Zoeken

blablabla

Jouw daden hebben je woorden verraden. Er stond enkel spanning op de planning. Geen onvoorziene omstandigheden of een zwaar verleden. Leven in het heden, van de pluk. Voor vluchtig geluk. Of is het dan toch ik, die stik, verstik. Het vertik. Te weerstaan, aan een moment. Aan ongekend. Die vlucht, ver  zucht.

Troja!
27 1

Nachtvlinder

Ijsbloemen. - Tegen het raam - een nachtvlinder. 

Sarah
25 1

Dicht bij me

Dicht Dicht me alles Dicht me terug dicht Want mijn wonden gapen met open monden Om littekens te kweken Waaraan je met je tongpapillen De textuur van herinneringen zal voelen En de smaak van dicht bij me te zijn Voor altijd zal willen proeven

Emile Calebout
35 2

Zakdoek

opa’s snotzakdoek - hij zwaait het schip lang na dat de haven verlaat  

Margaretha Juta
68 1

Amy (draft 1)

mijn stem achtergelaten  net als mijn krullen die zij nog heeft  Amy staart, glimlacht en probeert me op te fleuren, die lieve pop van mij    weegt te zwaar  in mijn slappe handen  ze valt om op het ziekenbed, mijn eiland  zakdoeken doorweken    sterrenlichtjes fonkelen  in gezelschap van veelkleurige k knikkerbollen  ze roteren als planeten  mijn wereld zinkt    lieve Amy  ik blaas de kanker uit vang jij mijn ouders op,    Ik ben slechts negen.

De witte roos
243 1

De droom

jij werd wakker en ja — dat was geen toeval   je hart sloeg sneller omdat het wist: je leeft nog   die droom? die kwam niet om je te breken maar om te tonen hoe ver je al bent gekomen   je denkt dat je zwak was maar kijk dan, je ademde door de storm   je was weer toen zodat je nu kón kiezen   en dat deed je stil, maar juist

zoutlicht
138 1

platonisch

vrouwen heeft hij altijd uitgekozen om het schild waarop hij hen verhief doortastend handig en kordaat soms opgewekt sociaal en moedig trokken gidsen aan zijn schuit gewillig schoof zijn sloepje zelfverheffing achterna zij loodsten niet probaat klippen kraakten zijn tuigage aan hun rokken hing hij maar hen  eronder komen maakte hem tot sloof de kapitein mislukte en verging

Robert de Roek
31 1

Verenloos

ik eet van het bot, ontdoe me van verende moord, het mes die de dood zal dragende prille ochtend luistert naar mij weeklagenheel af en toe kan ik mij nog bezeren dikke muren bezorgen mij weinig onrustik ken hun codes, lees hun tere zielenook van de tralies die mij niet bevielenen op mijn angst en huilen blijven belust ik spreek met ratten dat wat ze vratenbekijk de spijlen van het krakende bed dat vanavond mijn zware lijf zal dragen ​​​​​​nooit vergeet ik het strand waar we zatenwaar ik je op een strandstoel had gezethet bekoort mij zo het eeuwige knagen

Wijnand
42 1

afgekickt

lang heb ik geloofd dat op idylles jagen 't centrum van mijn leven wezen moest bijlen werden in mijn hart geplant   telkens kreeg ik op mijn wammes heel platonisch miste sappen zelfbedrog en blauwtjes leidden tot een sof   warme innigheid en hartstocht kalfden af of omgekeerd bedrelaties konden onbeduidendheid niet zalven   alle hoop op gebreken accepteren is vervlogen lief en tijd passeerden   fans van liefdevuur als kunstwerk treuren tijd gekort met wachten op inmiddels opgekraste snoezen maakt het leven tot een lege huls   voortaan geeft poëzie een puls van smoezen en van jachten ben ik vrij tijd besteed ik nu aan zielsvoorkeuren

Robert de Roek
39 1

Spiegel?

De natuur is een bewegend scherm onder begeleiding van faunaklanken wispelturig tussen canvasstilte kletterende druppels en razende winden    Ze kadert de wereld in verleden en toekomst kijk maar naar fossiele schelpen in grotten onderga de daveringen tot scheuren  de puzzelstukken van werelddelen schuiven geduldig op  aanschouw de stagnerende luchtdrukgebieden droogte en regenzones worden steeds langer gerekt.   De ego-mens sponsort afbraak  hallucineert slecht naar goed  na fake news van extremistische portrethoofden die de achteruitgang van het klimaat bekritiseren als toververschijnselen van democraten     maar ze weigeren zich af te vragen of Mars ooit Aarde was.  

De witte roos
40 2

Cursus

Poetry Club: Anna Borodikhina

Start op 25 mei 2025

Regio Antwerpen

Cursus

Poetry Club: Anna Borodikhina

Start op 25 mei 2025

Regio Antwerpen

Wiskunde voor gevorderden

Je bent hoogleraar In de kunde om te wissen Jezelf in de eerste plaats Mezelf als collaterale schade   Het vraagstuk blijft drukken Dat algebrabbel zorgt voor hoofdpijn In je destructieve tête à tête   De eeuwige zoektocht naar positieve getallen Zorgt voor breuken in beide tellers Het gommen van je sporen laat sporen achter Op je bladzijde die ooit blanco was   Ik tracht je gomresten op die bevlekte tabula rasa als een wiskundige tasseograaf - door jouw ogen - te lezen Want jij rekent op mij En ik op jou   Want wij zijn twee Twee stukken uit één Dat maakt ons drie Maar drie min één Maakt geen twee Dat maakt nul Onder nul   Maar samen vonden we onze twee En min één werd plus één We deelden onze breuken Vermenigvuldigden kruislings met elkaar Terug naar 1 punt nul   Want wij zijn één Wij zijn oneindig

Emile Calebout
31 1

Cursus

Workshop helend schrijven

Start op 25 mei 2025

Regio Oost-Vlaanderen

Cursus

Workshop helend schrijven

Start op 25 mei 2025

Regio Oost-Vlaanderen

Aanraking

parfumgeur  uit haar opgehangen jurk - eerste lichtstralen   

Margaretha Juta
21 1

Tranendief

Nog voor de tranen mijn ogen verlaten Splitsen ze in twee Onbedacht steel je de helft De andere vormt een spoor richting m’n kin   Dubbel druppelend spatten ze platvloers open Het tranenorkest vormt een spiegel Waarin ik je reflectie zie Ik vraag je mijn tranen terug te geven Maar je hebt ze reeds nietsvermoedend ingeslikt   Mijn komvormige handen reiken naar de plas die aanzwelt En ik breng het water aan mijn lippen De smaak van dubbele tranen Maakt me met één slok verslaafd   Ik voel me als een junkie met schizofrenie Hunkerend naar mijn eigen verdriet Maar mijn ogen werken als het vergiet Van jouw waterige gedachtenstroom   Ik blijf je braaf mijn tranentol betalen En jij maakt schoon schip en vaart verder Terwijl ik als eenzame waterman Richting de draaikolk wegdobber

Emile Calebout
35 1

vervreemdeling

oprechte dank, zeg je voor een brokkel troostchocola   uit bleke blinde handen die wel peilen maar niet reiken tot wat je hier bij aankomst zinken liet in betonnen sarcofagen in lagen van zuigende klei   snoepkasten laden vol liefjes in wikkels vrolijke plooidoosjes en bakjes van zoethout  waarin dromen omarmd verdrietjes bedwelmd en hoe jij dagelijks je welkom snoof aan de zoute geur van karamel   als bedelmonnik moest je gaan naar god weet waar nog warme bakkerslucht naar waar tongen niet smaken naar buskruit waar het weerbericht gouden honing giet over de scheuren en repen van je gruisgrijs ontwaken   noordwaarts, zeiden ze noordwaarts   maar waag je niet te ver there you crying

Marc Terreur
23 2

RETRO

RETRO

vrouw.overwoord
33 1

kloon van cammermans

blind getrouw heb jij je mentor gediend durf te leven luidde zijn devies hoogbejaard is 't opgediepte lied obsoleet de serie met je liefde in een bijrol   zelf ontwierp je niets droom (design van tassen) vervliegt rest: uit eten, drinken, reizen, vrienden, kunst, cultuur je zucht: het gaat niet diep   in haar doodstrijd krijgt je ma visite 'wat ze aan me heeft, is toch te zien?'   jij die in genot het leven balt koel en afgemeten nooit intens durf te leven harteloze mens

Robert de Roek
8 1

langs de oever

zo laat ik je los niet als een kind dat een touw aan een ballon uit zijn hand glippen laat en huilt   niet als een kind dat wil zien hoe de wind de ballon oneindig wentelen doet   ook niet als een tiener of een docent, die bij wijze van experiment hem met meetinstrumenten oplaat en de vinder vraagt de geknapte resten terug te sturen   wie je scheepje gebouwd heeft weet ik niet ik wou met je mee varen maar dat wou jij dan weer niet   daarom laat ik je los  als een kind dat een bootje te water laat en het af ziet drijven   wat het te wachten staat weet ik niet ik volg het langs de oever en wil nog van je horen maar dat wil jij misschien niet

Robert de Roek
45 1

Lift

taalschool - de lift zet me af  in twee talen

Margaretha Juta
11 1
Laad meer ...