Schrijven over verlies en verandering

Met woorden begeven we ons tussen triest en troost. We zoeken en schrijven verhalen vanuit een verlieservaring (van een geliefde, gezondheid, relatie, kansen, job, vertrouwde gewoontes).

Soms vinden we inspiratie in de literatuur (Isabelle Allende, Tom Lanoye, A. F. Th. Van der Heijden, Max Porter), soms laten we ons schrijven starten bij een foto, geluiden of een voorwerp.

Ook in de output variëren we volop. Via toegankelijke opdrachten schrijven we proza of gedichten, een stuk rouwdagboek of een brief. Samen met anderen die de rouw(r)evolutie trekken (Babet te Winkel, Reveil, Uus Knops) boetseren we nieuwe woorden voor rouw.

We praten over de rol van herinneringen, van rituelen en symbolen. Als schrijvend onderzoeken we wat troost. Wat ons troost. Stap voor stap pas je ook concrete schrijftips toe over zintuiglijk schrijven, over dialogen of over structuur. Je gaat met andere deelnemers in gesprek over je teksten, zodat ze nog sterker worden. Of nog kwetsbaarder. Soms deel je in groep, als dat goed voelt.

Zo heb je aan het einde van elke sessie heel wat experimenten op papier staan. In de laatste sessie kijken we terug naar wat creatief schrijven ons gebracht heeft. Misschien wel een duidelijkere blik op ons verdriet. Misschien ook erkenning, warmte of verbinding.