Moeder – Een Licht dat Blijft
Je handen zijn de kaart die mij leidt, elk litteken een verhaal van waakzaamheid. Jouw lach, een brug over elk verdriet, jouw stem, de wieg waar mijn hart in slaapt.
Je draagt de jaren als zaden in je haar, elk grijs een streepje licht in donkere nacht. Je leerde mij de taal van geduld, het ritme van regen, de kracht van zachtheid.
Er groeit een tuin in jouw blik, waar elke herinnering een bloem ontkiemt. Je bent het anker en de zee tegelijk, de haven waar ik altijd weer begin.
Want tijd kan stenen slijten, maar nooit de wortels die jij in mij plantte. Moeder, jij bent het eerste woord, het laatste licht, het noorden van mijn kompas.
--- Voor jou, die eeuwig zingt in stilte, ook als de wereld even zwijgt. Fijne Moederdag.
