Zoeken

ARM.

Een paar jaar geleden was er een radio nieuws uitzending waar een socialistische hoogwaardigheids bekleder uit Brugge zei: in Deurne staat een propvol vliegtuig met zaken mensen die naar het eiland MAN vliegt. Op het eiland MAN is er niks te zien aleen VEEL, HEEL VEEL BANKEN.  Een andere socialistische hoogwaardiger uit leuven zorgde er voor dat iedere politie ambtenaar zocht naar iedereen, die een joint prefererder, in de plaats van de godendrank alcohol.  Die toevalig in zijn universiteits dorp werd gebrouwen.  Waar het dorp zeer veel geld bij opstrijkt. Het radio gesprek van de sosialist uit Brugge werd des avonds niet meer herhaald. Censuur.  De witte boord criminelen kusten hun poletjes. De resultaten van de sosialist uit leuven was dat de gevangenissen vol zitten met armen, bruin, en alternatievelingen.  Die een joint liever haden dan alcohol. Het bloed van Christus en het pensioen van de socialistische hoogwaardige uit leuven.  ************************************************************************* Een deel van de marxisten van de jaren 60tig werd mede aandeelhouder van papa's firma, een ander deel werd zeer goed betaald hogere ambtenaar.  In beide gevallen kon armoede hen geen bal meer schelen. Religieuze organisaties lijken weer meer en meer  in de voorhoede te staan bij de aandacht en het bestrijden van armoede. De anti kapitalisten slagen erin om in China een kapitalistische dictatuur te vestigen. Wie gelooft die gasten nog? *************************************************************************** Ik ben arm. ik ben altijd arm geweest. Mijn ouders waren arm mijn grootouders waren arm. Mijn omgeving was arm. Het enige verschil met andere armen ik schrijf er over, ik heb mijzelf nooit arm gevoeld. Nu weet ik dat ik in mijn jeugd enorm veel geluk heb gehad. Ik ben opgegroeid op de grens tussen twee dorpen. Iedereen was even arm. Al de buren haden samen de tweede wereldoorlog door geploegd. Er was een gemeenschappelijk gevoel. De deuren gingen nooit op slot. Het was de tijd voor de sosiale media zelfs voor de televisie, niemant wist hoe het er uit zag binnen de muren van  andere huizen. Tegenwoordig is dat niet meer waar. Mijn marokaanse vrienden in marroko denken dat in Europa iedereen in een chique huis woont want dat zien ze op de sosiale media. RECLAMEFOLDER EUROPA. Tijdens mijn jeugd In de jaren 50tig, 60tig kenden we alleen ons eigen huis. Tussen de grenzen van twee dorpen was ieder huis, wat we nu armoedig zouden noemen. Maar dat wisten we niet.  Een rij arbeidershuizen omringd door boeren. In de zomer werkten we bij de boer, erwten plukken was onze vakantie. Anders dan de kinderen die in het centrum van dat dorp woonden, die gingen op reis naar de zee.  Als kind speelden we op straat, bij de boeren stiekem in het hooi. We bouwden bij de boer op de hooizolder kamers zodanig dat de boer die de kamers ontdekte dat hij toch niet zoveel hooi had als hij wel dacht. Zijn ergernis werd onder het hooi bedolven.  De voertuigen in de straat waren meestal de boer die door de straat schokte met zijn paard en kar. De enige die een zeldzame auto hadden waren sommige landbouwers en de dokter.  Toen ik de wijde wereld introk was dat met een gevoel van vertrouwen in de mens. Dat vertrouwen heb ik nog altijd. Dat is naïef, ik weet het en velen heben die naïviteit misbruikt in hun voordeel. Ik heb ervaren hoe vlaams nationalistische ouders met steun van de kerk hun kinderen vlot hogere studies konden laten doen. Ik heb gezien hoe die vlaams nationalisten gesubsidieerd, met beurzen van ons belasting geld, de eeuwige student uithangen. Tussendoor een bruin jongen vermoorden. Onder leiding van, en bescherming van de vlaams-nationalistische minister-president.  Toen ze dan na jaren belasting steun, toch aan het werk gingen,trokken ze met hun winsten naar het buitenland. Vroeger zaten ze met hun zwart geld in luxemburg daarna op het eiland MAN tegenwoordig zitten de zoontje van corrupte slagers in Zuid-Afrika. Iedereen weet het maar niemand doet er iets aan. Al die belastingen gaan toch naar de ongelovige walen zeggen ze. Die gepamperden beschuldigen arme mensen dat ze gepampeerd worden. Ge moet het maar doen.  45% stemt er voor.  De triomf van  reclame. Toen ik dat op facebook postte vloog ik er uit, haatteksten was de reden. Hi hi. Ik heb ervaren hoe een ambtenaar zijn broer zodanig ophitste dat hij mij in café  PALLIETER probeerde in elkaar te slaan. Werkend als ambtenaar.Met een pluchen hond rijk en beroemd worden alles  betaald met onze belastingen. Ik heb nooit een pluchen hond gekregen maar ik heb wel die pluchen hond mee  betaald. Ik heb gezien hoe Vlaams-nationalisten zonder schroom de Belgische staatskas plunderen. Zonder veel problemen lijkt mij. Met medewerking van velen. De gewone mens die betaald.  Enigszins verbijsterend masochistisch. De gewone mens stemt voor diegene die hem plunderen. Zorgen voor de laagste pensioenen, dure ziekenhuisrekeningen, en lage uitkeringen. En een leven van werken, van de geboorte tot de dood. Zoals in ARBEIT MACHT FREI. Het  protestants  ideaal. In het zweet uwer aanschijn zult ge, voor uw meesters, uw brood verdienen. Vlaams-nationalisten zijn ondertussen eerste klasse Huisjesmelkers geworden. Sosiaal woningen in Vlaanderen 4% Nederland 20%.  Alhoewel dat alles ben ik nog steeds de eeuwige optimist. Ik heb mij soms afgevraagd waar komt dat optimisme vandaan. Wel mischien is het wel een vorm van zelf verdediging geweest tegen al de diefstallen die op mij gepleed zijn. Er is, meen ik, nog een reden. Ik lees veel ik kon al lezen voordat ik als kind moet leren lezen op school. Mijn grootvader zet mij op zijn knieën en toond mijn met zijn vinger de tekstbalon van een stripverhaal.  HET KAPOENTJE, ZONDER HANDEN,  ZONDER TANDEN. Ik vond dat zo boeiend dat ik alles probeerde te lezen wat ik in mijn handen kreeg. Het drama was ik mocht niet lezen kinderen van arbeiders hoorden niet te lezen. Nadat ik de vrije wereld was ingetrokken heb ik mij leesdrift ingehaald. Een van de redenen van mijn optimisme, denk ik, in de meeste boeken die ik lees komt het altijd goed. Ieder boek is een andere wereld, een ander leven, en het komt meestal goed. Dat doet iets men een mens. Als het eens over armageddon gaat. Wel het is maar een boek. Niettegenstaande mijn armoede heb ik  een boeiend leven gehad / heb.  DANK U.   Er wordt ook veel ingezet op sporten. Want van sporten wordt men    'gezond'. Gezonde mensen kunnen veel werken. Die brengen veel op voor de aandeelhouders. Een ploeg artsen verwittigen voor een epidemie van artrose, artritis, reuma.  Bij de leuze gezonde geest in een gezond lichaam wordt meestal het lichaam gezond gehouden een gezonde geest brengt alleen problemen mee. Zeker niet te veel nadenken want dat leid af van het denken over god. Het is al zover: een knieoperatie wordt al niet meer uitgevoerd wanneer men boven de 65 jaar is, er zijn er te veel. De vele langdurige gehandicapten fysiek en geestelijk door sporten   het lijkt wel  collateral damage ter eer en glorie van de aandeelhouders De manier waarop de groene op een sociaal-darwinistische wijze de arme  misbruiken om hun doelstellingen te behalen is ronduit schandalige. De L.E.Z. wordt misbruikt om de arme mens een onbetaalbaar nieuw vervoerstoestel aan te praten. De aandeelhouders met hun 4x4 diegene die iedere jaar een city trip doen en een maand door Europa reizen met de elektrische auto worden niks in de weg gelegd. Diegene die het meest vervuilen wordt in de watte gelegd. Want iedereen moet aan de elektriek. De schandalige manier waar zeldzame metalen worden gedolven kan hun niks schelen. Het lijkt wel terug het meest schandalige koloniaal avontuur. Het is een ver van hun bed  show. Wanneer na de bloeddiamanten de bloedbaterij? Het geromantiseerd van de plukboerderijen waar massaal stedelingen gemotoriseerd een zakje patatten halen met wat tomaatjes wordt ecologische voorgesteld, naar het schijnt smaken die patatjes en tomaatjes beter. Volgens mij zit dat tussen de oren. Het meest schandalige de supermarkt om de hoek wordt net geen vergif genoemd. Spijtig voor die arme die daar zijn inkopen moet doen. De geestelijke gezondheidszorg bij armen trekt op niets. Aandeelhouders hebben hun eigen privé geestelijke gezondheidszorg, aftrekbaar bij de belastingen. Ouders die de ellende van hun kinderen zien, openen hun medicijnkastje  voor hun kinderen. Ter glorie van de aandeelhouders in de farma-industrie. Het is toch ongelofelijk dat nu in deze tijd waarbij voornamelijk onze hersenen schade oplopen. De geestelijke gezondheidszorg zo primitief is. In de industriële cultuur wordt onze fysieke problemen zo goed als mogelijk genezen.  Het is een absolute schande, voor de politieke verantwoordelijken, dat velen met geestelijke problemen op straat te vinden zijn. Het is een absolute schande dat er geen vooruitzien is. Het was makelijk te voorspellen.  Maar waneer enige tijd geleden een sosialist, een krokodil van de industriële cultuur, het volgende zei: internet zal voorbij gaan en ik weet niet wat email betekent. De man wordt nog altijd toegejuicht. Zou het kunnen dat veel maatschappelijke onrust wordt veroorzaakt door een falende geestelijke gezondheidszorg. Dat de slachtoffers en hun omgeving geen enkele begrip meer heben voor de falende overheid.  Die niet in de plaats is gekomen van diegenen die in het verleden de opvang deden.  Armen die klein behuisd zijn, die hun joint op straat oproken, worden lachend door aandeelhouders, met hun joint, door het venster van hun villa bekeken wanneer ze richting vergeetputten worden gestuurd.. In Oostende rijden, zeer welkom, 4x4 stinkende aandeelhouders monsters ongehinderd door de straten maar o wee wanneer een onverlaat een sigarettenpeuk op de grond gooit: 350 gas boete. De natte droom van de Vlaams-nationalisten is een Monaco aan de Noordzee, we hebben geen prinsen op overschot maar wel veel politiekers en ambtenaren. Volgens een studie gepubliceerd in de morgen en de tijd werken 18% van de Belgen rechtstreeks of onrechtstreeks voor de overheid.   Ik las in een tijdschrift, die niet bekend staat om zijn onwaarheden, het bijna onwaarschijnlijke verhaal dat er families zijn op deze aardkloot die zoveel kapitaal en waardes heben dat moest ze hun kapitaal schenken aan de mensheid iedere mens op deze aardkloot een paar miljoen zou ontvangen. Dat betekent dat dit kapitaal niet beschikbaar is voor de mens. Dat dit kapitaal vernietigd is. Dat alles ter verdediging van de protestantse ARBEIT MACHT FREI levenswijze. Die als een monsterlijke vreet en graafmachine onze gehele planeet aan het vernietigen is.   P.S. Let wel, ik heb niks tegen rijke mensen, ze kopen mijn werk. Maar ik ben tegen mensen in armoede laten. De laagste pensioenen, in Nederland 1000 euro, Frankrijk 400 euro, Duitsland 300 euro meer dan in In het rijke maar o zo corrupte vlonderen.  De gevolgen van het  mattheuseffect verminderen, wordt in de vuilbak gegooid. Het mattheuseffect is de sociologische vakterm voor het rijker worden van de rijken en het armer worden van de armen. Hij is gebaseerd op een vers in de parabel van de talenten in het evangelie volgens Matteüs, 25:29.[1] ********************************************************************** Tekeningen die ik maakte na 1 maand verblijf in het  Penitentiair complex van Brugge. De reden vindt u in het verhaal JEF. Veel leesgenot. https://www.2dehands.be/seller/view/m2091030173

verf ed: Contemporary ArtTIST
128 0

Cannabis heeft mijn leven gered.

Terwijl ik op iedere straathoek geconfronteerd wordt met een drugshol waar het gevaarlijke en  zeer verslaafde product alcohol wordt geserveerd. Moet ik langs binnenwegen sluipen omdat ik vanaf mijn 33e levensjaar alcohol heb afgezworen en mij heb toegelegd op cannabis.  Nu ben ik 70 en ben 10 jaar clean. Cannabis heeft mijn leven gered. Toen ik op 33 jarige leeftijd mij een maand opsloot op mijn zeer goedkoop dakappartement in een zijstraat die uitkwam op het Sint Jansplein. Samen met mijn muziek, boeken, tv, en een grote zak cannabis. Pafte ik mij te pletter. Na een maand waren mijn fysieke afkickverschijnselen van de alcohol verdwenen. Verder mocht ik niet meer naar mijn toenmalige stamcafé DE KAT in de Wolstraat in Antwerpen, kwestie de kat niet bij de melk te zetten. Toen ik tien jaar later toch nog eens DE KAT bezocht, bleek 1/3 in de psychiatrie te zitten, 1/3 was dood en 1/3 hing nog altijd aan de toog.  Ik ben in mijn 70ste life and kicking. Cannabis heeft mijn leven gered. Cannabis, de zachte zoete, hilarische zonde.  Mijn geliefde broer, 7 jaar jonger,  dronk geen alcohol, rookte geen tabak. Koos voor burgerdienst in plaats van de verplichte legerdienst.  Dat was niet  naar het genoegen van de generaals.  Daarom werd mijn broer, samen met de andere ongeregelden, twee jaar lang opgesloten in een hangaar. En moesten niks doen. Stel u voor bronstige 18 jarigen. Daar leerde hij kaarten en alcohol drinken en sigaretten roken. Hij kwam met  een alcoholverslaving uit zijn burgerdienst. Wat nog niet zo erg was want iedereen liep in die tijd zat rond, zelfs koning boudewijn was te zien met een glas whisky.  Mijn lieve broer stak soms een joint op, wat ik niet zo erg vond. Maar op een dag vertelde hij dat hij wilde experimenteren met heroïne. Mijn hart sloeg over iedereen in mijn buurt aan heroïne, was na een jaar een wrak.   WAT WAS ER GEBEURD.In de media was er regelmatig een trotse ongezond uitziende burgemeester en politie commissaris te zien voor een tafel met grote zaken cannabis, want cannabis is groot in volume en het stinkt dus zeer goed opspoorbaar.  En zo werd de ondergrondse cannabismarkt regelmatig vernietigd. In de plaats werd de markt overgenomen door heroïne. Onverlaten slaakte  de kreet dat cannabis gevolgd werd door heroïne. De stepping stone theorie.  Mijn liefste broertje wilde experimenteren met heroïne, daar stak ik een stokje voor. Ik nodigde mijn broer uit om samen met hem café CRISTOPERSTREET te organiseren in het centrum van Antwerpen.  Voor mijn moeder en het West-Vlaams dorp was ik de duivel. Mijn broer is twee jaar van heroïne afgebleven.  Na twee jaar had mijn liefste broertjes het wat moeilijk en toen zag mijn lieve moeder een mogelijkheid. Als mijn broer terug naar het geboorte dorp kwam wonen zorgen mijn moeder en de moeder van de vroegere vriendin van mijn broer voor een ingericht huurhuis, een nieuwe auto en 300.000 frank. Onwetende dat die vroegere vriendin, waarmee mijn broer moest trouwen, het experimenteren met heroïne al lang voorbij was. Ze was verslaafd. Het geld was na enkele maanden op en toen de verslaving aan het licht kwam was ik de duivel want ik had mijn broer naar de grote stad gelokt waar, volgens de plattelanders, iedereen verslaafd rondloopt. Dat er op het platteland meer verslaafden rondliepen dan in de steden was pas jaren, later maar, duidelijk. Mijn geliefde broer is van 1982 tot 1999 zwaar verslaafd in een plattelandsdorp rondgelopen. Dan is hij in Oostende gestorven. Enkele marginale vrienden van hem zijn veroordeeld. Zijn jarenlange drugsgebruik, zonder hulp, is nooit ter sprake gekomen. Iedereen waste zijn handen in onschuld. Ik ben er zeker van dat: had men cannabis jaren geleden gelegaliseerd, dan waren mijn broer en nog vele anderen nog  in leven. Dan hadden velen het bij cannabis gelaten en zich niet op andere, veel verslavende drugs gericht. In mijn ervaring bij cannabisgebruikers is dat voldoende.  Ik ben zelfs van mening dat vele Syrië bezoekers thuis zouden gebleven zijn. Ze zouden misschien lui in de zetel op het eerste moment niet beschikbaar zijn geweest voor de arbeidsmarkt maar dat zou tijdelijk geweest zijn. De harde repressie heeft hen naar Syrië gedreven.    De burgerbewegingen, zwarte bevrijdingsbewegingen, lgbtqia+. De biblebelt die doodsangsten onderging dat hun waanbeelden zouden vervangen worden door niet door hen gecontroleerde waanbeelden.   De oplossing van conservatief Amerika.  DE WAR ON DRUGS. Dat sijpelde langzaam maar zeker België binnen,  de perfecte oplossing vonden sommigen, voor de armen, de bruine, en alternatievelingen.Vele politieambtenaren waren niet zo goed op de hoogte zodanig dat menig Italiaanse kruiden bij reizigers soms werden geconfisqueerd.  Want niet volkseigen. In die tijd totaal onbekend.  In den beginne van de war on drugs werd zowat iedereen die met een joint betrapt werd, gecriminaliseerd.  Totdat de kleinburger opeens tot de constatering kwam dat hun eigen zonen en dochters in hechtenis werden genomen in middeleeuwse krotten.  Dat was niet naar de zin van die bevolkingsgroepen zodanig dat men opeens van de gebruikers bestraffend naar de dealer werd bestraft. Zodanig dat de kleinburger, in hun vilas,  ongehinderd hun joint kon nuttigen. De arme, de bruin, en de alternatieveling, meestal leven met meerderen in 1 kamer,  die op straat hun joint nutigden werden in de overvole vergeetputen opgesloten. WORDT VERVOLGD ......... ****************************************************************************************** foto GALLERY  https://www.2dehands.be/q/verf+ed+/ *************************************************************************************

verf ed: Contemporary ArtTIST
89 0

Vlaanderen het corruptste, geen land maar, taalgebied in Europa.

  Mijn broer is in 1999 gestorven uitgeput door jarenlang drugsgebruik asociale socialisten WERELDVREEMDE sadisten  onder leiding van louis toebak en een bende achterlijke vlomingen. Enkele marginale vrienden van mijn broer  zijn voor zijn dood veroordeeld. In oostende konden ze een drugs dode missen als kiespijn. Louis Tobback en de socialisten wassen hun handen in onschuld.     Decennia lang zorgden de socialisten onder invloed van de industriële cultuur en louis tobback dat alle ogen van de ordehandhaving gericht was op iedereen die een joint prefererde in tegenstelling tot de alcohol verslaafden.  Het bloed van Christus. Die door de evp geen drugs mag genoemd worden.        Louis Tobback offerde zelfs zijn kiespubliek op. Armen, bruin, en alternatievelingen die een joint verkiezen boven alcohol worden richting vergeetputten gedreven. Men kan zich de vraag stelde hoe socialistisch het is om zieke mensen iedere zorg te ontnemen en ze in gevangenissen op te sluiten. Decennia de politiek van louis tobback. Nadat eindelijk hij zijn mond hield hadden de socialisten onder tobback nog 9% van de stemmen. Het genie van (de karpaten) Leuven.      De bevolking word doodsbang gemaakt bewoners sluiten zich op des nachts zijn de straten leeg. Om 'energie' reden worden op vele plaatsen zelfs des nachts de straatlantaarns gedoofd. Overal word een drugsverslaving of een misdadige bruine of zwarte vreemdeling vermoed. Er is geen volk genoeg om achter witte boord criminelen te gaan. Iedere politieambtenaar is druk bezig om iedere joint gebruiker te klissen.      In Brussel, te zien op tv Brussel Zuid, wordt iedere bruin die met maar een paar grammetjes hasjiesj geterroriseerd. De bruin in Brussel wordt al decennialang geterroriseerd. Rechts probeert al decennia de Brusselse bruin bevolking uit hun kot te lokken zodanig dat er agressieve reacties ontstaan. Spijtig voor rechts met weinig resultaat. De bruine blijken veel te braaf, ze laten al decennia vernedering over zich heen gaan. In hun landen van herkomst zijn ze erger gewoon.      Ondertussen worden door Vlaams-nationalistische partijen miljarden zwart geld op buitenlandse rekeningen gezet. Hun oorlogskas. Vlaams-nationalisten vroeger waren dat vieze mannen met taliban baarden.  Terwijl de vlaans-nationalistische partijen, door op de nagel van drugs en vreemdelingen te drukken, meer en meer macht verwerven en zelfs regeringen domineren.  Werd louis tobback een  nationalistische sosialist. Een nationaal-sosialist.  Flinks in de taal van de media.     Het grootkapitaal is hem zeer dankbaar. Ondertussen voeren de Vlaams-nationalisten verder de politiek van Louis Tobback, de nationalistische socialist verder uit. Alhoewel hij in het boek van Jan Lippens  verklaarde dat hij cannabis wil legaliseren. De honderden van zijn kiespubliek die hij in de ellende joeg ten spijt.       Ondertussen zijn de gevangenissen zo vol dat er geen witte boord crimineel meer in past. En de vrienden van de socialisten, zie foto, hoeren en boeren als nooit tevoren.       Komt er nog bij dat de laagste geschoolde, verloonde, gepensioneerden die van hun 14 jaar in vuile fabrieken werkten maar  7 dagen na elkaar hun huis mogen verlaten de straf hun klein pensioen zien verminderen. Ook mogen ze pas naar het buitenland reizen na een kafkiaanse burokratische ronde.      Terwijl de marxisten, de anti-kapitalisten zich ingegraven heben in de, in west Europa, best betaalde ambtenaren pensioen regionen, krijgen de arbeiders, in zweet  en bloed gewrocht, de laagste pensioenen van West-Europa.      Een mens vraagt zich af: waar waren de vakbonden? Wilden sommigen in de vakbond iedereen ambtenaar laten worden?      Het is pas tijdens de Regering-Michel, toen de socialisten uit de regering waren gekieperd, dat de belgische schande DE VERGEETPUTTEN werden opgedoekt. Al decennialang trekt de geestelijke gezondheidszorg in België  op geen kloten blijkbaar door de socialisten.  Een mens stelt zich de vraag: waarom en voor wie zijn de socialisten nodig? de war on drugs / oorlog tegen medicijnen.                                                                                                                                           “Waanzin is steeds opnieuw hetzelfde doen, en dan verschillende uitkomsten verwachten” Albert Einstein (1879-1955) ooit zal iemand zich daar ooit voor moeten excuseren. ************************************ De bretellen man. De jaren 60 tig. "BEKEN", brulde een man mij toe. "Wat bedoelt u?" vroeg ik bedeesd."Uw druggebruik", verduidelijkte de man. Hij leek weggelopen uit een Frans detective verhaal. Dikke pens, bretellen en zweet op het voorhoofd. De gezondheidsbrigade? De man had mijn zweem van glimlach bemerkt en reageerde alsof hij persoonlijk beledigd werd. "Verf, lang zul je niet meer lachen", siste hij vol opgekropte woede. "Breng ze binnen."Voor mij werd een vriendin binnengesleept waarmee ik enige jaren te voor een kortstondige maar hartstochtelijke relatie had gehad. Ze zag er afschuwelijk uit. Ondertussen las de bretel een verklaring af. "U hebt samen met deze persoon op die dag op dat uur in die omstandigheden drugs gebruikt."Ik had nooit met die persoon op geen enkele dag of datum ooit drugs gebruikt. Want de liefelijke vriendin was de dochter van een kleinburger, en die groep van kinderen van die kleinburgerij had mij altijd ver van hun drugs experimenten gehouden. Meer nog Ik zat trouwens op dat moment als dienstplichtige in het leger. Ik stamelde: "wat hebt u gezegd, je weet toch dat het niet waar is." In mijn onvaste stem, en haar betraande ogen, lag nog een glimp van puberliefde. "Ik heb het niet gewild", sprak ze me toe; de lichte zweem van hysterie in haar stem verraadde dat ze uitgeput was. Met de laatste restjes kracht zei ze: "ik trek mijn verklaring in." Blijkbaar was de bretellen man niet verbaasd. Zo stond ik een tijdje later terug onder de vrije namiddagzon op de keien. Alle zogenaamde deelnemers aan dat druggebruik werden ontlast. Ze hadden men mijn vriendin zo onder druk gezet dat ze iedere naam die ze kende op had gegeven: in totaal dertig personen werden beschuldigd voor iets, wat ze niet hadden gedaan. 30 jaar later kreeg ik van die vriendin een kaartje waarop stond sorry.Ze had dus 30 jaar lang met een enorm schuldgevoel geleefd.Jaren later kreeg ik een bericht dat ze overleden was.De laatste 10 jaar van haar leven was ze ziek.Anorexia. Ze had die schuldgevoelens op haarzelf geprojecteerd.De gruwelijke WAR ON DRUGS.    ****************************************************************************************** foto GALLERY  https://www.2dehands.be/q/verf+ed+/ ************************************************************************************* foto VERF ED: HOME  https://www.2dehands.be/seller/view/m2119154164 ***********************************************************************************   Rond 1995 heb ik dat werk gemaakt. Ik noem het "altaar der culturen."Links ziet men een tv, onze gemeenschappelijke identiteit valt van het - silicium - glas - zand.De gemeenschappelijke informatiebronnen zijn verdwenen.De wijzen van vroeger opgevolgd door radio en uiteindelijk als laatste de tv die een ongeveer gemeenschappelijke boodschap uitdragen is niet meer.De informatie is versplinterd.Rechts ziet men een gietijzeren kandelaar daar in een mensenhoofd in papier. Stukken teksten. Krantenpapier "De encyclopedische mens".Gietijzer = nationalistenKandelaar = religieIn het midden staat de hedendaagse mens. Opgesloten. "de encyclopedische mens".Dit deel is gemaakt van een reclame voor lippenstift.Regeneratie KosmetikIn de dubbele wand gaan luchtbellen in het water de hoogte in.In die dubbel - transparantie - plexiglas zit diezelfde "encyclopedische mens".Het geheel staat op dunne platen, glas = chips = zand = silicium.Het geheel steunt op een gietijzeren pilaar = industriële cultuur.De gietijzeren plaat staat op de grond = landbouwcultuur.HET ALTAAR DER CULTUREN. Ik woonde toen in de Aalmoezenierstraat in Antwerpen. De jaren 90 tig. http://www.anamorfose.be/verf/misc-images/verf-t-i-r-e      

verf ed: Contemporary ArtTIST
0 0

massamoordenaars

heilig land   massamoordenaars    land LEEF !In de oude tijd had de mens angst van de natuur. Hij aanbad die natuur. Tijdens de industriële revolutie wilde de mens de natuur overheersen. Nu weten we dat we geen angst moeten hebben voor de natuur. We weten ook dat we de natuur niet kunnen overheersen. Dus zullen we er mee moeten leren leven.     FOTO GALLERY verf ed  https://www.2dehands.be/my-account/sell/index.html *********************************************************************************************** Foto: begraafpmaats merksplas colonie ****************************************************************************************   Rond 1995 heb ik dat werk gemaakt. Ik noem het "altaar der culturen."Links ziet men een tv, onze gemeenschappelijke identiteit valt van het - silicium - glas - zand.De gemeenschappelijke informatiebronnen zijn verdwenen.De wijzen van vroeger opgevolgd door radio en uiteindelijk als laatste de tv die een ongeveer gemeenschappelijke boodschap uitdragen is niet meer.De informatie is versplinterd.Rechts ziet men een gietijzeren kandelaar daar in een mensenhoofd in papier. Stukken teksten. Krantenpapier "De encyclopedische mens".Gietijzer = nationalistenKandelaar = religieIn het midden staat de hedendaagse mens. Opgesloten. "de encyclopedische mens".Dit deel is gemaakt van een reclame voor lippenstift.Regeneratie KosmetikIn de dubbele wand gaan luchtbellen in het water de hoogte in.In die dubbel - transparantie - plexiglas zit diezelfde "encyclopedische mens".Het geheel staat op dunne platen, glas = chips = zand = silicium.Het geheel steunt op een gietijzeren pilaar = industriële cultuur.De gietijzeren plaat staat op de grond = landbouwcultuur.HET ALTAAR DER CULTUREN. Ik woonde toen in de Aalmoezenierstraat in Antwerpen. De jaren 90 tig. http://www.anamorfose.be/verf/misc-images/verf-t-i-r-e

verf ed: Contemporary ArtTIST
8 0

Suisse

Wiene is te dwars om complimenten te waarderen, zeggen ze. Dat slaat natuurlijk nergens op. Het zou ook kunnen dat ze een compliment diep vanbinnen ter harte neemt maar betwijfelt of ze het verdient. Dat lijkt iets beter op de Wiene die ze in werkelijkheid is. Ze acteert en ze liegt graag, jawel, ze doet het zeer kundig, maar tegelijk ontgoochelt het haar telkens iemand erin trapt. Het stelde haar al op de lagere school teleur wanneer jongens zich lieten vangen aan een paar simpele charmes. De koene manmoedige riddertjes, in plek van heldhaftig te vechten, stonden maar een beetje afwezig te molenwieken terwijl ze te vaak naar haar omkeken. "Pff. Ze zijn er weer allemaal ingetrapt," zag ze, "De lol is eraf." Het was ontsierend. Het beteuterde haar. Het was een toverkracht die zij niet wou, maar die ze niet bedwingen kon, want telkens het gebeurde deed ze helemaal niks bijzonders. Handenwassen met een koersbidon vol wijwater, weggeschoept uit de Onzelievevrouwenkerk, het volstond kennelijk niet om toverkrachten af te spoelen, en haar blonde kopje stiekem in de doopfontein douwen bleek evenzeer iets vruchteloos. Die slappe wakke jongens raakten helemaal rond haar verstrengeld en aan haar verknoopt, nog voor zij enige echte moeite op hen maar kon oefenen! De kans niet, kreeg ze. Kon zo niet langer, wou ze. “Ik wil meer meemaken,” dacht ze. Ze was altijd al een willer, zij, dat zeker. Een willige, zegt men rond Kerelbeke. Het werd als jonge vrouw een van Wienes wensdromen dat er later een feliciterend adjectief naar haar gestijld zou worden: “een wienige dag vandaag” bijvoorbeeld, wat zou willen zeggen: een prachtige frisse dag, of “wow welk wienig kleedje!”, een jurkje wil dat zeggen waar alle vrouwen jaloers van zijn, of nog: “een wienige zin”, een zin namelijk die zo uitstekend in mekaar steekt van de leugens en galanterie dat je er alles mee bereikt en iedereen bedondert. --- Dromen lukt Wiene als de betere, liegen gaat haar zeer goed af, maar een doel te stellen is wel haar grootste talent. Haar eerste echte doel in ’t leven is geweest om goeie punten te behalen op school, daarmee Meeke fier te stellen en 50 frank van het pensioen te mogen schooien als beloning. Het tweede doel, prangend, was om jongens bij de les te krijgen. Manieren leren er vanzelf maar weinig, had ze afgeleid van televisie. De etiquetteprogramma’s waar Meeke soms naar keek, zelfs de Heilige Eucharistie, de sacrale toneelzaal waar toch enigszins vergelijkbare ingetogen voorschriften golden, er werd door jongens op de speelplaats nooit eens over nagepraat. Wiene wou ’t graag anders. Ze had zin om zich door jongens hoffelijk te laten bejegenen, galant zoals men zegt. “Tutut,” zei ze tegen de vriendjes op school, “Zal ik vandaag misschien eerst de klas betreden, terwijl gij de deur wijd openhoudt? Gaan we dat twee-drie keer oefenen? Dan krijgt ge misschien een zoentje -misschien.” De pummeltjes, ze deden het allemaal. Toch vergaten ze het soms of kleurden elders uit de lijnen. ‘t Begon haar bovendien op te vallen dat veel van die snotterige etters lastig tot de vervulling van hun beloftes kwamen. De belofte om de volgende week een gouden oorbelletje voor haar mee te brengen, bijvoorbeeld, of een speld met fonkelende steentjes, ter decoratie van de strooien engelenhaartooi. Maar het kon nog erger. Op een dag vroeg ze een jongen om voor haar bij de bakker een Lange Suisse te halen. Twee boterkoeken later kwam hij terug, de kruimels nog op zijn trui. Suisse vergeten! "Lomperik!" ontplofte ze, "Boertigaard! Kloefkapper! Een teleurstelling zijn jongens. Trouweloos." Hoe fatsoenloos en beschamend vond ze, gebrek toch aan respect, zo voelde het sterk aan, om een prinses iets te beloven onder de schone schijn van ridderschap, en het een boterkoek later lompweg te vergeten zijn.    

Lucien Haentjens
251 4