd waarin we ons onverlicht geen vragen stellen. Maar even nog blijven we onder de radar. Een tel van gewichtloosheid. En we dansen.   We dansen met de geur van klamme lakens, met de kou van het donker in naakte spelonken waar huid geen huid meer raakt en het deken tekortschiet. Je plaatst weerhaken tussen de wijzers van mijn tikkende klok.   Maar voel hoe de nacht steeds dieper valt. Een ademend hoopje mens wint terrein. Tachtig centimeter bed om precies te zijn. Ik verklein me tot de overige veertig en waak nu al over jouw verlangens  De mijne vielen overboord, ergens tussen jouw kleffe zakdoekjes en postcoïtale sigaret.En ziedaar, van tussen de tegelvoegen rispt een vraag op.    

Vanessa Daniëls
24 1

Dichter

Het is wonderlijk hoe handen naar je toe groeien als je ze maar lang genoeg bekijkt. Maar ik luister.   Ik luister hoe jij woorden aaneenrijgt. Jij bent zo volzinnig en ik ben heel sterk in doen alsof.  Ken jouw polsen nu al van buiten, broed op een openingszin. Zoiets als: de muren van mijn kamer zitten jou geloof ik als gegoten. Dus ik zwijg en hang thuis nog wat extra posters op om de ruimte optisch te verkleinen. Maar morgen, morgen schrijf ik jou een brief. Pen op papier want dat loopt zo lekker uit. En dan staat er:   Ik wil jou, dichter, op mijn huid.

Vanessa Daniëls
21 1

Pokerface

Zomaar een zoveelste dag lees ik af van de onbekende pokerface tegenover me op de trein. Hoe zou het zijn om niets te tonen, gesloten te blijven. Dicht. Het enige wat ik dicht zijn de knopen van mijn jas en alles bij mekaar geteld: jou. Of liever, ik dicht de hiaten in jouw zinnen met mijn blinde vlekken terwijl ik boekdelen zwijg. Zonet nog toen de glazen en wij ons tot de bodem vulden.   En ik weet niet of de aarde verschoof maar zij rilde bij een gedachte, daar in het brandpunt waar golven licht breken tot grijsoranje zeeën van tijd.   Er vertrok weer een trein Brussel Welkenraedt.   Vergis je niet, ik weet niets van de liefde en het liefst wil ik je dààr, veilig in mijn dode hoek waar we in het midden laten of je er bent of niet en of je me überhaupt ziet.   Laat het duidelijk zijn. Jij bent mijn favoriete vergedicht.    

Vanessa Daniëls
19 0

Touch and go

Touch and go lees ik vanop de trein op een en passant rode vitrine in de Rue d’Aarschot.   Touch and go, zoiets als tikkertje waarbij je wèl geraakt wilt worden. En dat ik dat ook wel wil, liefst door meer dan een gedachte. Klauwen in wild vlees op een bedje van rode wijn en sterrenbeelden.   Oh jee.   Mijn ego vraagt weer om roze stroop en een potje partnerpingpong.Ik herken haar taal.Hoezeer ik haar ook afleid met boekenkasten vol recepten voor “a happy healthy life” en literaire goeie smaak. Het zijn parels voor de zwijnen, van die roze marsepeinen.En ik wurg haar in haar kaarslicht, verzuip haar in de sterren, sluit haar op in koude douches en wacht. Tot het overgaat.   Maar de trein staat stil and the touch won’t go.Ok ik beken: mijn naam is Vanessa en ik ben een romanticus.    

Vanessa Daniëls
10 0

Recursie

Zij roepen:weg met chaos! Zij preken:  minder is meer.   Jij verdwaalt  in gedachten...   Wat  is er minder  dan niets?

Kakofoon
7 0

Entropie

In al zijn genaden, neemt de woesternij terug vorm.Verloren in kalmte, is het oog van de storm.  

Kakofoon
33 0

'Weerkracht'

Ons hart heeft verloren, aan een golf zonder woorden   Hoe het weefgetouw, huilen zou,toen het spinnen ontspoorde   Uit de vingers geglipt,onstelbaar gewicht.Voor even een surfer, doorheen de zee van ons zijn. Voor altijd een durver, de kapitein   In de kalmte, volhard. Noch door storm, ontmacht   Onze woorden verloren,aan een golf in onshart De schaar, die heeft geen nee geen mededogen   De draad is jou, veel te rein, veel te rein ontnomen.   Rust nu maar vredig, tussen wolken van dons. Kom af en toe wel eens kijken kom kijken bij ons   Ondertussen is het hier, overal geweten, nog nooit was er iemand, zo sterk tijdens   het leven

Kakofoon
39 0

Wegvaren

Terwijl de korst barst, geen vreugde onverlaten.   Als de stam spruit, meer dan waardengeschapen. Een zaad dat   ̶g̶ roeit uit   de vreugde   ontwaken. De zon is slechts een schemering gebleken.   jou lach, ik zal jou nooit..  ... maar wel voor altijd..   bewaken.

Kakofoon
22 0

Muisstil

't Gepiep is afgelopen.  Kattenpoten zijn bebloed.   De staartis afgemat. Het rubber staat nu schuldig,terwijl de motor wordt gekoeld.   Overspoelde uw moedtot in gebreken? Niet. Ontweken.   Jouw ogen, mat.  

Kakofoon
13 0

Heugenis

  een ochtenddie nooit     gaat       slapen.      

Kakofoon
34 0
Laad meer ...