De kat als spiegel #novembervers
In haar ogen schuilt een storm,gesloten achter glas.Ze kijkt zoals ik ooit keek,toen stilte nog een keuze was.
Haar tred is sluipend,alsof ze over mijn zenuwen loopt.Onder haar vacht beweegt ietsdat ik herken als mezelf —maar ouder, scherper,met minder genade.
Ze buigt haar rugtegen mijn gedachten,krabt aan de rand van mijn naam,likt het bloed van mijn herinnering.
Als ze slaapt,ademt ze mijn dromen uit.En als ze ontwaakt,weet ik niet meerwie van ons tweehet dier is.
Mephis (aka) Evelyn Mérida
