Zoeken

Herse͠nsp͡rinkeltje

    Het weekend kent geen zorgen  De week die snakt naar morgen   We leven op een trein  Het spoor zo nauw en klam   We gaan van plaats naar plaats,  Verzetten kilometers in seconden   En toch voelt die beweging kalm  als een kosmos zonder zorgen     Bedrukt, en belagen  en geknaagd  en verlaten. De maatschappij heeft verloren  wat BEWUSTZIJN had geboden     en nu,  als je er bij stilstaat:     Zijn wij  weer even   dichter bij de zon.      

Kakofoon
7 0

Tramrit

mes in de jaszak, op haar hoede voor aso’s - stille tramrit   

Margaretha Juta
6 0

Cum Laude

Slechts een drager van emotie Een gelaagde kat in al zijn motie Ondergeschikt aan het verslagen van zijn glorie zonder enige.. echte.. diepgaande commotie altijd.. en voor eeuwig.. verborgen in.. een vonnis

Kakofoon
25 2

Harem

Ik ben maar een hartvan ziel Ik ben maar een mandie hard is Ik ben alles wat jij wil,dat je veracht van wat niet  verzacht is.

Kakofoon
18 2

Schouwte

In elke storm schuilt een hart,in elk oog steekt een spijker. Wat als jij alles mag, wordt de wereld dan rijker?

Kakofoon
12 2

Cursus

Poetry Club: Sesa

Start op 29 mrt 2025

Regio Antwerpen

Cursus

Poetry Club: Sesa

Start op 29 mrt 2025

Regio Antwerpen

Vergankelijkheid

het leven is kort - de soldaat draagt met trots zijn bloesem op zijn pet     Tegenwoordig dragen soldaten van de Japanse Zelfverdedigingsmacht (JSDF) verschillende emblemen, afhankelijk van hun eenheid en rang. Het meest voorkomende symbool is echter een gestileerde kersenbloesem (sakura), die zowel op uniformen als insignes wordt gebruikt. Dit verwijst naar de traditionele Japanse symboliek van vergankelijkheid en eer.              

Margaretha Juta
3 0

Alles dat rijmt op '-ist' (Stoute Versie)

Ik ben geen socialist, ik ben geen communist Noch een ramptoerist of een alcoholist Ik ben geen oncoloog ofte een kankerspecialist  Maar voel me wel als een wetenschapper en 'scientist'  Ik zie mezelf graag, maar ben ik daarom een narcist? Ik ben allerminst een vechter maar word je agressief naar mij toe  Dan roep ik: 'Joeng, wadist?!' Maak dan maar kennis met mijn 'fist' (En misschien word ik zelfs een beetje sadist  Dan zal je wegrotten in je kist Voor ze je zullen vinden ben je jaren vermist  En ik zal er voor zorgen dat ik me niet van lijkzak heb vergist) Ik ben noch god, de messias of de antichrist  Ik ben geen vrolijke frans, een humorist of een goedlachse tist  Ik ben geen kapitalist, racist of een fascist  Heb ik mij ervan vergewist dat ik  Mijn computer bestanden heb gewist? Ik weet wel dat ik tussen de plantjes van het bloemenperkje heb gepist  Omdat ik geen klote zag door de dichte mist  Ik weet dat voor de rest de dag Veel goeds brengen zal  Ik wil het zonnetje zijn in mensen hun bestaan  (Met andere woorden een eeuwige optimist) Maar nu moet ik dit gedichtje beëindigen  Omdat ik mijn eigen weg moet gaan  'Scalle', 21/3/2025©   (Gepubliceerd in 'Briefnieuws' De Hulster vzw- april 2025)  

Canniball
17 1

Regenboog

Regenboog! 🌈 - Vanuit het bootje - drijfnat kijken.  14/3/2025

Sarah
5 1

grauwe lamentijn

      het zit van binnen                                                                                                                                                    het is als gods hartslag horen                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      en je wil er iets mee kunnen doen                                                                                                                      er een geluidsopname van maken                                                                                                                                                                                                                                                                                                            of zoiets   haar dagelijks non-stop afspelen en geleidelijk                                                                                                                                                                                                                                                                                                          je eigen angstzweet zien opdrogen                                                                                                                                                                                                                                                                                helemaal opgesloten in het muffe zolderkamertje                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   met het laatste stompje kaarsvet  dat  bleek en                                                                                                                                                                                                                                                                                    verlegen in je handpalm rust                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              

Katherina
0 0

Wij voor ons

  tederheid kwam langs en heeft de romantiek gedood omdat zij loog   kunnen wij nog wegkruipen een aanraking vermijden zonder brandwonden zonder randverschijnselen die ommewegen hebben zichzelf aangeduid tijd wil armen strekken glijden over heupen van de onschuld en de bulten in het landschap   aan de einder fluistert een verlegen horizon dat hetgeen erachter ligt reeds lang bestaat toch wil ik reizen in jouw geest mijn liefste kleed je terug aan het vuur in mij zoekt enkel littekens die ooit door onheil zijn geschreven   in de woonkamer die stoelen vond voor stilte voor haar vriend geduld is niets dat luidop zwijgt ik heb het bord alvast versneden hongerig wil niet ik nu blijven anders grolt helemaal niets is er geen poesje bang   tederheid is huiverig mijn schat omdat zij liever schuchter leeft we zullen wachten dacht de spin die webben weeft voor schone vlinders   kaarslicht rest ons in de duisternis ik kan je blik zien zonder  kijken vergeleken met een blinde heb je mooie ogen echt ik hoop dat je het durft het mesje neemt die ader oversnijdt waarin een glimlach zich verscholen hield misschien ook wij voor ons       uit de reeks 'Majnun, het gebrabbel van een gek'  

Bernd Vanderbilt
1 0

Adieu

Zure haring Zure haring. Kwijlende monden. Week bleek vlees tussen kiezen Tandenstokers en brokken. Herkauwen bij de televisie. Beter is een tandeloze mond. Mosterd na de maaltijd. Blijf volharden in die zwarte spelonk.   Voor de tandarts ben je uitschot. Niks meer te trekken, of te boren. Kunstgebitten klepperen. Treinen razen voort. De dentist kijkt naar buiten. Een reiger schiet voorbij. Boeren vee staat in de wei. Paardenvijgen wijd verspreidt Krioelende vogels, lekkernijen. Geef mij maar zacht gebakken lever,   Berliner art met uien en een spiegelei. Stukjes paardenworst, geurend naar antibiotica uit de manege. Giechelende meiden op dampende knollen, draven over uitgerolde rolmopsen. De directeur van het abattoir stelt hen gerust. Zijn paardenhoofd gloeit van medeleven. Angstig gehinnik en paarden die zweten..      

Krasslanskyp0⁰
10 1

Boeken

Stille getuigen van kennis en tijd,Verdichte verhalen in frasering en schrift.Banden gebonden, bladen verscheurd,Een unie van vertelling en stof. mistige omhulsels, ooit helder geweest,Drijvend op de geur van gedroogde inkt.Vleugjes liefde gedempt tussen de pagina’s,Herinneringen verscholen, verzonken en bleekjes. Roem en vergetelheid, hand in hand,Doen de grens tussen mij en het bestaan vervagen.Alleen de stilte verbreekt deze dans,Waar bestaan tot woord wordt, tot rust en balans.

Piet V.
6 1

Zomp

Ze zijn er niet of wel, gek Hoe meer ik zoek, meer vraag Hoe verder weg ze drijven, hoe Meer ze mij weg drijven van Wat ze zijn en waar  Modder zonder zicht noch lens Kompas, sans vuur, de vraag zegt kom Spring verder daar de zomp in, want Zinken is nooit zinken Is nooit ver en nooit een -gaan  Een verder gaan dan durf, dan wat En enkel zien en dan Blijkt dat ik kan ademen Waar licht nooit kwam en  Lucht nooit was en Zeggen dat  De zomp geen golven heeft Waarop gekout kan surfen 

Lore T.
11 2

Wedstrijd

Grote Gedichtenwedstrijd

Deadline 30 apr 2025

Wedstrijd

Grote Gedichtenwedstrijd

Deadline 30 apr 2025

Cursus

Inspiratiemoment voor schrijfdocenten: Poëzie als dichter en docent

Start op 28 mrt 2025

Regio Antwerpen

Cursus

Inspiratiemoment voor schrijfdocenten: Poëzie als dichter en docent

Start op 28 mrt 2025

Regio Antwerpen

Apollinaris

  Apollinaris is geboren bij de bron   zoals water zuiver zal zij zijn   hoog lang tenger slank vuil vet maakt echt geen kans bij haar   gelijk een droom die niets wurgt kan ik van Apollinaris houden   ik leg geen knoop in haar niet in de het rood van ruwe draad   ik plooi haar niet want druppels weten hoe iets vloeit   sterven kan zij moeilijk kil zijn eveneens   ik duik ook nooit zomaar in een kreek rijk aan hoop   bezwijken zal ik langzaam proeven van Apollinaris     uit de reeks 'Waanhoop'  

Bernd Vanderbilt
0 0

Blinde vlinders

  ik heb veel liever dat u zich vingerkootjes afknaagt want u ziet niet goed   de rug van mijn hand verlangt niet naar een lip de wip waarvan u droomt wordt aan uw dier ontzegt   u bent een sul en zielepoot de drang die in u leeft, meneer is groot gelijk een buffelpik   zuig verder aan die tuit lik aan de hals van elke fles die naar uw zwelgkop reikt   ik heb een slang bevolen in uw aars te kruipen zuiver zult u slapen in een bed met haar de leegte dode vlinders in uw buik     uit de reeks 'Hormonoloog' 

Bernd Vanderbilt
3 0

mislukt

mijn vingers in het elektrisch knetteren van je rosse haarbos over het fleece van je trui   mijn gretige blik die het blikkeren van je grijsgroene ogen niet deftig kon vangen   je lichaam valt in huid uiteen je sproeten zweven door de ruimte en de tattoo van een uil   op je schouder maakt zich los vliegt op en  spreekt voor zich in aforismen   je loopt helemaal over   je bent er nooit geweest je hebt geen naam  en over jou te schrijven heeft geen naam gaat hopeloos de verkeerde kant op het lijkt nergens naar en  het valt verloren in een koude vijver tussen de goudvissen   wat moet ik hiermee, denk ik, wat moet ik met jouw herinnering en de dronken nacht waarin je mij ontving - laat mij, laat mij   en wees niet meer in mij -  ik smeek je  

Hans Van Ham
15 0

watje mist

er hing een zware mist de verte oogt lichtgrijs en kil waar ik ook was het niet eens wist of het zels niet eens weten wil   ik zie lichtjes opduiken groepjes in fluo kleuren de dag die wil ontluiken het lijkt niet te gebeuren   de nevel blijft laag hangen geraak er niet eens door maar word erdoor bevangen en zo bewust  het zijn verloor   ik lijk wel in de hemel of wacht eerder de hel voel ochtendspits gewemel hoor plots rondomrond luid gebel   en schrik op uit gedachten alsof ik niet echt verder wil sta voor groen licht te wachten de lucht lichtgrijs nog even kil    

L1
2 0
Laad meer ...