Zoeken

Alternatief

“Zij kiest voor een alternatieve levensstijl.” Het woord ‘alternatief’ wordt wel eens gebruikt om een non-conformistische of non-conventionele ideologie aan te duiden. Soms uitgesproken met een bijklank, alsof het gaat om een zijspoor dat wordt gedoogd, maar niet gebruikelijk of algemeen aanvaard is. Maar is dat 'alternatieve' in feite niet het oorspronkelijke, het natuurlijke of authentieke leven? Is het geen kromme redenering om onze ware aard, in verbinding met dieren en planten, als ‘alternatief’ te klasseren? Eerst was er de natuur en toen kwam het artificiële. Het artificiële is een alternatief voor de natuur. De van de natuur vervreemde tijdsgeest van vandaag, is dus een alternatieve tijdsgeest. Het is een alternatief voor een onafhankelijk en vrij bewustzijn. Het is een alternatief voor voeling met de (eigen) natuur. Het is een alternatief voor een holistische visie die de blauwdruk van ons wezen vormt. Het merendeel van de mensen lijkt voor dit alternatief te kiezen. Ze verwarren het met hun authentieke aard. Het meest gangbare, de norm, wordt door de massa gedwee belichaamd en beleefd. Het artificiële en onaardse wordt als 'normaal' beschouwd. Het natuurlijke wordt een vage herinnering, niet gewichtiger dan een mythe of bijgeloof. Ieder wezen die zijn ware natuur onderdrukt, voelt het stille schreeuwen vanbinnen. Er wil iets uitbarsten en zijn plaats terug opeisen. Het ontwaken van de ware aard kan pijn doen. De weg naar huis gaat niet altijd over rozen. En dus kiezen veel mensen het hazenpad. Om uiteindelijk te verdwalen en verstijven in een onnatuurlijk keurslijf. Misprijzend kijken ze naar de minderheid die schijnbaar voor een 'alternatieve levensstijl' kiest. Ervan overtuigd dat de natuur haar tekorten heeft en voor haar eigen goed gescheiden dient te leven van haar kinderen. In een wereld waar alles op zijn kop staat, waar het natuurlijke als een minderwaardig alternatief gezien wordt, is het een moedige zaak om voor het gezonde te kiezen. In deze samenleving vereist het handhaven van de geestelijke en fysieke gezondheid heel wat zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen. Wie zijn eigen leider wil zijn, moet om kunnen met de verantwoordelijkheid. Kiezen voor het eigen goed, uit zelfliefde, kan het maken van onpopulaire keuzes inhouden. Het is een uitdaging die bij deze incarnatie hoort. Moedig zachtaardig mens, zoekend in een wereld van beton, deze woorden willen jou eraan herinneren dat jij, net zoals zoveel anderen, de kracht van het licht en onlicht in jou draagt. Die kracht zal jou helpen bij het inslaan van de minst voor de hand liggende weg. Als anderen jouw keuzes afkeuren, zal jij doorzetten en blijven geloven in jouw intuïtie en goddelijk wezen. Wat jij hier ervaart, is een transformerende reis waarvan jij ter plaatse de route verzint. Laat jouw fantasie de vrije loop en werk zo mee aan de terugkeer naar een natuurlijke samenleving.

KarolienDeman
1 0

Dansend de nieuwe wereld in

Hier staand aan de vooravond van de ommekeer, een keerpunt dat al enige jaren onder onze harten ligt te beven, proberen we comfort te vinden tussen muren die barsten vertonen. Komt er nu een grote doorbraak of zal het zich eerder schrapend op de achtergrond ontvouwen? Zal er iets plotsklaps dicht gedraaid worden of zullen we ons nog kunnen laven aan druppelsgewijze verandering? De traagheid van de onzichtbare verschuiving lijkt ons stilaan in te halen. Steeds meer mensen verliezen hun blinddoek en proeven een nieuwe waarheid. Het stond zo te gebeuren, we hebben ervoor getekend. We mogen trots zijn op onszelf, elke ploeterslag van ons pure wezen maakt hier een verschil. Nu de sluier van vergetelheid steeds transparanter wordt, kunnen we weer harmonie in de chaos onderscheiden. En ook vertrouwen opbrengen in het verloop van alle kronkels die ons meevoeren. Dit kan echter niet voorkomen dat we het soms uitschreeuwen of ineenkrimpen van machteloosheid. Dat alle herrie ons penetreert en leeg achterlaat. We laden onszelf telkens weer op, onder een grijze hemel die niet meegeeft. En aarden onze wortels in daverende grond. We ontmoeten elkaar in het midden van een op knappen staande spanningsboog. Een brug die ons een andere wereld in kan katapulteren. We komen samen om herinneringen te beleven en de essentie in alle veiligheid te ontbloten. We zijn een zinderende minderheid, samengebald tot schitterend bewustzijn, fel genoeg om grootsheid te openbaren. Het delen van onze hartstocht, is wat het pad begaanbaar maakt. We krijgen hoe dan ook te maken met struikelblokken en slangenkuilen. Maar er is altijd wel ergens een hand die naar ons reikt. Ogen die ons echt zien. Gelijkgestemde blikken die met herkenning troosten. Ze kunnen de lasten die we voelen niet overnemen, maar ze wel erkennen. Elke schijnbare leegte vormt de perfecte mal van het ware weten. Elke woelige massa heeft een stille bodem. We zullen zwemmen, drijven en in overgave stromen. Maar er is ook het verdrinken. Wat nu beangstigend lijkt, ligt klaar om een bevrijding te worden. Net zoals onze vleugels klaar zijn om zich uit te strekken. En dan komt er een test: vallen of vliegen we? Het antwoord ligt ergens in het midden: we maken er een passionele dans van.

KarolienDeman
1 0