celstructuur
hij zou alles bekennen
om toch maar niet vrij
hij hoorde dat angst niet
door muren reist
‘hou voegen en tralies
in de beste staat, laat het
stokbrood aan de poort
binnenstebuiten keren
hoe minder er gebeurt
hoe meer te vertrouwen
— seconde per seconde blijft
alles bij het oude —
leg zandlopers op hun zij
doe de kerktorens zwijgen
vernieuw nog eens de sloten
en, bij dezen, doe het snel
verder, daarna, is tijd van geen tel
dan rest er mij niets om te vrezen’
© Marc Terreur, Sint-Niklaas, 26 juni 2025
