Zoeken

De ter dood veroordeelde

Ik ben waanzinnig geworden. Voor ik een dodelijke injectie krijg, beschrijf ik de laatste dagen van mijn miserabel maar fantastisch leven.  De slapeloze tijd maakt me gek. Ik heb binnen deze vier muren gehuild als een zieke hond, geroepen en getierd. Mijn stem is weg en dat beangstigt me. Ik wil een vrolijk liedje kunnen zingen zoals je dat zou doen in een nachtelijke café, maar dat lukt me niet. Mijn mond produceert veel te veel zoet speeksel. Ik spuw het regelmatig uit op deze vieze vloer, maar het blijft komen. Op mijn stinkende matras liggen lukt niet. Stilzitten lukt niet. Nadenken lukt niet. Hoe ga ik van dit levend leven naar mijn dood? Ben ik angstig? Eerder waanzinnig.  Mijn bestaan is door de bliksem getroffen. Ik zou willen kunnen nadenken. Helaas ben ik er doodgewoon niet meer toe instaat. Soms probeer ik mijn ogen te sluiten, want zelfs in deze donkere, kleine cel is het licht te fel. Is het dag of nacht? Ik verlang naar rust, maar die is er niet. De cipier is een invalide.  cipier: ‘Goed geslapen?’ t.d.v.: ‘Uitstekend!’ cipier: ‘Het is een zonnige dag vandaag. Morgen gaat het regenen.’ t.d.v.: ‘Uitstekend!’ Helder denken is erg lang geleden. Ik heb getracht Spinoza te lezen. Alle ideeën van ruimte en rede zijn weg. Ik moet weer spugen. Heb ik spijt? Geen idee.  Waarom hangt er geen spiegel tegen deze grijze muur? Dan kan ik een poging doen mezelf en dit leven te bekijken. Misschien wordt alles dan weer overzichtelijk. Of zou ik de nutteloosheid van mijn leed waarnemen? Mijn zwakke ogen tranen. Ik zou steeds in die spiegel blijven kijken. Oefenen. De cel en de dood zie ik in die spiegel niet. Ik zie de waanzin. t.d.v.: ‘Ik moet oefenen.’ spiegelbeeld: ‘Wat moet je oefenen?’ t.d.v.: ‘Doodgaan.’ spiegelbeeld: ‘Sterven kan je niet oefenen.’ t.d.v.: ‘Jawel. Zeker.’ spiegelbeeld: ‘Misschien.’ t.d.v.: ‘Zeker.’ Ik probeer regelmatig te ademen, maar dat is moeilijk. Het piepende lawaai van mijn dwaze ademhaling klinkt als een versleten, slecht geoliede machine. Ik wil muziek; een pianoconcerto in C van Mozart. Ik ben gek. Het is intens. Gaan mijn schedel en borstkas nog barsten? Ik ben niet moe. Ik kan er niet meer tegen. Ik ben het isolement en de vensterloosheid van mijn bestaan beu. Morgen ben ik dood. Er zullen geen geliefden achterblijven.

Hubert Grimmelt
27 0

GEEN NIEUWS: Russen gijzelen Tour de France

Na de jarenlange heisa rond het verbod van deelname aan de inmiddels uitgestelde Olympische Spelen hebben Russische atleten zich massaal tot renners omgeschoold. Voor grove roebels uit de Staatskas werden bekende sponsors verleid om ze in hun ploegen op te nemen. Hun overdonderende deelname aan de Ronde zorgde op de eerste tourrit reeds voor vuurwerk. Vooraf werd verwezen naar de president van Wit-Rusland die wodka had aangeraden om zich tegen het coronavirus te weren. Er  werd al smalend gefluisterd dat dit goedje zonder twijfel zou terug te vinden zijn in hun drinkbussen en dat ze er in de eerste bochten zouden uitvliegen. Niets was minder waar. Verbijsterd zagen bekende namen uit de wielerwereld hoe ze met gemak uit het wiel werden gereden door de bolsjewieken met een gevleugelde ‘A’ en de naam van de ooit grootste luchtvaartmaatschappij ter wereld op hun ruggen. Iedereen die dacht dat de natie uit het Oosten zou aantreden met spierbundels op stevige ijzeren rossen kwam bedrogen uit. De Russen bleken meer afgetraind dan wie ook en reden op fonkelnieuwe lichtgewichtfietsen van een merk met de verdachte initialen E.M.X. Naar verluidt zou Poetin in hoogsteigen persoon de ontwikkeling ervan in China gefinancierd hebben en volgens hem verwijzen de letters naar drie bevriende kopstukken van het regime Enlai, Mao en Xi. Het tourmanagement deelde mee dat renners en fietsen aan grondige controles werden onderworpen.

Vic de Bourg
61 0

GEEN NIEUWS: "Voltallige Belgische politiek ze stap opzij!"

Niet alleen de lamentabele aanpak van de Coronacrisis in het lopende jaar 2020 ligt aan de basis van het ontslag van de federale politiekers. Veeleer is het de opeenstapeling van burleske blunders die het vertrouwen van de politieke leiders volkomen verspeelde. Het meest merkwaardige nog bij dit ontslag is dat het niet door de oppositiepartijen geëist werd, noch door een volksopstand afgedwongen. Neen, het is de politieke klasse  zelf - zowel de regeringsleden als de verkozen oppositieleden - die beslisten om uit het politieke halfrond te stappen. Naar verluidt - zo beweerden althans de enkele moedigen die de pers nog wilden te woord staan - omdat ze teveel verdienden naargelang de verantwoordelijkheid die ze aankonden. Zeker als minister, gaf Maggie  De Block toe, moet je niet onderschatten wat de mensen allemaal van je verwachten. Wij zijn ook maar mensen, èh! Als ge 's avonds moegewerkt in uw kot komt, wilt ge ook wel eens aan iets anders denken dan aan alle wereldproblemen! Als dokter moet ge wel vierentwintig uur op vierentwintig beschikbaar zijn; maar toch niet als politieker...! Op de vraag waarom de voltallige federale regering dan plots tot ontslag overging, wilden noch premier Wilmès, noch Bart De Wever, noch Paul Magnette, Lachaert, Coene, Rousseau of Almaci dieper ingaan. Maar voor iedereen was het duidelijk: wat er ook in de plaats zou komen voor deze patsers, erger kon het alleszins niet!   Pieter Blyaert        

Pieter Blyaert
20 0